این دیدار در شرایطی برگزار شد که کمیته هنری نمایشگاه تدارکی در زمینه استفاده از سیستم صوتی و بلندگو ندیده بود که بسیاری از صحبتها و نصایح هنری استاد رسولی در همهمه و ازدحام ناشی از حضور بازدیدکنندگان از نمایشگاه در شبستان اصلی مصلی امام خمینی(ره) شنیده نمیشد.
جلیل رسولی در پاسخ به پرسشی در مورد رواج برخی شیوههای خوشنویسی قرآنی در ابعاد بسیار بزرگ و یا ابعاد بسیار کوچک و اینکه این نوع نگاه تا چه اندازه در زمینه هنر قرآنی مفید فایده است گفت: بهشخصه نیازی به چنین اقداماتی نمیبینم چراکه اعتقاد دارم هر امری که در زمینه قرآن در عرصههای مختلف و بهویژه فرهنگی و هنری صورت میگیرد باید جنبه کاربردی داشته باشد و الزامی برای اینگونه فعالیتها نیست، اگر قرار باشد قرآنی از روی کتابتی که در ابعاد بسیار بزرگ نوشته شده، به چاپ برسد آن را باید تا ابعاد استاندارد کوچک کرد و در مورد قرآنهای بسیار کوچک نیز وقتی قرائت آنها بهسختی میسر است پس چه لزومی به کتابت آنها وجود دارد؟
طراح نشانه نوشته فیلم «محمد رسولالله(ص)» ساخته مجید مجیدی در پاسخ به پرسش دیگری در زمینه فراگیر شدن خوشنویسی قرآن با استفاده از خط نسخ و اینکه آیا نمیتوان خطی را جایگزین آن کرد و گفت: استفاده بیرویه از نسخ در نگارش قرآن و اینکه چشمان قاری عادت به قرائت قرآن با استفاده از این خط کرده است موجب شده که این خط در نگارش قرآن فراگیر شود وگرنه که به طور مثال خط نستعلیق که کاملاً ایرانی است و بسیاری از هنرمندان خوشنویس در کشورهای عربی قادر به خوشنویسی آن نیستند از بسیاری جهات در زمینه کتابت قرآن ارجحیت دارد.
وی در پاسخ به پرسش خبرنگار ایکنا که ایراداتی همچون اعرابناپذیری نستعلیق را دلیلی بر این میدانند که از آن در کتابت قرآن استفاده نشود، جواب داد: اصلاً هم این طور نیست، خوشنویس به خط نستعلیق ریزهکاریهای خاص خود را داراست و به شرط اشراف به اصولی به ویژه در زمینه هنر گرافیک میتوان اعرابگذاری بر روی حروف نستعلیق را به گونهای چشمنواز اجرا کرد که در آن هیچگونه نقصی مشاهده نشود و اتفاقاً در صورت رعایت این اصول خواهید دید که اقبال از این خط در کتابت قرآن تا چه اندازه فراوان خواهد بود و این تلقی که تنها در زمینه اجرای تابلوهای تزئینی میتوان از نستعلیق برای نگارش قرآن استفاده کرد، به نظر اشتباه به نظر میرسد.
رسولی در پاسخ به پرسش دیگر خبرنگار ایکنا که نگارش قرآن در ابعاد خیلی بزرگ و یا خیلی کوچک از منظر نظریه «هنر برای هنر» چندان هم بیربط نیست و تنها نباید به جنبه کاربردی هنر قرآنی اندیشه کرد، گفت: من هم این امر را یک مهارت خواندم و آن را قابل احترام میدانم اما تصور میکنم هنر قرآنی باید در وهله نخست در جهت ترویج فرهنگ قرآن باشد؛ قرآن نیز تنها با قرائت و فهم معارف و مفاهیم آن وارد زندگی ما میشود، پس شخصاً ترجیح میدهم قرآن را در ابعادی معقول و منطقی خوشنویسی شده در تابلویی مقابل دیدگان خود ببینم تا اینکه آیهای از آن را که روی دانهای برنج حک شده، ببینم.
این هنرمند پیشکسوت خط و نقاشیخط در پاسخ به این پرسش خبرنگار ایکنا که رواج کتابت قرآن بر روی صفحههای فلزی گرانقیمت و مثلاً قرآن مطلا را چگونه ارزیابی میکند؟ گفت: اینها همانطور که گفته شد مهارتی است که یک هنرمند به آن پرداخته است و قابل تقدیر اما به نظر من باید در زمینه هنر خوشنویسی و کتابت قرآن بیشتر به موضوعات دیگری در زمینه مهارتهای اجرا، هندسه خط و ابداع شیوههای نوین نگارش با تکیه به اسلوب متقدمان و پیشکسوتان هنر خوشنویسی دقت کرد تا اینکه دقیق به این مسئله باشیم که از چه مواد و متریالی در زمینه کتابت قرآن استفاده میشود.
امیر سجاد دبیریان