یادداشت وارده/
توسل علمای اهل سنت به امام موسی کاظم(ع)/ داروی شفابخش؛ توصیف شافعی از مزار امام موسی کاظم(ع)
کانون خبرنگاران نبأ: حجت‌الاسلام والمسلمین سید حسین خادمیان نوش‌آبادی در یادداشتی نوشت: برخی از عالمان اهل سنت هر گاه برایشان مشکلی پیش می‌آمد به زیارت قبر موسی بن جعفر(ع) می‌رفتند و به ایشان توسل می‌کردند و مشکلاتشان برطرف می‌شد؛ از شافعی نقل است که قبر امام موسی کاظم(ع) را «داروی شفابخش» توصیف کرده است.
به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ، حجت‌الاسلام والمسلمین سید حسین خادمیان نوش‌آبادی، چهره ماندگار تبلیغ و استاد حوزه و دانشگاه به مناسبت شهادت امام موسی کاظم(ع) یادداشتی به رشته تحریر در آورده است و در اختیار کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ، گذاشت.
متن یادداشت به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و تسلیت
برای بهره‌مندی از افق اعلای سیره و سنت هفتمین خورشید دل‌های شکسته؛ حضرت موسی بن جعفر علیه‌السلام ؛ موارد ذیل تبیین می‌گردد:
۱. حرص بر ریاست آن قدر وحشتناک است که نه تنها حریص را به قتل امام زمانش معطوف می کند؛ بلکه نور هدایت امام علیه السلام حتی زن بدکاره را هدایت و عابده می سازد؛ ولی حریصان بر ریاست از آن محروم می شوند، لذا به مختصر درنگ ِزن زانیه در محبس امام کاظم علیه السلام؛ آن زن، متحول شد و توبه کرد و با عبای مندرس امام خود را پوشاند و به سجده افتاد؛ ولی هارون الرشید ریاست طلب؛ تا آن جا قساوت به خرج داد که امام زمانش را به شهادت رساند؛ فتامل
۲. شاخصه اهل نفاق؛ ظاهری مقبول و باطنی ملعون است؛ لذا درباره هارون الرشید ملعون می نویسند: در وقت نصیحت شنیدن؛ دارای گریان ترین چشم و در وقت ستم کردن؛ ظالم ترین شخص بود
۳. در وصف کرامات و سخاوت امام کاظم علیه السلام نوشته اند: "کِراماتُه تَحار ُمِنهَا العُقُول" کراماتش عقل ها را به حیرت می انداخت.
به عنوان نمونه در متون روایی ما ثبت است؛ کارگر باغ حضرت علیه السلام مقدار زیادی از خوشه های خرما را بدون اجازه امام کاظم علیه السلام کنار گذاشت و از باغ دزدی نمود.
به حضرت گزارش دادند و امام علیه السلام کارگر را احضار و فرمود: گرسنه بودی یا برهنه که چنین کردی؟
کارگر جواب داد: هیچ کدام بلکه: "اشتهیت ذلک"؛ دلم خواست دزدی کنم
حضرت لبخندی زد و فرمود ما میل تو را حلال می کنیم؛ برو و همه اموال برای خودت
۴. در متون علمای شیعه و سنی ثبت است؛ امام کاظم علیه السلام به هر کس "صُرِّه" (کیسه پول) داد دیگر آن شخص هرگز فقیر نشد " مَثلُ صُرَرٍ اِذَا جَاءَت الانسانَ الصُرَّةِ فَقَد اِسْتَغنَی "
۵. حضرت علیه السلام در دوران زندان به هارون الرشید ملعون که غرق در شیدایی قدرت و ریاست و ثروت بود، نامه نوشتند و فرمودند:" اِنَّه لَن یَنقَضَی عَنِّی یَومٌ مِنَ البَلاءِ الاّ انقَضَی عَنکَ مَعَه یَومٌ مِنَ الرَخَاء حَتَّی نَقْضَی جَمیعَاً اِلَی یَومٍ لَیسَ لَه انقِضَاء یُخسَرُ فِیهِ المُبطِلُون"
روزی از روزهای بلا و مصیبت بر من سپری نمی شود مگر این که روزی از روزهای آسایش تو از بین می رود. تا آن روزی که همه ما از این دنیا رخت بندیم؛
همان روزی که پایانی ندارد و در آن جاست که باطل گرایان زیان می بینند.
۶. صاحب الصواعق المحرقه ؛ امام کاظم علیه السلام را "باب الحوائج" می نامد. همچنین برخی از بزرگان اهل سنت؛ علم و اخلاق امام کاظم علیه السلام را ستوده و به بردباری، سخاوت، کثرت عبادت و دیگر ویژگی‌های اخلاقی آن حضرت اقرار می نمایند؛ برخی از عالمان اهل سنت مانند سمعانی به زیارت قبر امام کاظم علیه السلام می‌رفته و به آن حضرت علیه السلام متوسل می‌شده‌اند.
