سیدمسعود اطیابی کارگردان سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار ایکنا درباره جایگاه موضوعات دینی در کارهای طنز اظهار کرد: در ابتدا باید بگویم هیچ فیلمی در سینما ساخته نمیشود که در خود پیامی نداشته باشد بهویژه در سینمای ایران که پیامرسانی یکی از شاخصهای اصلی تولیدات است. برای همین نمیتوان صرف پیامرسانی را بهعنوان امتیاز یک کار سینمایی توصیف کرد، بلکه آنچه اهمیت دارد این است که پیام مربوط بتواند تأثیرگذاری لازم را داشته باشد. با این توضیح تلاش من در تگزاس این بود که با تکیه بر داشتههای بصری فیلم موضوعات مدنظرم را به بیننده منتقل کنم؛ موضوعاتی که ممکن بود در قالب یک فیلم دینی به شکلی دیگر بیان شود.
وی افزود: فیلمهای بسیاری در تاریخ سینما وجود دارند که در قالب موضوعات طنز به اتفاقات دینی توجه کردهاند و توانستهاند به دستاوردهای خوبی نیز دست یابند. در سینمای ایران نیز چندین بار این اتفاقات رخداده و ما کارهای خوبی را در این عرصه شاهد بودهایم؛ اتفاقی که امیدوارم برای تگزاس رخ دهد.
این فیلمساز اضافه کرد: اصلترین فاکتور برای تولید فیلم در هنر صنعت سینما ایجاد سرگرمی است؛ ویژگی که بتواند برای جامعه نشاط و شادابی به همراه داشته باشد. فرهنگ نشاط در فرهنگ دینی ما نیز مورد تأکید قرارگرفته است. برای مثال تنها در ایام عزا توصیه به مشکی پوشیدن میشود، اما در دیگر ایام سال توصیهها این است که آدمها از رنگهای شاد استفاده کنند. این مثال را زدم تا به روی این نکته تأکید داشته باشم در سینما نیز، رنگ قالب باید شادی باشد، حال در این میان میتوان رنگهای دیگر را هم مدنظر داشت.
اطیابی ادامه داد: شاید رنگآمیزی این فیلم بیش از اندازه شاد به نظر برسد. این مسئله بهنوعی خودخواسته بود، چون ما قرار بود این فیلم را در ایام نوروز روی پرده بفرستیم، اما در لحظات آخر تصمیم عوض شد و فیلم دیگری که شاید دستاورد اقتصادی تگزاس را به همراه نداشت جایگزین شد و اتفاقاً نتوانست در گیشه فروش خوبی داشته باشد. این مسئله نشان میدهد که برخی مصلحتاندیشیها جای مصالح سینما را گرفتهاند والا چرا باید فیلمی که فروش خوبی ندارد بهترین موقعیت اکران را اشغال کند.
این فیلمساز در پاسخ به این پرسش که عدم فروش موفق فیلم «خاک و مرجان» تا چه حد انگیزهای برای تولید تگزاس بوده است؟ گفت: همانگونه که گفتم اصلیترین شرط برای سینمای درآمدزایی است، چون اگر این امتیاز فراهم نباشد دیگر فرصت برای تولید پیش نخواهد آمد که بخواهیم بهواسطه آن حرفهای بزرگ بزنیم. با توجه به این نکته من نیز موفقیت در گیشه برای ملاک بود، چون وقتی یک فیلم ارزشی نمیفروشد فرد یا گروهی حامی نخواهد بود، برای همین سینماگر در گام اول خود باید به فکر خود باشد. این اتفاق نیز با حضور موفق فیلمساز در گیشه رخ میدهد.
اطیابی درباره حضور پژمان جمشیدی، حمید فرخنژاد و سام درخشانی در تگزاس تصریح کرد: استفاده همزمان از این سه بازیگر، ربطی به تجربه گذشته آنها نداشت، حتی پیش از ساخت ما به روی گزینههای دیگر فکر میکردیم، اما با توجه به مهیا نشدن شرایط این بازیگران برای فیلم در نظر گرفته شدند. در ضمن وقتی ما این فیلم را به سه بازیگر این فیلم پیشنهاد کردیم، آنها نپذیرفتند، چون فکر میکردند قرار است یک کار تکراری تولید شود، اما با صحبتهایی که انجام شد، آنها متوجه شدند تگزاس هیچ ربطی به کار قبلی آنها (خوب، بد، جلف) ندارد.
کارگردان «ماهگرفتگی» درباره تبلیغات فیلم هم گفت: تبلیغات تلویزیونی این کار به آن نحوی که مدنظرمان است هنوز آغاز نشده است، چون ما برای تبلیغ فیلم دو مرحله برنامهریزی کردهایم. در قدم اول تبلیغاتی که مدنظرمان است همان شکل کلامی مخاطبان است که تا به امروز نتایج بسیار خوبی هم به همراه داشته است. در گام دوم زمانی که موج تبلیغات اول فروکش شد، تبلیغات تلویزیونی آغاز میشود تا اتفاقات فیلم بتواند فروش اصلی خود را در آن زمان بکند. با این توضیح تا چند روز آینده تبلیغات گسترده تلویزیونی این کار آغاز خواهد شد.
اطیابی تصریح کرد: وضعیتی که بر سینمای ما حاکم است باعث شده، ساخت فیلمهای طنز بیش از دیگرگونهها رواج داشته باشد. برای همین در کارهای بعدی نیز احتمالاً سراغ فیلم طنز خواهم رفت. در ضمن میخواهم نکتهای را بیان کند که من از آن بهعنوان درد نام میبرم. فیلم «ماهگرفتگی» فیلمی سیاسی – انقلابی بود که من آن را ساختم، اما این فیلم درزمانی که باید روی پرده میرفت (انتخابات) اکران نشد، برای همین وقتی من چنین برخوردی را با یک اثر ارزشی میبینم با چه امید و انگیزهای بازهم در این حوزه قدم بردارم.
وی در پایان گفت: ماهگرفتگی تنها در زمان انتخابات اکران خواهد شد، چون داستان آن درباره این موضوع است، بنابراین آن را به نمایش عمومی درنخواهم آورد تا بتوانم در انتخاب ریاست جمهوری 1400 آن را به نمایش عمومی درآورم، البته شاید عدهای فکر کنند این اقدام نوعی خودزنی است، اما بهشخصه حاضر نیستم، مصالح اجتماعی را فدای منافع شخصی کنم.
گفتوگو از داود کنشلو
انتهای پیام