امیرالمومنین(ع)؛ امیری که باید از نو شناخت

سیدشهاب‌الدین چاوشی، عضو هیئت‌علمی دانشگاه، به مناسبت میلاد با سعادت حضرت امیرالمؤمنین علی(ع)، یادداشتی در اختیار خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، قرار داده است که متن این یادداشت در ادامه می‌آید:
یکی از تصاویری که در اذهان عامه مردم از اوصاف علی(ع) نقش بسته است «قسیم الناروالجنه» است. مفهوم ظاهری این سخن آن است که تقسیم جهنم و بهشت از سوی خداوند تبارک و تعالی به علی(ع) بنده محبوب و برگزیده سپرده شده است.
زندگی و حیات دنیوی انسان‌ها مزرعه و کشتزار حیات اخروی و ابدی آنهاست. باید بدانیم که سهم انسان‌ها از آتش جهنم و نعمات بهشت از همین دنیا و رفتارهایشان مشخص می شود وگرنه چه نیازی بود کسی که عمل او میزان سخط و رضای خداست به بشریت معرفی شود و سهمی بیش از یک مقسّم در کنار سایر ماموران الهی ایفا نماید. بی‌تردید همه فرق اسلامی علی را بعنوان یک مسلمان تمام عیار می‌شناسند و در شایستگی‌ها و خداباوری تام و تمام او تردید نشان نداده‌اند و حتی مخالفین و دشمنانش نتوانسته‌اند فضیلت‌های بزرگ انسانی او را انکار کنند.
پس او یک الگو برای مومنانی است که درصددند حیات دنیوی خود را در سمت و سوی بهشت و با دوری از جهنم تنظیم کنند. علی(ع) مصداق اکمل یک انسان کامل و تربیت یافته در مکتب حیات بخش پیامبر اسلام(ص) است که مسلمانان بخصوص اهل تشیع به نعمت وجود مبارک او در تاریخ اسلام مفتخرند.
شناخت مجدد علی(ع) برای نسل جدید ما واجد اهمیت والائی است. باید علی را از پشت غبارهای اساطیری خارج کرد و راه و سیره او را مورد تبعیت قرار داد تا آثار و برکات اعتقاد به او را در زندگی روزمره خود دریابیم. اگر می‌خواهیم زندگی مومنانه و حیات طیبه را در این زندگی کوتاه دنیوی که مقدمه حیات ابدی ماست تجربه کنیم باید به علی تاسی کنیم و راه درخشان او را به نسل جدید آن سان بشناسانیم که با عشق به علی این راه را طی کنند. هرگاه نسل ما راه علی را در عمل برگزید می‌توان امید داشت همه نگرانی‌های زندگی ما رفع و رجوع خواهد شد و کمال زندگی ما در سایه اعتقاد به ولایت امیرمومنان(ع) شکل خواهد گرفت.

شناخت حقیقی سیمای امیرالمومنین نسل جدید و آینده ما را در صیانت از میثاق‌های اصلی انقلاب اسلامی یاری خواهد داد و شعار زیبای عدالت علوی را که پای منبرها قرن‌ها پدران شان سینه به سینه به آنان انتقال داده‌اند پاس خواهند داشت. هیچ نسلی با دلبستگی و عشق به راه و مرام علی(ع) و جوانمردی، انصاف، پاکدامنی و خداترسی او در ظلمت گمراهی قرار نخواهد گرفت. علی‌(ع) می‌تواند چراغ درخشان راه پرپیچ و خم و پرمخاطره انسان‌هایی باشد که زرق و برق دنیا آنها را به جان هم انداخته است و برای ارضای فزون طلبی های خود، جهان آخرت  و عالم پس از مرگ را فراموش کرده‌اند. نسل جدید ما باید بیش از آنکه با امامت علی(ع) آشنا شوند باید با حیات طیبه سیاسی و اجتماعی و زندگی شرافتمندانه او در عرصه عمل و واقعیت ملموس زندگی آشنا شوند و بدانند می‌توان انسان بود می‌توان انسان زیست و می‌توان در همین دنیا لذت بهشتی شدن را با تمام وجود چشید و از جهنم، ترس و استرس‌ها و افسردگی‌ها گریخت. ما نیازمند به شناخت مجدد علی و عشق به آموزه های انسانی و اخلاقی او هستیم که در اوج قدرت یک حاکم مقتدر دینی، دلش در برابر بندگان ضعیف خدا از مهربانی می‌لرزید و شمشیرش در برابر ستمگران و زورگویان می‌غرید. میلادش که نشانه‌ای از رحمت بی انتهای پروردگار به زمینیان است گرامی باد. امید که در معرفت او و عشق به راه پرصلابتش شرط وفا و دوستی او را به جای آوریم و با سیره او زندگی بهشتی را در همین جهان آغاز کنیم و بدانیم اگر در دنیای خود بذر ذلّت و زبونی و فقر و بیچارگی را در درون خود کاشتیم موقع تقسیم بهشت از سفره احسان الهی سهمی نخواهیم یافت. اگر می خواهیم نور ولایت امیرمومنان(ع) بر دل های ما بتابد باید با او آشتی کنیم و از مرام او بیاموزیم. امروز باید رفتار ما نسبت ما را با علی (ع) مشخص کند و بقول شهید مظلوم بهشتی، بهشت را به بهاء دهند نه به بهانه. اگر بهشت را در کنار امیرمومنان طلب می‌کنیم آگاه باشیم مدارا و انصاف امیرمومنان در برخورد با مخالفان و حتی دشمنانش و اخلاص او برای خدا او را جاودانه کرد و وقتی که با پهلوان نامی عرب مواجه و مورد بی احترامی قرار گرفت او را بحال خود رها کرد و خطر بزرگ هماورد قهار را بار دیگر بر خود هموار ساخت تا شمشیر از پی حق زند و نفس او را وادار به کشتن دشمن خدا نکند و در هیچ عمل او غیر خدا ورود پیدا نکند. علی برای خدا خالص شد که تاریخ نام و یاد و راه و رسم او را جاودانه ساخت.