ابوعلی خلال از علمای اهل سنت گفته است هر گاه برایش مشکلی پیش می‌آمده به زیارت قبر موسی بن جعفر علیه السلام می‌رفته و به ایشان توسل می‌کرده و مشکلش برطرف می‌شده است.
از شافعی نیز نقل شده که قبر او را «داروی شفابخش» توصیف کرده است.
۷. هارون الرشید ملعون سخت ترین شکنجه ها را درباره حضرت اجرا نموده تا آن جا که نقل شده است:
آن حضرت را درون فرشی قرار داده و به فراشان مسیحی دستور داد آن قدر بزنند و بر روی فرش قرار گیرند تا حضرت جان دهد و حتی برخی علت شهادت را همین دانسته اند (بِاَمْرِه فَلَفَّهُ عَلَی بِساطٍ وَ قَعَدَ الفَرَّاشُونَ النَّصَارَی عَلی وَجْهِهِ)
و برخی نوشته اند مایعات مذاب و جوشان به دهان مبارک حضرت می ریختند و این در حالی بود که تمام روزها را حضرت روزه داشتند.
۸. دو امام علیهما السلام را به قتل صبر کشتند؛ یعنی شکنجه نموده تا به شهادت رسیدند: یکی حضرت سید الشهداء علیه السلام است و دیگری حضرت باب الحوائج امام کاظم علیه السلام می باشد و البته این دو امام بعد از شهادت هم سخن گفتند؛ فتامل.
۹. طبق نقل شهیر آن حضرت مسموم و بر اثر سم به شهادت رسیدند.
۱۰. حضرت فرمود: در خواب بودم که پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم را دیدم و فرمود: یا موسی! حَبَستَ مَظلوماً!ای موسی! مظلومانه به زندان افتاده ای.
سپس فرمود: این دعا را بخوان:
" یا سَامع َکلِّ صَوتٍ، و یَا سَابِقَ کلِّ فَوتٍ، و یَا کاسِیَ العِظامَ لَحْماً وَ مُنْشِرُها بَعدَ المَوتِ، أَسأَلُکَ بِأَسمَائِکَ الحُسْنَی و بِاِسمِکَ الأَعظَمِ الأَکبَرِ المَخزُونِ المَکنُونِ الَّذی لَم یَطَّلِع عَلیه أَحدٌ مِن َالمَخلُوقِینَ، یَا حَلیماً ذا أَناةٍ لا یَقوَی عَلی أَناتِه، یَا ذَالمَعرُوفِ الّذی لا یَنقَطِعُ أبداً و لا یَحصَی عَدَداً، فَرِّج عَنِّی"
لذا بزرگان در گرفتاری ها سفارش کرده اند این دعا را انسان تلاوت نماید.
والله المستعان
سید حسین خادمیان نوش آبادی
متن یادداشت به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و تسلیت
برای بهره‌مندی از افق اعلای سیره و سنت هفتمین خورشید دل‌های شکسته؛ حضرت موسی بن جعفر علیه‌السلام ؛ موارد ذیل تبیین می‌گردد:
۱. حرص بر ریاست آن قدر وحشتناک است که نه تنها حریص را به قتل امام زمانش معطوف می کند؛ بلکه نور هدایت امام علیه السلام حتی زن بدکاره را هدایت و عابده می سازد؛ ولی حریصان بر ریاست از آن محروم می شوند، لذا به مختصر درنگ ِزن زانیه در محبس امام کاظم علیه السلام؛ آن زن، متحول شد و توبه کرد و با عبای مندرس امام خود را پوشاند و به سجده افتاد؛ ولی هارون الرشید ریاست طلب؛ تا آن جا قساوت به خرج داد که امام زمانش را به شهادت رساند؛ فتامل
۲. شاخصه اهل نفاق؛ ظاهری مقبول و باطنی ملعون است؛ لذا درباره هارون الرشید ملعون می نویسند: در وقت نصیحت شنیدن؛ دارای گریان ترین چشم و در وقت ستم کردن؛ ظالم ترین شخص بود
۳. در وصف کرامات و سخاوت امام کاظم علیه السلام نوشته اند: "کِراماتُه تَحار ُمِنهَا العُقُول" کراماتش عقل ها را به حیرت می انداخت.
به عنوان نمونه در متون روایی ما ثبت است؛ کارگر باغ حضرت علیه السلام مقدار زیادی از خوشه های خرما را بدون اجازه امام کاظم علیه السلام کنار گذاشت و از باغ دزدی نمود.
