هشتم شوال و غمی فراموش‌ناشدنی
گروه بین الملل:هشتم شوال سال 1344 هجری قمری روزی که دستان تکفیر و نفاق برای از بین بردن آثار اسلام راستین از آستین درآمد تا شاید بتواند خورشید پر فروغ ولایت را کم نور کند.
به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا)، هشتم شوال روزی فراموش ناشدنی و البته غم‌انگیز برای همه دوستداران اهل بیت از هر یک از مذاهب اسلامی است. روزی که دستان تکفیر و نفاق برای از بین‌بردن آثار اسلام راستین از آستین درآمد تا شاید بتواند خورشید پر فروغ ولایت را کم نور کند.هشتم شوال سال 1344 هجری قمری روزی است که بقاع متبرکه ائمه مظلوم بقیع توسط وهابیون سعودی تخریب شد و غمی فراموش‌ناشدنی را بر دل دوستداران اهل بیت پیامبر گذاشت. غمی که همچنان با شنیدن خبر تخریب آثار اسلامی و اماکن مذهبی و زیارتگاه‌ها توسط داعشی‌های وهابی مسلک تازه‌تر می‌شود.
تاریخچه بقیع
بقیع در ناحیه شرقی مسجد النبی و تقریبا در فاصله دویست متری آن قرار دارد. این مکان را نخست «بقیع الغرقد» می‌نامیدند که پیش از اسلام، قبرستان مردم یثرب بوده و پس از اسلام نیز به عنوان مهمترین قبرستان مدینه شناخته شده است.
«اسعد بن زراره» نخستین فرد از انصار و «عثمان بن مظعون» یکی از صحابه خاص رسول خدا(ص) نخستین فرد از مهاجرین بود که در بقیع به خاک سپرده شد.
پس از فوت ابراهیم فرزند رسول خدا(ص) آن حضرت به صحابه امر فرمودند او را در بقیع دفن کنند. پس از دفن ابراهیم در بقیع، مردم مدینه علاقه‌مند شدند پیکر اقوام و عشیره خود را در آنجا به خاک سپارند و هر یک از قبایل مدینه درختان و ریشه‌های بخشی از بقیع را قطع و زمین آن را برای همین منظور آماده نمودند. این قبرستان همچنین محل دفن چهار تن از امامان شیعه و بسیاری از صحابه و تابعین و زنان و دختران رسول خداست.
بقیع از جمله مکان هایی است که مورد احترام خاص رسول خدا و همچنین صحابه قرار داشت و آن حضرت گاه شبها خانه را ترک گفته و برای راز و نیاز با خداوند به بقیع می رفت.
با روی کار آمدن حکومت عباسی وایجاد آزادی های نسبی، شیعیان اقدام به ساخت گنبد و بارگاه برای قبور بقیع کردند که برخی از آنها صدها سال همچنان پابرجا بود.
پیدایش فرقه ضاله وهابیت
«محمد ابن عبدالوهاب» از نسل یهودیان تازه مسلمان شده و احیاگر تفکر «ابن تیمیه» مبنی بر این که زیارت و تبرک جستن به انبیاء و صالحین، کفر و شرک به شمار می رود؛ اندیشه های مخرب و بدعت گذار وهابی را پایه گذاری کرده و در سال ۱۱۴۳ قمری مذهب تازه‌ای تاسیس کرد. هرچند ابن وهاب پیرو مذهب «احمد بن حنبل» بود و از این مذهب پیروی می‌کرد، اما تفکرهای افراطی او که ریشه در عقاید تند ابن تیمیه داشت می‌توانست در دنیای اسلام شقاق ایجاد کند.
محققان تاریخ وهابیت ثابت کرده‌اند که این فرقه در اصل به دستور مستقیم وزارت بریتانیا ایجاد شد و کتابهایی چون "پایه های استعمار" از خیری حماد و "تاریخ نجد" از سنت جان ویلبی یا و "خاطرات حاییم وایزمن" اولین نخست وزیر رژیم صهیونیستی و نیز "خاطرات مستر همفر" و ...، پرده از این راز برداشته و نقش جاسوسان وزارت مستعمرات انگلیس را در شکل گیری و تثبیت این فرقه، حکایت می‌کند.
