از توصیه براتی‌پور به قرآن‌خوانی تا پرهیز از منفعت‌طلبی‌های شخصی اهالی قلم
گروه ادب: در مراسم اختتامیه جایزه قلم زرین با اشاره به دلایل جابه‌جایی روز قلم، رئیس انجمن قلم بر پرهیز از منفعت‌طلبی‌های شخصی از سوی اهالی قلم تأکید کرد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، محسن پرویز، سخنگوی انجمن قلم ایران عصر امروز، 14 تیرماه در مراسم اختتامیه پانزدهمین جشنواره قلم زرین گفت: وقتی پیشنهاد نامگذاری روز قلم مطرح شد، نامه‌ای به رئیس کنفرانس اسلامی وقت نوشته شد و این موضوع مطرح شد، و سپس به وزیر فرهنگ وقت و رئیس شورای فرهنگ عمومی ارجاع شد و 14 تیرماه به این روز اختصاص یافت.
وی افزود: انجمن قلم ایران تلاش کرده هر سال جایزه قلم زرین را برگزار کند. برگزاری جشنواره در ایران، در اوایل سال کار دشواری است؛ چرا که تاریخ اغلب کتاب‌هایی که در اواخر سال گذشته چاپ می‌شوند، چندان در دسترس نیستند و منابع کتاب‌ها نیز ناقص است و هر ساله آماری که می‌گیریم اطلاعات خانه کتاب ناقص است و کتاب‌ها تاریخ 95 در آنها درج شده در حالی که مربوط به 94 هستند که این امر فشردگی کار را سبب شده و کار داوران را سخت کرده بود.
پرویز ادامه داد: اگر مراسمی در غیر روز قلم برگزار می‌شود، تأکید مسئولان بر این است که جا به جایی از 14 تیرماه به روز دیگر ضرورت‌هایی را ایجاد کرده است و تراکم برنامه‌ها سبب آن شده است؛ چه بسا که ما هم یک سال مجبور شدیم، زمان جشنواره را به روزی دیگر غیر از چهاردهم تیر موکول کنیم، اما برای آنکه سوء تفاهمی ایجاد نشود، نیاز است در این باره توضیح داده شود، چرا که 14 تیرماه روز قلم است و رونق همین روز به رونق مسائل مربوط به قلم و نشر و کتاب کمک خواهد کرد.
وی در ادامه عنوان کرد: جایزه قلم زرین از اولین دوره خود مورد حمایت وزارت ارشاد قرار گرفت، تاکنون نیز این حمایت‌ها ادامه داشته است و از سال گذشته نیز نهاد کتابخانه‌های عمومی نیز به این جریان کمک کرده است؛ چرا که انجمن قلم یک نهاد عمومی است و بودجه رسمی ندارد و اگر مورد حمایت نهادها و سازمان‌های دولتی و غیردولتی نباشد با مشکل مواجه خواهد بود.
وی در ادامه روند داوری این جشنواره را مورد اشاره قرار داد و بیان کرد: در روند داوری آثار در جشنواره، بدون در نظرگرفتن نویسنده و ناشر یک اثر آن داوری می‌شود و چه بسا نویسندگانی در برهه‌ای افرادی با تفکر خاص آثار مثبتی را خلق کردند، اما در مقطعی دیگر آثار آنها دچار ضعف بوده است که در این راستا تلاش شد انتخاب‌ها به عدالت نزدیک شود.
محمدرضا سرشار، رئیس انجمن قلم ایران در ادامه این مراسم گفت: حدود 23 سال برای همه رشته‌های ادبی و هنری طرح اعطای مدرک معادل برقرار بود که در سال 85 این طرح به اهالی قلم نیز تعلق گرفت، مدتی بعد از پایان جنگ تحمیلی قرار بود نشان‌هایی به اهالی قلم و هنر اعطا شود که حقوق مادام العمری به همراه داشت، اما برخی حسادت‌ها باعث منتفی شدن این قضیه و سبب شد امتیاز بزرگی از اهالی قلم گرفته شود.