به حضرت گزارش دادند و امام علیه السلام کارگر را احضار و فرمود: گرسنه بودی یا برهنه که چنین کردی؟
کارگر جواب داد: هیچ کدام بلکه: "اشتهیت ذلک"؛ دلم خواست دزدی کنم
حضرت لبخندی زد و فرمود ما میل تو را حلال می کنیم؛ برو و همه اموال برای خودت
۴. در متون علمای شیعه و سنی ثبت است؛ امام کاظم علیه السلام به هر کس "صُرِّه" (کیسه پول) داد دیگر آن شخص هرگز فقیر نشد " مَثلُ صُرَرٍ اِذَا جَاءَت الانسانَ الصُرَّةِ فَقَد اِسْتَغنَی "
۵. حضرت علیه السلام در دوران زندان به هارون الرشید ملعون که غرق در شیدایی قدرت و ریاست و ثروت بود، نامه نوشتند و فرمودند:" اِنَّه لَن یَنقَضَی عَنِّی یَومٌ مِنَ البَلاءِ الاّ انقَضَی عَنکَ مَعَه یَومٌ مِنَ الرَخَاء حَتَّی نَقْضَی جَمیعَاً اِلَی یَومٍ لَیسَ لَه انقِضَاء یُخسَرُ فِیهِ المُبطِلُون"
روزی از روزهای بلا و مصیبت بر من سپری نمی شود مگر این که روزی از روزهای آسایش تو از بین می رود. تا آن روزی که همه ما از این دنیا رخت بندیم؛
همان روزی که پایانی ندارد و در آن جاست که باطل گرایان زیان می بینند.
۶. صاحب الصواعق المحرقه ؛ امام کاظم علیه السلام را "باب الحوائج" می نامد. همچنین برخی از بزرگان اهل سنت؛ علم و اخلاق امام کاظم علیه السلام را ستوده و به بردباری، سخاوت، کثرت عبادت و دیگر ویژگی‌های اخلاقی آن حضرت اقرار می نمایند؛ برخی از عالمان اهل سنت مانند سمعانی به زیارت قبر امام کاظم علیه السلام می‌رفته و به آن حضرت علیه السلام متوسل می‌شده‌اند.
ابوعلی خلال از علمای اهل سنت گفته است هر گاه برایش مشکلی پیش می‌آمده به زیارت قبر موسی بن جعفر علیه السلام می‌رفته و به ایشان توسل می‌کرده و مشکلش برطرف می‌شده است.
از شافعی نیز نقل شده که قبر او را «داروی شفابخش» توصیف کرده است.
۷. هارون الرشید ملعون سخت ترین شکنجه ها را درباره حضرت اجرا نموده تا آن جا که نقل شده است:
آن حضرت را درون فرشی قرار داده و به فراشان مسیحی دستور داد آن قدر بزنند و بر روی فرش قرار گیرند تا حضرت جان دهد و حتی برخی علت شهادت را همین دانسته اند (بِاَمْرِه فَلَفَّهُ عَلَی بِساطٍ وَ قَعَدَ الفَرَّاشُونَ النَّصَارَی عَلی وَجْهِهِ)
و برخی نوشته اند مایعات مذاب و جوشان به دهان مبارک حضرت می ریختند و این در حالی بود که تمام روزها را حضرت روزه داشتند.
۸. دو امام علیهما السلام را به قتل صبر کشتند؛ یعنی شکنجه نموده تا به شهادت رسیدند: یکی حضرت سید الشهداء علیه السلام است و دیگری حضرت باب الحوائج امام کاظم علیه السلام می باشد و البته این دو امام بعد از شهادت هم سخن گفتند؛ فتامل.
۹. طبق نقل شهیر آن حضرت مسموم و بر اثر سم به شهادت رسیدند.
۱۰. حضرت فرمود: در خواب بودم که پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم را دیدم و فرمود: یا موسی! حَبَستَ مَظلوماً!ای موسی! مظلومانه به زندان افتاده ای.
سپس فرمود: این دعا را بخوان:
" یا سَامع َکلِّ صَوتٍ، و یَا سَابِقَ کلِّ فَوتٍ، و یَا کاسِیَ العِظامَ لَحْماً وَ مُنْشِرُها بَعدَ المَوتِ، أَسأَلُکَ بِأَسمَائِکَ الحُسْنَی و بِاِسمِکَ الأَعظَمِ الأَکبَرِ المَخزُونِ المَکنُونِ الَّذی لَم یَطَّلِع عَلیه أَحدٌ مِن َالمَخلُوقِینَ، یَا حَلیماً ذا أَناةٍ لا یَقوَی عَلی أَناتِه، یَا ذَالمَعرُوفِ الّذی لا یَنقَطِعُ أبداً و لا یَحصَی عَدَداً، فَرِّج عَنِّی"
لذا بزرگان در گرفتاری ها سفارش کرده اند این دعا را انسان تلاوت نماید.
والله المستعان
سید حسین خادمیان نوش آبادی
مطالب مرتبط
