امیر لعلاول، قاری ممتاز قرآن در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با اشاره به نقش اساتید پیشکسوت در تربیت نسل جوان قرآنی بیان کرد: اساتید پیشکسوت مهمترین نقش را در پیشرفتهای قرآنی کشور داشتهاند و به بهترین شکل این نقش را ایفا میکنند و بدون هیچ چشمداشتی در حال تلاش هستند و برای تربیت قاریان ممتاز، به قاریان نوجوان به صورت اصولی آموزش میدهند، آنها اساتیدی هستند که با علم و دانشی که دارند بدون کمترین خواستهای در خدمت نوجوانان و جوانان هستند و از این قراء حمایت و استقبال میکنند.
قاری ممتاز قرآن تصریح کرد: نهادهای قرآنی به اندازه شایسته فعالیت نمیکنند، همچنین مؤسسات بیشتر بهدنبال درآمدزایی هستند و اغلب قاریان ممتاز حاصل خروجی مؤسسات نیستند و هر قاری که به موفقیت رسیده به خاطر جلسات مردمی قرآن بوده است، مؤسسات مختلفی که برای آموزش هزینههایی را دریافت میکنند کارشان بیشتر شکل آماری دارد و هیچ نهادی نیست که برای رضای خدا یک عده جوان که وسع مالی ندارند را تحت پوشش قرار دهند.
وی در مورد شورای عالی قرآن گفت: شورای عالی قرآن بهعنوان یک نهاد قرآنی که در سطح کلان فعالیت میکند به صورت جدی در حال تلاش است و این تلاش هم قابل تحسین است، بالاخره ممکن است کاستیهایی وجود داشته باشد و همه افراد هم از فعالیتهای این نهاد راضی نباشند اما اغلب مردم از شورای عالی قرآن راضی هستند.
جامعه قرآنی نیازمند حمایتهای معنوی استلعلاول بیان کرد: حمایتهایی که از سوی نهادها برای قاریان ممتاز صورت میگیرد، باید معنوی باشد و قاریان ممتاز تحت پوشش نهادهای دولتی قرار بگیرند و نهادها هم به نام قاری توجه نکنند بلکه اگر میبینند یک قاری از توانمندیهای بالایی برخوردار است از او حمایت کنند. بسیاری از قاریان نوجوان و جوان هستند که مسیر قاری شدن را نمیدانند در حالی که اغلب قاریان حداقل به یک استاد درجه یک دسترسی دارند در نتیجه افرادی که علاقهمند به یادگیری قرآن هستند و به استاد دسترسی ندارند را نیز باید حمایت کرد.
وی افزود: قراء ممتاز هم به حمایتهای مساوی نیازمند هستند، یک عده از قراء به خوبی توسط نهادها حمایت میشوند و عده دیگر وضعیت مطلوبی ندارند، از جمله حمایتهایی که نهادها میتوانند انجام دهند این است که کرسی تلاوت را در اختیار قاریان ممتاز قرار دهند و تلاوتهای آنها را پخش کنند.
از ظرفیت تمام قراء استفاده شودقاری ممتاز قرآن گفت: متأسفانه رادیو قرآن، رادیو تلاوت و شبکه قرآن در پخش تلاوت به چند قاری محدود شده و این در حالی است که در کشور ما حداقل صد قاری درجه یک وجود دارد، از این تعداد فقط حدود 20 درصد آنها مورد استفاده قرار میگیرند و به بقیه آنها بهایی داده نمیشود، تلاوتها بین یک عده افراد تقسیم شده در حالی که کسانی را داریم که رتبه بینالمللی ندارند اما سطح تلاوتشان نسبت به بسیاری از قاریان بینالمللی بالاتر است.
وی در مورد طرح ارزیابی شورای عالی قرآن در مورد اعزام قاریان و حافظان به مسابقات بینالمللی بیان کرد: طرح ارزیابی، طرح عالی و خوبی است اما به این دلیل که نوپا است دارای نواقصی است، قاری در ماراتن سخت مسابقات کشوری رتبه میآورد اما هیچ نتیجهای از نتیجه مسابقاتشان نگرفتند، البته از این نظر که یک فرصت مجددی به قاریان داده میشود که بتوانند نتیجه خودشان در مسابقات کشوری را بهبود ببخشند، مفید است، افرادی هستند که به فینال آمدهاند اما نتوانستند بدرخشند اما این دوره فرصت مجدد را به آنها میدهد تا جبران کنند اما بُعد منفی هم دارد چنان که کسی در مسابقات کشوری تلاش کرده و رتبه آورده ولی در دوره ارزیابی کاملاً نتیجه برعکس میشود، با این کار عملاً مسابقات کشوری در حاشیه میرود و با این وضعیت اول و دوم و سوم شدن در مسابقات کشوری از اهمیت برخوردار نخواهد بود، لذا هم دوره و هم مسابقات کشوری باید از ارزش برخوردار باشند.