وی ادامه داد: بسیاری از مشکلات ما از ناحیه خودمان است، برخی مواقع منافع شخصی سبب می‌شود مصالح کلی اهالی قلم نادیده گرفته شود که همین امر موجب می‌شود چهره بدی از اهالی قلم در جامعه انعکاس یابد که با کارهای نسجیده و عمدتاً نفسانی همراه است و آسیب می‌زند.
علیرضا مختارپور، دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور نیز در ادامه این مراسم بیان کرد: جایزه قلم زرین از سه ویژگی مهم برخوردار است، یکی از این ویژگی‌ها استمرار آن است که اغلب جوایز یا پس از چند دوره تعطیل می‌شوند و یا از مسیر خود خارج می‌شوند، در حالی که جایزه قلم زرین با حفظ اصول بر مبانی خود پایبند بوده است.
وی ادامه داد: ویژگی دوم استقلال آن است که طی تمام سال‌ها و با وجود آمدن دولت‌ها و نهادهای مختلف با افتخار حمایت خود را از این انجمن اعلام کردند، اما هیچکدام از این مسائل باعث نشد استقلال انجمن قلم ایران در داوری‌های جشنواره مخدوش شود و در روند داوری‌ها دخالتی صورت گیرد که این امر اهمیت بسیاری دارد. ویژگی سوم نیز انصاف است که به آن شهادت می‌دهم که جریان متعهدی مثل جایزه قلم زرین در بررسی آثار به مسائل جناحی و ... توجهی نکرده است، البته این امر برای یک جریان متعهد انقلابی امری طبیعی است و باید وجود داشته باشد.
مختارپور در ادامه با اشاره به تلاش‌های عباس براتی‌پور، شاعر انقلاب گفت: شاعرانی چون براتی‌پور در عرصه شعر انقلاب، دفاع مقدس و انتظار خدمات ارزنده‌ای به جامعه ارائه کرده‌اند که در نسل های بعد اهمیت آن بیش از پیش مشخص می‌شود. چرا که مفهوم جدیدی از ادبیات انتظار در شعر انقلاب به وجود آورد که سهم وی در ترویج این ادبیات در میان نسل جوان ستودنی است.
در ادامه عباس براتی‌پور درباره زندگینامه و فعالیت‌های ادبی خود گفت: با توجه به اینکه در 75 سالگی هستم، دوست دارم از جوانی و سال‌های دور تعریف کنم. من در دوران دبیرستان جزء نخبگان بودم و قرائت خوبی داشتم، در کلاس فقه نهج البلاغه می‌خواندم و عاشق این کتاب بودم. کتاب نهج البلاغه ترجمه جواد فاضل را از دوستم امانت می‌گرفتم و می‌خواندم. چون پول نداشتم آن را بخرم دفتر 200 برگ کاهی و قلم خطاط گرفتم و نهج البلاغه را می‌نوشتم و تا نیمه‌های آن رسیده بودم.
وی افزود: شعر زیاد می‌خواندم و شعر می‌گفتم. به واسطه دامادی که داشتیم با کتابخانه مجلس آشنا و در آنجا عضو شدم. آنجا کتاب امانت نمی‌دادند و باید همانجا مطالعه می‌کردی. در آن چهره‌های بسیاری رفت‌وآمد می‌کردند و من دوست داشتم آنجا بروم و اشعارم را با حضور شاعران تصحیح کنم، ولی پدرم می‌گفت به عباس بگویید نرود، بی‌دین می‌شود.
براتی‌پور در ادامه گفت: اولین کتابی که خریدم دیوان حافظ کوچکی بود و سال اول ازدواج، همسرم می‌خواست هدیه‌ای برایم بگیرد که گفتم برایم دیوان صائب بگیرد و با پول خودم برای خودم هدیه خرید و در صفحه نخست نیز آن را برایم تقدیم کرد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: جوان که بودم حدود سال 44 پیدا کردن کار بسیار سخت بود و به همین دلیل به نیروی هوایی رفتم و با توجه به اینکه ریاضی خوانده بودم، به رشته الکترونیک رفتم که برای یک دوره آموزشی به آمریکا اعزام شدیم. بار اول که رفتم 15 ماه رمضان بود و من روزه بودم. خانواده‌ام گفتند که روزه نگیر. ضعیف هستی و آمریکا هم نمی‌توانی غذای خوب و سالم بخوری. من روزه‌ام راخوردم و متأسفانه پرواز به بعد از ظهر موکول شد و من با گذشت سال‌ها، به دلیل خوردن روزه‌ام، تأسف می‌خورم.
