خودباختگی فرهنگی در سایه گرایش بیش از حد عرصه نمایش به متون خارجی
گروه هنر: رواج بیش از حد تولیدات نمایشی با استفاده از متون نمایش خارجی صرف‌نظر از فاخر بودن اغلب آنها که توسط درام‌نویسان نامی جهان به رشته تحریر درآمده است، نوعی سبک و شیوه زندگی را به مخاطبان القاء می‌کند که هر چند تناسب فرهنگی با ملیت نگارنده دارد اما اغلب در سنخیت با سبک زندگی ایرانی نیست.
وی ادامه داد: از آنجایی که اغلب این متون، غیرایرانی هستند لذا در یک برهه زمانی شاهد هستیم که اغلب آثار تولیدی و به روی صحنه رفته در عرصه تئاتر را متون خارجی و غیرایرانی به خود اختصاص می‌دهند که هر چند از آنجا که توسط درام‌نویسان شهیر جهان به نگارش درآمده و فاخر هستند اما به هر حال اشاعه‌دهنده نوعی سبک و شیوه زندگی غیرایرانی بوده و به تدریج یک خودباختگی فرهنگی را به ارمغان می‌آورند.
راد تصریح کرد: به هر حال تئاتر یک کالای وارداتی غربی است و توجه به برخی سبک های نمایشی و نوع روایتگری تئاتر از سوی واضعان قوانین و قراردادهای آن که اغلب غربی و غیرایرانی هستند امری اجتناب‌ناپذیر است اما اینکه به شکل صد در صدی مستحیل در آن باشیم و به داشته‌های فرهنگی خود حداقل در محتوای روایت نمایش توجه نشان ندهیم در آینده نتایج مصیبت‌بار زیادی به دنبال خواهد داشت.
مدیرعامل سابق خانه تئاتر افزود: انتقاد در زمینه چنین رویکردی که این روزها در فضای حرفه‌ای تئاتر به ویژه از سوی نسل جوان شاهد آن هستیم و گرایش بی‌رویه‌ای برای تولید تئاتر به سمت متون خارجی در جریان است به این معنی نیست که توجه به روایتگری تئاتر براساس مدل‌های استاندارد غربی را به شکل کامل وانهاده و تنها به تولیدات نمایشی صرفاً ایرانی توجه نشان دهیم بلکه به نظر می‌رسد که باید تعادل و موازنه‌ای در زمینه تولیدات با استفاده از متون داخلی و غربی برقرار سازیم.
این بازیگر و کارگردان تئاتر با اشاره به استعدادهای خلاق و جوانی در زمینه تئاتر و به ویژه تولید متون نمایشی وجود دارد تأکید کرد: چنین استعدادهایی نباید به حال خود رها شوند بلکه باید به شکل هدفمند برای شکوفایی و باور شدن آنها برنامه‌ریزی کرد و مثلاً با برپایی کارگاه‌هایی شیوه درست و حرفه‌ای درام‌نویسی به آنها آموزش داده شده و به شیوه‌ای اصولی هدایت شوند.
وی در پایان گفت: قطعاً چنین رویکردی که تنها یک برنامه ریزی جامع و بلندمدت باید خرج آن شود در آینده نزدیک و حتی دور به تربیت و پرورش درام‌نویسانی منجر خواهد شد که با استفاده از روایات داستانی کهن ایرانی، قصه‌های به‌روز در جامعه ایرانی به نگارش آثاری مبادرت ورزند که در عین حالیکه ساختار استاندارد درام پردازی در آنها رعایت می‌شود در روایتگری مبلغ سبک زندگی ایرانی و اسلامی باشند.
امیر سجاد دبیریان
