عبادت عارفانه و عالمانه در زیارت عاشورا موج می‌زند/ قدسی بودن متن زیارت
گروه حوزه‌های علمیه: استاد، نویسنده و محقق حوزه علمیه با بیان اینکه عاشورا واقعه‌ای برای نشان دادن واقعه قیامت است گفت: عبادت معرفتی و عبادت عالمانه در زیارت عاشورا موج می‌زند زیرا متن آن روایت قدسی و متنی الهی است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) آیت‌الله هادی عباسی، نویسنده و استاد حوزه علمیه شب گذشته 10 مهرماه در مراسم عزاداری در جمع فرهنگیان استان قم گفت: زیارت حضور است البته نه هر حضوری بلکه حضور با معرفت را زیارت می‌گویند.
وی با بیان اینکه زیارت دارای مراتبی است اظهار کرد: کمترین مراتب زیارت دیدار والدین و رفتن به دیدار دوستان و در مراتب بعدی بزرگان دینی و علما و در مراتب اعلای آن زیارت مقابر و مشاهد شریفه و به خصوص زیارت بیت‌الله الحرام است.
عباسی با بیان اینکه در روایت بیان شده است که نگاه به چهره والدین از روی مهربانی، عبادت محسوب می‌شود بیان کرد: زیارت همانند بسیاری از امور دیگر نیازمند پیش نیازهایی است از این رو علاقه، محبت، عشق و معرفت، پیش نیاز زیارت است و این پیش نیاز در مورد زیارت قبور مطهر ائمه(ع) به مراتب بیشتر مورد نیاز است.
این نویسنده، محقق و استاد حوزه علمیه ادامه داد: البته علاقه و ابراز عشق و محبت تنها به مزور هم کافی نیست؛ بنابراین انس و اطاعت لازمه و همراه زیارت است، بنابراین زیارت با معرفت نسبت به ائمه(ع) و به خصوص امام حسین(ع) آن است که ما علاوه بر ابراز عشق و محبت و علاقه با ایشان انس داشته باشیم و از دستوارتشان اطاعت کنیم و مدار زندگی ما بر محور تبعیت از آن بزرگواران بچرخد.
نویسنده کتاب الهی‌نامه با بیان اینکه میان علم و دانستن با توانستن و عمل فاصله زیادی وجود دارد عنوان کرد: زیارت قصد با انگیزه و انگیزه با اندیشه است بنابراین اگر علمی به انگیزه صاعد و بالابرنده تبدیل شد منجر به سعی و تلاش خواهد شد و به تعبیر قرآن کریم، «لیس للانسان الا ما سعی» از این‌رو علم به چیزی به‌تنهایی انسان را به مراتب بالا نمی‌برد بلکه این علم باید تبدیل به توانایی شود.
این نویسنده و محقق حوزه علمیه با بیان اینکه تمام هستی بر اساس حسن می‌چرخد و حسن نیز بر اساس معرفت امام حسین(ع) شکل گرفته است تصریح کرد: قرآن کریم فرموده است که خداوند را به اسماء حسنی بخوانید زیرا خدا اسماء غیرحسنی نیز دارد ولی اسماء حسنی است که انگیزه و معرفت‌بخشی در انسان را به اوج می‌رساند و این معرفت است که او را عبد می‌کند و عبادت و عبدشدن نیز هدف خلقت و آفرینش است.
عباسی با بیان اینکه متاسفانه در تمامی مراکز آموزشی ما اعم از حوزه و دانشگاه بیش از آن که پرورش باشد، آموزش، محور است تصریح کرد: هنوز خیلی از وقت‌ها در آموزش به سر می‌بریم ولی به پرورش نمی‌رسیم و این بلای مراکز آموزشی ما اعم از حوزه و مدرسه و دانشگاه است در حالی که هدف از خلقت، پرورش یافتن بشر است.
نویسنده الهی نامه با بیان اینکه در نظام ولایت و امامت، اساس کار، پرورش است و آموزش نه هدف بلکه وسیله‌ای برای رشد و پرورش یافتن انسان است بیان کرد: امام حسین(ع) به این دلیل، اباعبدالله است که پدر عبادت بود و عبادت معرفتی و عبادت بعد از علم در زیارت عاشورا موج می‌زند؛ زیرا متن این زیارت، الهی و حدیث قدسی است که ولی الله آن را از روی مکاشفه و یا به طریق الهام گرفته و خود، الفاظ آن را صورت بندی کرده است وگرنه محتوا، از آن خداست.
عباسی با بیان اینکه زیارت عاشورا به لحاظ زمانی مختص به حادثه روز عاشورا ست ولی به لحاظ حقیقت در ظرف زمان نمی‌گنجد، بیان کرد: سوره مبارکه واقعه که سفارشات زیادی بر خواندن آن به خصوص در شب و هنگام خواب شده است با فعل ماضی به واقعه قیامت اشاره دارد و از بس وقوع آن حتمی و قطعی است که از این فعل استفاده شده است و بیانگر اهمیت آن است.
وی تاکید کرد: زیارت عاشورا نیز واقع شده است تا ظرف زمانی واقعه عاشورا را نشان دهد ولی تنها برای روز عاشورا نیست بلکه برای نشان دادن روز قیامت، واقع شده است.
این نویسنده، محقق و استاد حوزه علمیه با بیان اینکه زیارت عاشورا با سلام بر اباعبدالله آغاز می‌شود، عنوان کرد: سلام جزء اسماء الهی و به معنای سلامتی و آرامش و اطمینان است به همین دلیل در روایت داریم بخیل‌ترین افراد کسی است که در سلام کردن بخل داشته باشد و وقتی نام پیامبر(ص) را می‌شنود سلام ندهد و سخی‌ترین افراد نیز کسانی هستند که واجد این دو صفت باشند.
عباسی تصریح کرد: زیارت عاشورا با سلام بر اباعبدالله(ع) آغاز می‌شود و ما بر پدر عبادت سلام می‌دهیم و در فراز بعدی نیز امام حسین(ع) را به فرزند رسول الله تعبیر می‌کنیم که در تعبیر اول، توحید و در سلام دوم، نبوت مطرح می‌شود و در فراز دیگر می‌گوییم «السلام علیک یا خیرة الله و ابن خیرته» که در واقع مبین ولایت است؛ زیرا امام حسین(ع) از سوی خدا برگزیده شد؛ همان‌طور که پدرش، امام علی(ع) نیز برگزیده الهی بود؛ بنابراین امامت و ولایت، از حد و اندازه بشر بیرون است.
وی تاکید کرد: بر این اساس، کسانی که سقیفه را دارای رای مردم می‌دانند این رای پشتوانه الهی ندارد ولی امامت و ولایت منصوب الهی است.