وی در پایان تأکید کرد: هر روز صبح یک صفحه قرآن و شب‌ها هم قبل از خواب قرآن بخوانید و غفلت نکنید.
در پایان یوسف قوجق، دبیر پانزدهمین جایزه قلم زرین، بیانیه هیئت داوران را قرائت کرد.
وی افزود: انجمن قلم ایران تلاش کرده هر سال جایزه قلم زرین را برگزار کند. برگزاری جشنواره در ایران، در اوایل سال کار دشواری است؛ چرا که تاریخ اغلب کتاب‌هایی که در اواخر سال گذشته چاپ می‌شوند، چندان در دسترس نیستند و منابع کتاب‌ها نیز ناقص است و هر ساله آماری که می‌گیریم اطلاعات خانه کتاب ناقص است و کتاب‌ها تاریخ 95 در آنها درج شده در حالی که مربوط به 94 هستند که این امر فشردگی کار را سبب شده و کار داوران را سخت کرده بود.
پرویز ادامه داد: اگر مراسمی در غیر روز قلم برگزار می‌شود، تأکید مسئولان بر این است که جا به جایی از 14 تیرماه به روز دیگر ضرورت‌هایی را ایجاد کرده است و تراکم برنامه‌ها سبب آن شده است؛ چه بسا که ما هم یک سال مجبور شدیم، زمان جشنواره را به روزی دیگر غیر از چهاردهم تیر موکول کنیم، اما برای آنکه سوء تفاهمی ایجاد نشود، نیاز است در این باره توضیح داده شود، چرا که 14 تیرماه روز قلم است و رونق همین روز به رونق مسائل مربوط به قلم و نشر و کتاب کمک خواهد کرد.
وی در ادامه عنوان کرد: جایزه قلم زرین از اولین دوره خود مورد حمایت وزارت ارشاد قرار گرفت، تاکنون نیز این حمایت‌ها ادامه داشته است و از سال گذشته نیز نهاد کتابخانه‌های عمومی نیز به این جریان کمک کرده است؛ چرا که انجمن قلم یک نهاد عمومی است و بودجه رسمی ندارد و اگر مورد حمایت نهادها و سازمان‌های دولتی و غیردولتی نباشد با مشکل مواجه خواهد بود.
وی در ادامه روند داوری این جشنواره را مورد اشاره قرار داد و بیان کرد: در روند داوری آثار در جشنواره، بدون در نظرگرفتن نویسنده و ناشر یک اثر آن داوری می‌شود و چه بسا نویسندگانی در برهه‌ای افرادی با تفکر خاص آثار مثبتی را خلق کردند، اما در مقطعی دیگر آثار آنها دچار ضعف بوده است که در این راستا تلاش شد انتخاب‌ها به عدالت نزدیک شود.
محمدرضا سرشار، رئیس انجمن قلم ایران در ادامه این مراسم گفت: حدود 23 سال برای همه رشته‌های ادبی و هنری طرح اعطای مدرک معادل برقرار بود که در سال 85 این طرح به اهالی قلم نیز تعلق گرفت، مدتی بعد از پایان جنگ تحمیلی قرار بود نشان‌هایی به اهالی قلم و هنر اعطا شود که حقوق مادام العمری به همراه داشت، اما برخی حسادت‌ها باعث منتفی شدن این قضیه و سبب شد امتیاز بزرگی از اهالی قلم گرفته شود.
وی ادامه داد: بسیاری از مشکلات ما از ناحیه خودمان است، برخی مواقع منافع شخصی سبب می‌شود مصالح کلی اهالی قلم نادیده گرفته شود که همین امر موجب می‌شود چهره بدی از اهالی قلم در جامعه انعکاس یابد که با کارهای نسجیده و عمدتاً نفسانی همراه است و آسیب می‌زند.
علیرضا مختارپور، دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور نیز در ادامه این مراسم بیان کرد: جایزه قلم زرین از سه ویژگی مهم برخوردار است، یکی از این ویژگی‌ها استمرار آن است که اغلب جوایز یا پس از چند دوره تعطیل می‌شوند و یا از مسیر خود خارج می‌شوند، در حالی که جایزه قلم زرین با حفظ اصول بر مبانی خود پایبند بوده است.