لعلاول در ادامه افزود: امسال 20 درصد از نمره کشوری را لحاظ کردند و منطقی این است که نیمی از نمره به مسابقات کشوری اختصاص پیدا کند و نیمی دیگر به دوره ارزیابی، در مسابقات کشوری استرس زیاد است و قاری در طول سه روز باید سه تلاوت سنگین انجام دهد و باید این سه تلاوت در بالاترین سطح باشد و یک عده این کار را انجام میدهند و این که همه این تلاوتها کنار گذاشته شود و فقط 20 درصد آن تأثیر داشته باشد به دور از عدالت است، میتوانند بگویند مسابقات بینالمللی دو مرحله دارد که نیمی از نمره در مسابقات و نیم دیگر در دوره ارزیابی است.
قاری ممتاز قرآن در مورد بودجه تصریح کرد: هر کاری بودجه میخواهد برای نمونه برای علاقهمند کردن یک عده جوان به قرآن باید یک برنامه و محفل انس با قرآن گذاشته شود، برگزاری این مراسم هم نیازمند هزینه است و این که توقع داشته باشیم کسی به صورت رایگان این کار را انجام دهد صحیح نیست.
وی با اشاره به مشکلات فعالیتهای قرآنی گفت: به تنها چیزی که در کشور اهمیت نمیدهند مشکلات قرآنی است و برای مسئولان هم این مسئله مهم نیست، یکی دیگر از مسائل همین بحث پرورش 10 میلیون حافظ قرآن است که مقام معظم رهبری هم روی این مسئله تأکید کردهاند، اما چقدر برای این مهم اقدام شده است؟ چند درصد از قاریان ما حافظ شدهاند؟ خود جای بحث دارد، افرادی که به تدریس و داوری و اجرای برنامه در محافل میپردازند خیالشان راحت است اما سایر افراد از انجام فعالیتهای قرآنی دلسرد هستند.
لعلاول بیان کرد: آموزش همگانی قرآن از سایر آموزشها ضروریتر است، رادیو قرآن و شبکه قرآن این کار را دنبال میکند اما این شبکهها را فقط قرآنیان مشاهده میکنند، متأسفانه یک برنامه ورزشی مانند برنامه نود مخاطب میلیونی دارد اما یک برنامه درجه یک قرآنی بیننده چندانی ندارد، همچنین اگر شبکه قرآن و معارف سیما داشته باشیم که همزمان به قرآن و معارف بپردازد هم صحیح نیست بلکه باید شبکه قرآن به صورت مستقل و شبکه معارف هم به صورت جداگانه فعالیت کنند.
دعوت از قاریان درجه یک مصری مفید استوی افزود: برای دعوت از قاریان دیگر کشورها به ایران موافق هستم اما این که کدام قاریان به کشورمان دعوت شوند مهمتر است، برخی از قاریان مصری از قاریان ما ضعیفتر هستند در حال حاضر یک قاری مصری دعوت میکنند و هزینه زیادی برای او میکنند و آن قاری را به جلسه اساتید بزرگ میبرند تا مستمع بیشتری حضور داشته باشد چراکه مردم از آنها استقبال نمیکنند. همچنین در بین قاریان مصری افرادی وجود دارند که برای آموزش قرآن هم مفید هستند. متأسفانه در امر آموزش در کشور یک مقدار ضعیف هستیم و قاریانی داریم که بینالمللی هستند اما وقف و ابتدا را بلد نیستند.
لعلاول در پایان خاطرنشان کرد: هر نهادی که میخواهد از جامعه قرآنی مایت کند، باید زیر نظر شورای عالی قرآن این کار را انجام دهد، اغلب نهادهای ما نحوه فعالیت و مدیریت صحیح را نمیدانند و مدیریتشان قرآنی نیست حداقل در این زمینه شورای عالی قرآن باید به این نهادها نظارت داشته باشد.
انشاا... که مسئولین یه نیمنگاهی به این نظرات داشته باشن و فقط.....