یک شاعر عنوان کرد:
در سرودن تحمیدیه‌ها دستمان خالی نیست
گروه ادب: یک شاعر پیشکسوت انقلاب با بیان اینکه توحید زیربنای شعر فارسی است، گفت: در سرودن تحمیدیه‌ها در جریان شعر اصیل فارسی دستمان خالی نیست.
مصطفی محدثی خراسانی، شاعر پیشکسوت انقلاب در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، درباره پیشینه شعر توحیدی گفت: شعر فارسی در دامن اسلام و قرآن متولد شده و تحت تأثیر آموزه‌های قرآن رشد یافته است و به لحاظ مضمون و محتوا عرفان اسلامی است و بزرگترین شاعران ما عارفان هستند.
وی افزود: از این منظر شعر فارسی بر پایه توحید بنا نهاده شده است و سنت پسندیده‌ای در این راستا در میان شاعران رواج داشته که با تحمیدیه دیوان و اشعار خود را آغاز کرده‌اند، مانند نظامی که می‌گوید؛ «ای نام تو بهترین سرآغاز»، فردوسی «به نام خداوند جان و خرد» و یا سعدی «ثنا و حمد بی پایان خدا را» را سروده‌اند و با ستایش خداوند لب به سخن می‌گشایند و تحت تأثیر بینش توحیدی، به هستی و پدیده‌های جهان می‌پردازند.
محدثی خراسانی ادامه داد: توحید زیربنای شعر فارسی و از ارکان مضمونی شعر فارسی است و قابل تصور نیست که شعر فارسی خارج از دایره توحید باشد؛ چرا که شکوه شعر فارسی نیز از همین امر ناشی می‌شود.
این شاعر در ادامه عنوان کرد: هم در شعرهای شاعران پیش از انقلاب در دوره مشروطه و هم معاصر شاعرانی که به واقع، شاعر ذاتی بودند و بینش توحیدی داشتند و شعرشان این برجستگی را پیدا کرد که در دفتر شعر ماندگار شود و به حافظه جمعی مردم راه یابد. در دوران پیروزی انقلاب و پس از آن هم به برکت آموزه‌های انقلاب و افقی که امام خمینی(ره) فراروی همگان گشود، دوره حیات بینش توحیدی بود.
وی تصریح کرد: اینکه شاعران به ویژه شاعران جوان چه اندازه به نیایش‌های توحیدی در اشعار خود پرداخته‌اند، از نظر تعداد کم است و کمکاری‌هایی را شاهد هستیم؛ چرا که در اغلب موضوعات، شاعران تحت تأثیر فراخوان‌ها و جشنواره‌ها شعرهایی را سروده‌اند و نسبت به موضوعات خاص ترغیب شده‌اند که شعر بسرایند، اما به نظر می‌رسد در رابطه با نیایش‌های توحیدی برگزاری کنگره یا جشنواره‌ای را شاهد نبودیم؛ از این رو می‌توان این موضوع را به صورت هدفمند مورد بررسی قرار داد.
محدثی خراسانی گفت: از میان شعرهایی که سروده شده، حدود 60 -70 درصد آنها قابل بررسی و قضاوت نیستند، اما نکته مهم این است که جریان اصیل و ریشه‌داری عقبه شاعران و شعرها را به شکوه شعر فارسی متصل می‌کند و از این شاعران می‌توان به عنوان شاعران خلف شعر فارسی یاد کرد که در این صورت مشکل فقر مضمونی را نخواهید دید.
وی یادآور شد: درست است که تریبون‌ها و محافل و مجامع مختلفی در اختیار برخی شاعران است، اما در جریان اصیل شعر فارسی به ویژه شعر توحیدی، دستمان خالی نیست.