وی ادامه داد: ویژگی دوم استقلال آن است که طی تمام سال‌ها و با وجود آمدن دولت‌ها و نهادهای مختلف با افتخار حمایت خود را از این انجمن اعلام کردند، اما هیچکدام از این مسائل باعث نشد استقلال انجمن قلم ایران در داوری‌های جشنواره مخدوش شود و در روند داوری‌ها دخالتی صورت گیرد که این امر اهمیت بسیاری دارد. ویژگی سوم نیز انصاف است که به آن شهادت می‌دهم که جریان متعهدی مثل جایزه قلم زرین در بررسی آثار به مسائل جناحی و ... توجهی نکرده است، البته این امر برای یک جریان متعهد انقلابی امری طبیعی است و باید وجود داشته باشد.
مختارپور در ادامه با اشاره به تلاش‌های عباس براتی‌پور، شاعر انقلاب گفت: شاعرانی چون براتی‌پور در عرصه شعر انقلاب، دفاع مقدس و انتظار خدمات ارزنده‌ای به جامعه ارائه کرده‌اند که در نسل های بعد اهمیت آن بیش از پیش مشخص می‌شود. چرا که مفهوم جدیدی از ادبیات انتظار در شعر انقلاب به وجود آورد که سهم وی در ترویج این ادبیات در میان نسل جوان ستودنی است.
در ادامه عباس براتی‌پور درباره زندگینامه و فعالیت‌های ادبی خود گفت: با توجه به اینکه در 75 سالگی هستم، دوست دارم از جوانی و سال‌های دور تعریف کنم. من در دوران دبیرستان جزء نخبگان بودم و قرائت خوبی داشتم، در کلاس فقه نهج البلاغه می‌خواندم و عاشق این کتاب بودم. کتاب نهج البلاغه ترجمه جواد فاضل را از دوستم امانت می‌گرفتم و می‌خواندم. چون پول نداشتم آن را بخرم دفتر 200 برگ کاهی و قلم خطاط گرفتم و نهج البلاغه را می‌نوشتم و تا نیمه‌های آن رسیده بودم.
وی افزود: شعر زیاد می‌خواندم و شعر می‌گفتم. به واسطه دامادی که داشتیم با کتابخانه مجلس آشنا و در آنجا عضو شدم. آنجا کتاب امانت نمی‌دادند و باید همانجا مطالعه می‌کردی. در آن چهره‌های بسیاری رفت‌وآمد می‌کردند و من دوست داشتم آنجا بروم و اشعارم را با حضور شاعران تصحیح کنم، ولی پدرم می‌گفت به عباس بگویید نرود، بی‌دین می‌شود.
براتی‌پور در ادامه گفت: اولین کتابی که خریدم دیوان حافظ کوچکی بود و سال اول ازدواج، همسرم می‌خواست هدیه‌ای برایم بگیرد که گفتم برایم دیوان صائب بگیرد و با پول خودم برای خودم هدیه خرید و در صفحه نخست نیز آن را برایم تقدیم کرد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: جوان که بودم حدود سال 44 پیدا کردن کار بسیار سخت بود و به همین دلیل به نیروی هوایی رفتم و با توجه به اینکه ریاضی خوانده بودم، به رشته الکترونیک رفتم که برای یک دوره آموزشی به آمریکا اعزام شدیم. بار اول که رفتم 15 ماه رمضان بود و من روزه بودم. خانواده‌ام گفتند که روزه نگیر. ضعیف هستی و آمریکا هم نمی‌توانی غذای خوب و سالم بخوری. من روزه‌ام راخوردم و متأسفانه پرواز به بعد از ظهر موکول شد و من با گذشت سال‌ها، به دلیل خوردن روزه‌ام، تأسف می‌خورم.
وی در پایان تأکید کرد: هر روز صبح یک صفحه قرآن و شب‌ها هم قبل از خواب قرآن بخوانید و غفلت نکنید.
در پایان یوسف قوجق، دبیر پانزدهمین جایزه قلم زرین، بیانیه هیئت داوران را قرائت کرد.