همفر در خاطرات خویش آشنایی خود را با محمد ابن عبدالوهاب مؤسس فرقه وهابیت اینگونه بیان می کند:« این جوان مغرور (محمد بن عبدالوهاب) در فهم قرآن و سنت از درك خودش پیروی می‌كرد، و آراء و نظریات بزرگان مذاهب را طرد می‌كرد. نه تنها بزرگان زمانش و بزرگان مذاهب اربعه بلكه حتی درباره ابی بكر و عمر نیز ـ در صورتی كه از كتاب و سنت چیزی خلاف نظریات آنان می‌یافت ـ آراء آنان را هم به دیوار می‌زد. من گمشده خودم را در محمد بن عبدالوهاب یافته بودم، زیرا آزادگی و غرور و منش و تنفری كه از علمای عصر خود داشت و استقلال نظرش كه حتی به خلفای چهارگانه نیز اهمیتی نمی‌داد، و تنها به فهم خودش در قرآن و سنت اتكاء می‌كرد... سخت نسبت به ابوحنیفه می‌تاخت، و درباره خودش می‌گفت: من از ابوحنیفه خیلی بیشتر می‌فهمم و مدعی بود که: نصف كتاب بخاری باطل است.»
همفر می‌گوید: زمانی که در لندن بودم، دبیر كل گفت: وزارت مستعمرات نقشه دقیقی برای شیخ عبدالوهاب تهیه نموده است كه آن را باید اجرا كند، و این نقشه عبارتست از:
1. تكفیر تمام مسلمانان و مباح بودن قتل آنان، و غارت كردن اموالشان، و هتك آبروی آنان، و فروختن آنان در بازار برده فروشان، و جواز برده ساختن مردانشان و كنیز گرفتن زنانشان.
2. نابود ساختن كعبه به نام اینكه جزء آثار بت پرستی است ـ اگر بتواند ـ و مانع شدن مردم از حج، و تحریك عشایر و قبایل به غارت قافله‌های حجاج و كشتن آنان.
3. كوشش به منظور ایجاد روح نافرمانی نسبت به خلیفه عثمانی و تحریك مردم برای جنگیدن با او و تجهیز لشكرهایی برای این منظور، و نیز لازم است با شریف‌های حجاز با تمام وسائل ممكنه مبارزه شود، و از نفوذ آنان كاسته گردد.
4. ویران ساختن قبه‌ها و ضریحها و اماكن مقدسه مسلمانان در مكه و مدینه و دیگر بلاد اسلامی كه برایش امكان داشته باشد، به نام اینكه اینها بت‌پرستی و شرك و نوعی اهانت به شخصیت پیامبر و خلفای او و رجال اسلام است.
5. ایجاد هرج و مرج و آشوب در بلاد به هر اندازه كه بتواند.
6. انتشار قرآنی دست کاری شده، که احادیثی كه ناظر به تحریف قرآن‌است در آن عملی شده باشد.
از این رو همفر پس از بازگشت از انگلستان به سوی بصره روانه شد و پس از آن در جستجوی محمدابن عبدالوهاب عازم نجد گردید. وی با هماهنگی وزارت مستعمرات بریتانیا دور جدیدی از رایزنی‌های خویش را برای قیام علیه حکومت عثمانی شروع کرد و در نهایت با همکاری محمدابن سعود حاکم درعیه و محمدابن عبد الوهاب مکتب وهابیت را به عنوان یک مکتب ابداعی به جوامع اسلامی تحمیل نمودند.
یکی از تعهداتی که ابن وهاب به همفر داد، تخریب بارگاه و حرم شریف بزرگان دین بود که وقتی بنای عقیده وهابیت را با بن سعود آغاز کرد، زیارت قبور و توسل و استغاثه به پیامبر اعظم (ص) را ممنوع کرده و تصمیم به تخریب بناهای قبور ائمه و حتی حرم شریف نبوی (ص) گرفت.
وی در سال 1221هـ.ق بخشی از بناهای قبرستان بقیع را ویران نموده و سپس با تکمیل سلطه خود بر حجاز در شوال سال 1344هـ.ق کلیه این بناها و گنبدها و آثار را ویران و اموال و اشیای گرانقیمت موجود در این اماکن را به تاراج بردند و نه تنها در مدینه، بلکه در هرجا گنبد و بارگاه و زیارتگاهی بود، اقدام به ویرانی آن می کردند.
ازمیان بردن گنبد مرقد عبدالله و آمنه، پدر و مادر حضرت رسول خدا(صلی الله علیه وآله) و نیز مزار همسران آن بزرگوار، قبر عثمان بن عفان ، قبر اسماعیل بن جعفرالصادق(ع)، قبر مالک، از جمله این تخریب ها بود.
وی همچنین تصمیم به تخریب خانه و حرم شریف نبوی (ص) گرفت که با پافشاری مسلمانان و دولت‌ها، از این کار صرف نظر کرد.
