تاکید رهبری بر رعایت امانت و صداقت در شعرسرایی آئینی

فاطمه نانی‌زاد، شاعر و مدیر اجرایی دفتر ادبیات و هنر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، عنوان کرد: تقریباً از دوران کودکی، از بین کتاب‌هایی که پدر و مادرم برایم تهیه می‌کردند به کتاب‌های منظوم علاقه بیشتری داشتم. بیشتر دوست داشتم که آن کتاب‌ها را برایم بخوانند تا اینکه به دوران دبستان رسیدم و در کلاس سوم و چهارم توانستم اولین کارهای منظوم خودم را بسرایم.

وی ادامه داد: در دوره متوسطه مطالعه‌ من در حوزه شعر بیشتر شد و کار شعر را در ساعت ادبیات و غیر از ساعت ادبیات دنبال کردم تا اینکه دوره متوسطه را به پایان رساندم. بعد از گذراندن دوره‌ متوسطه بود که پای من به محافل ادبی باز شد. با قبول شدن در دانشگاه در سن 19 - 18 سالگی با دفتر شعر دانشگاه تهران و استاد مرتضی امیری اسفندقه و سعید دادیان آشنا شدم.

این شاعر با اشاره به اینکه اشعار بازخوانی شده در این جلسه آئینی بود،‌ اظهار کرد: من غزلی درباره اربعین خواندم. وقتی شعرم را ارائه کردم،‌ رهبر معظم انقلاب به برخی از مصرع‌ها و بیت‌ها آفرین گفتند و بعد از پایان ارائه من،‌ از شعرم تمجید کردند و فرمودند که «شاعر خوبی هستید».

وی با بیان این مطلب افزود: این سخن معظم‌له برای من افتخار است. من پیش از این نیز در محضر ایشان شعرخوانی کرده بودم و مجموعه اشعارم را که منتشر شده بود به ایشان دادم. رهبر معظم انقلاب احوال شاعران را رصد کرده و این روند در ذهنشان باقی می‌ماند.

نانی‌زاد بیان این مطلب از سوی معظم‌له را لطف خدا دانست و گفت: من فکر می‌کنم که هنوز فاصله زیادی تا رسیدن به جایگاهی که رهبر معظم انقلاب فرموده‌اند دارم و باید تلاش بیشتری در این راستا کنم تا به آن جایگاه دست پیدا کنم تا به فرموده ایشان جامه عمل بپوشانم. فرموده معظم‌له مسئولیت من را در این باره مضاعف می‌کند.

این شاعر اظهار کرد: بیان این نکته درباره شعر من و در نظر گرفتن آن از سوی رهبر معظم انقلاب که خود شاعر و شعرشناس هستند بسیار شیرین و ارزشمند بود. معظم‌له همچنین به شاعرانی که می‌خواهند درباره مسائل اهل بیت(ع) شعر بگویند تاکید کردند که باید وقایع زمان هر کدام از ائمه معصومین(ع) را در اشعارشان به صورت صادقانه و با حفظ امانت و به دور از اوهام بیاورند.

پرهیز از اوهام در اشعار آئینی

وی ادامه داد: به دور از اوهام بودن اشعار و اینکه امانت را در بیان وقایع در اشعار حفظ کنیم به این معنی است که شاعر از گمان خود در این باره سخن نگوید تا مبادا واقعه‌ای که در تاریخ روی داده است مورد تحریف قرار گیرد.