به گزارش ایکنا؛ متأسفانه ما تفقه نداریم؛ نماز میخوانیم اما نمیدانیم با چه کسی حرف میزنیم؟ چه میخواهیم؟ در نماز از خدا چه میخواهیم؟ «إهدنا صراط المستقیم» خدایا ما را به راه راست هدایت فرما؛ آن راهی که مرا به هدف و مقصد میرساند، کدام است؟ خودش جواب داده میفرماید: «الم اعهد الیکم یا بنی آدم ان لا تعبد الشیطان انه لکم عدو مبین وان اعبدونی هذا صراط المستقیم» این راه مستقیم است، بندگی کنید و همین بندگی راه مستقیم است.
بندگی این است که هرآنچه که خدا بگوید، تسلیم مطلق است و چشم میگوید و اگر غیر از این باشد، بندگی نکردی. ما بارها این را در نمازمان میگوییم اما عمل نمیکنیم. خداوند میگوید من با شما عهد بستهام. شما به پیمانی که با من بستهاید، عمل کنید من هم به پیمانم عمل میکنم.
او میفرماید: «ادعونی فاستجب لکم»، مرا بخوانید تا اجابت کنم شما را؛ این هم وفای به عهد من است. اما ما اینگونه نیستیم، نمیفهمیم چه میگوییم، چه میخواهیم. خداوند از این محکمتر نمیتواند بگوید. پس از خداوند گلهنکنید اگر همه چیز را به شما نمیدهد، او هر آنچه که گفت شما عمل نکردید، او نیز به هرآنچه که شما میخواهید عمل نمیکند. آیه قرآن این است.
«سخنرانی آیت الله ضیاء آبادی در مسجد علی بن الحسین(ع) تیرماه 93»
انتهای پیام