محو هویت اسلامی همچنان ادامه دارد
آنچه امروز در جهان اسلام رخ می دهد گواه آن است که این ماموریت پایان نیافته بلکه تنها دست به دست شده است و با روی کار آمدن پدیده شوم داعش با همان اعتقاداتی که هیچ رنگ و بویی از اسلام محمدی با خود ندارد، این رویه ادامه دارد.
تخریب بیش از یک هزار و 210 مسجد را در کشورهای عراق، سوریه، یمن، کویت و سایر کشورها گواهی می دهد دشمنان امت اسلامی همچنان بر آنند تا با نام اسلام هر نشانه ای از دین محمد را پاک کرده و اثری از آن باقی نگذارند.
تاریخچه بقیع
بقیع در ناحیه شرقی مسجد النبی و تقریبا در فاصله دویست متری آن قرار دارد. این مکان را نخست «بقیع الغرقد» می‌نامیدند که پیش از اسلام، قبرستان مردم یثرب بوده و پس از اسلام نیز به عنوان مهمترین قبرستان مدینه شناخته شده است.
«اسعد بن زراره» نخستین فرد از انصار و «عثمان بن مظعون» یکی از صحابه خاص رسول خدا(ص) نخستین فرد از مهاجرین بود که در بقیع به خاک سپرده شد.
پس از فوت ابراهیم فرزند رسول خدا(ص) آن حضرت به صحابه امر فرمودند او را در بقیع دفن کنند. پس از دفن ابراهیم در بقیع، مردم مدینه علاقه‌مند شدند پیکر اقوام و عشیره خود را در آنجا به خاک سپارند و هر یک از قبایل مدینه درختان و ریشه‌های بخشی از بقیع را قطع و زمین آن را برای همین منظور آماده نمودند. این قبرستان همچنین محل دفن چهار تن از امامان شیعه و بسیاری از صحابه و تابعین و زنان و دختران رسول خداست.
بقیع از جمله مکان هایی است که مورد احترام خاص رسول خدا و همچنین صحابه قرار داشت و آن حضرت گاه شبها خانه را ترک گفته و برای راز و نیاز با خداوند به بقیع می رفت.
با روی کار آمدن حکومت عباسی وایجاد آزادی های نسبی، شیعیان اقدام به ساخت گنبد و بارگاه برای قبور بقیع کردند که برخی از آنها صدها سال همچنان پابرجا بود.
پیدایش فرقه ضاله وهابیت
«محمد ابن عبدالوهاب» از نسل یهودیان تازه مسلمان شده و احیاگر تفکر «ابن تیمیه» مبنی بر این که زیارت و تبرک جستن به انبیاء و صالحین، کفر و شرک به شمار می رود؛ اندیشه های مخرب و بدعت گذار وهابی را پایه گذاری کرده و در سال ۱۱۴۳ قمری مذهب تازه‌ای تاسیس کرد. هرچند ابن وهاب پیرو مذهب «احمد بن حنبل» بود و از این مذهب پیروی می‌کرد، اما تفکرهای افراطی او که ریشه در عقاید تند ابن تیمیه داشت می‌توانست در دنیای اسلام شقاق ایجاد کند.
محققان تاریخ وهابیت ثابت کرده‌اند که این فرقه در اصل به دستور مستقیم وزارت بریتانیا ایجاد شد و کتابهایی چون "پایه های استعمار" از خیری حماد و "تاریخ نجد" از سنت جان ویلبی یا و "خاطرات حاییم وایزمن" اولین نخست وزیر رژیم صهیونیستی و نیز "خاطرات مستر همفر" و ...، پرده از این راز برداشته و نقش جاسوسان وزارت مستعمرات انگلیس را در شکل گیری و تثبیت این فرقه، حکایت می‌کند.
همفر در خاطرات خویش آشنایی خود را با محمد ابن عبدالوهاب مؤسس فرقه وهابیت اینگونه بیان می کند:« این جوان مغرور (محمد بن عبدالوهاب) در فهم قرآن و سنت از درك خودش پیروی می‌كرد، و آراء و نظریات بزرگان مذاهب را طرد می‌كرد. نه تنها بزرگان زمانش و بزرگان مذاهب اربعه بلكه حتی درباره ابی بكر و عمر نیز ـ در صورتی كه از كتاب و سنت چیزی خلاف نظریات آنان می‌یافت ـ آراء آنان را هم به دیوار می‌زد. من گمشده خودم را در محمد بن عبدالوهاب یافته بودم، زیرا آزادگی و غرور و منش و تنفری كه از علمای عصر خود داشت و استقلال نظرش كه حتی به خلفای چهارگانه نیز اهمیتی نمی‌داد، و تنها به فهم خودش در قرآن و سنت اتكاء می‌كرد... سخت نسبت به ابوحنیفه می‌تاخت، و درباره خودش می‌گفت: من از ابوحنیفه خیلی بیشتر می‌فهمم و مدعی بود که: نصف كتاب بخاری باطل است.»
