مهمان «دورهمی» و بیان مثالی از زندگی مرحوم کافی

«دورهمی» برنامه‌ای مفرح و خانوادگی است که در ظاهر برای سرگرمی ساخته شده، اما این تنها بخشی از «دورهمی» را شکل می‌دهد، اما  بخش مهمی از موضوع، اشاعه سبک زندگی ایرانی – اسلامی است که امروزه بسیاری از ما از آن غافل هستیم.
برنامه دورهمی شب گذشته (20 مردادماه) با محوریت دستمزد روی آنتن رفت و نادر سلیمانی مهمان این برنامه بود. این موضوع (دستمزد) نیز تنها در این برنامه به یک معنا خلاصه نشده، بلکه همانند زنجیره‌ای بسیاری از آموزه های دیگر را با خود به همراه دارد. وقتی از دستمزد در این برنامه حرف زده شد، ناخودآگاه موضوعات دیگری نیز مورد اشاره قرار گرفت. برای مثال بحث روزی حلال مفهوم ارزشمندی است که در پس موضوع دستمزد به آن اشاره شد، زیرا تا زمانی که دستمزد دریافتی از راه درست و قانونی نباشد، آن روزی حلال نیست. در ضمن در این برنامه به نوعی بیان می‌شود، حرام خوری تنها به دزدی یا کلاهبرداری خلاصه نمی‌شود، بلکه پایمال کردن، دستمزد دیگران هم نوعی حرام‌خوری است.

نادر سلیمانی، بازیگر سینما و تلویزیون و  میهمان برنامه دورهمی که عموماً مردم وی را به نام بازیگر طنز می‌شناسند، شب گذشته از مرحوم حجت‌الاسلام والمسلمین کافی سخنی را بیان کرد که در عین سادگی به شدت زیبا و جذاب بود. وی از قول کافی گفت؛ «آن کسی که می‌بینید دستش دراز است، پاهایش جمع است و آن کسی که پایش دراز است، دستش بسته است.» معنای این سخن این است کسی که دستش همیشه برای تملق دراز است رفتارش نیز زبون است.

گفته فوق در حقیقت می‌خواهد به عزت نفس آدمی اشاره کند. آن هم این‌که برای گذران زندگی نباید تملق هیچ فرد را کرد، بلکه باید با تکیه بر توان و ظرفیت خود روزی کسب کرد. این گفته به انحای دیگر در احادیث بسیاری بیان شده است که شاید هر کدام از ما بارها آن را شنیده‌ایم، اما وقتی این پیام با چنان زبان عامیانه و راحتی توسط یک بازیگر طنز بیان می‌شود، آن را می‌پذیریم.

زندگی حجت‌الاسلام والمسلمین احمد کافی
شیخ احمد کافی، خطیب مشهور و اثرگذار معاصر، در عصر پهلوی اول در یزد به دنیا آمد. پدربزرگ وی آیه‌الله میرزااحمد کافی، از علمای معروف یزد بود که به قصد زیارت به مشهد عزیمت و در آنجا سکنی گزیده بود. کافی بیش از ۲۰ مهدیه در شهرهای مختلف ایران تأسیس کرد. وی اواخر سال ۱۳۴۷ با کمک‌های مردمی قطعه زمینی به مساحت ۴ هزار متر در منطقه امیریه تهران خریداری و مهدیه تهران را تأسیس کرد.
وی در سال ۱۳۵۰ به سوریه سفر کرد و با امام موسی صدر در شهر صور لبنان دیدار داشت. شیخ احمد کافی در سحرگاه جمعه ۳۰ تیرماه ۱۳۵۷ مصادف با نیمه شعبان ۱۳۹۸ قمری بر اثر تصادف رانندگی به شکل مرموزی کشته شد. در این تصادف یک کامیون ارتشی با ماشین پژویی که احمد کافی در آن قرار داشت و شخصی به نام عنابستانی رانندگی آن را به عهده داشت تصادف کرد.