همفر می‌گوید: زمانی که در لندن بودم، دبیر كل گفت: وزارت مستعمرات نقشه دقیقی برای شیخ عبدالوهاب تهیه نموده است كه آن را باید اجرا كند، و این نقشه عبارتست از:
1. تكفیر تمام مسلمانان و مباح بودن قتل آنان، و غارت كردن اموالشان، و هتك آبروی آنان، و فروختن آنان در بازار برده فروشان، و جواز برده ساختن مردانشان و كنیز گرفتن زنانشان.
2. نابود ساختن كعبه به نام اینكه جزء آثار بت پرستی است ـ اگر بتواند ـ و مانع شدن مردم از حج، و تحریك عشایر و قبایل به غارت قافله‌های حجاج و كشتن آنان.
3. كوشش به منظور ایجاد روح نافرمانی نسبت به خلیفه عثمانی و تحریك مردم برای جنگیدن با او و تجهیز لشكرهایی برای این منظور، و نیز لازم است با شریف‌های حجاز با تمام وسائل ممكنه مبارزه شود، و از نفوذ آنان كاسته گردد.
4. ویران ساختن قبه‌ها و ضریحها و اماكن مقدسه مسلمانان در مكه و مدینه و دیگر بلاد اسلامی كه برایش امكان داشته باشد، به نام اینكه اینها بت‌پرستی و شرك و نوعی اهانت به شخصیت پیامبر و خلفای او و رجال اسلام است.
5. ایجاد هرج و مرج و آشوب در بلاد به هر اندازه كه بتواند.
6. انتشار قرآنی دست کاری شده، که احادیثی كه ناظر به تحریف قرآن‌است در آن عملی شده باشد.
از این رو همفر پس از بازگشت از انگلستان به سوی بصره روانه شد و پس از آن در جستجوی محمدابن عبدالوهاب عازم نجد گردید. وی با هماهنگی وزارت مستعمرات بریتانیا دور جدیدی از رایزنی‌های خویش را برای قیام علیه حکومت عثمانی شروع کرد و در نهایت با همکاری محمدابن سعود حاکم درعیه و محمدابن عبد الوهاب مکتب وهابیت را به عنوان یک مکتب ابداعی به جوامع اسلامی تحمیل نمودند.
یکی از تعهداتی که ابن وهاب به همفر داد، تخریب بارگاه و حرم شریف بزرگان دین بود که وقتی بنای عقیده وهابیت را با بن سعود آغاز کرد، زیارت قبور و توسل و استغاثه به پیامبر اعظم (ص) را ممنوع کرده و تصمیم به تخریب بناهای قبور ائمه و حتی حرم شریف نبوی (ص) گرفت.
وی در سال 1221هـ.ق بخشی از بناهای قبرستان بقیع را ویران نموده و سپس با تکمیل سلطه خود بر حجاز در شوال سال 1344هـ.ق کلیه این بناها و گنبدها و آثار را ویران و اموال و اشیای گرانقیمت موجود در این اماکن را به تاراج بردند و نه تنها در مدینه، بلکه در هرجا گنبد و بارگاه و زیارتگاهی بود، اقدام به ویرانی آن می کردند.
ازمیان بردن گنبد مرقد عبدالله و آمنه، پدر و مادر حضرت رسول خدا(صلی الله علیه وآله) و نیز مزار همسران آن بزرگوار، قبر عثمان بن عفان ، قبر اسماعیل بن جعفرالصادق(ع)، قبر مالک، از جمله این تخریب ها بود.
وی همچنین تصمیم به تخریب خانه و حرم شریف نبوی (ص) گرفت که با پافشاری مسلمانان و دولت‌ها، از این کار صرف نظر کرد.
محو هویت اسلامی همچنان ادامه دارد
آنچه امروز در جهان اسلام رخ می دهد گواه آن است که این ماموریت پایان نیافته بلکه تنها دست به دست شده است و با روی کار آمدن پدیده شوم داعش با همان اعتقاداتی که هیچ رنگ و بویی از اسلام محمدی با خود ندارد، این رویه ادامه دارد.
تخریب بیش از یک هزار و 210 مسجد را در کشورهای عراق، سوریه، یمن، کویت و سایر کشورها گواهی می دهد دشمنان امت اسلامی همچنان بر آنند تا با نام اسلام هر نشانه ای از دین محمد را پاک کرده و اثری از آن باقی نگذارند.
