تقلید از سبک کدام قاری مصری جذابیت را افزایش می‌دهد؟
گروه فعالیت‌های قرآنی ــ حسین اخوان‌اقدم گفت: کسانی که می‌خواهند تلاوت‌شان سرعت بهتری پیدا کند و زیبا و جذاب شود، تلاوت «شعبان عبدالعزیز صیاد» را تجربه کنند.
به گزارش ایکنا؛ «شعبان عبدالعزیز صیاد» در هفت‌سالگی حافظ کل قرآن شد و در 12سالگی خیلی خوب قرائت می‌کرد و در محافل و مجالس برای تلاوت دعوت می‌شد.
در ابتدای کار بیشتر در جلساتی که استاد «محمد سلامه» و «محمد رفعت» تلاوت می‌کردند، شرکت می‌کرد و بهره می‌برد، اما در ابتدای کار از سبک «مصطفی اسماعیل» تقلید کرد. او خیلی به مباحث علمی توجه داشت و در کنار قرائت قرآن، تحصیلات آکادمیک خود را پیگیری می‌کرد و خیلی زود وارد دانشگاه الازهر مصر شد و در سال 1966 م در رشته فلسفه فارغ‌التحصیل شد.
مسئولان الازهر مصر با توجه به جایگاه علمی و قرائت قرآن صیاد از وی خواستند که به صورت رسمی کرسی تدریس را در دانشگاه الازهر داشته باشد. اما شعبان صیاد، چون علاقه به تلاوت قرآن داشت و می‌دانست که ممکن است این کار مانع پیشرفتش شود، نپذیرفت. اما مسئولان دانشگاه الازهر از موضع خود پایین نیامدند و کرسی تدریس شرح احادیث نبوی را در دانشگاه الازهر به صورت غیر رسمی به شعبان صیاد سپردند.
سال 1370 ه. ش استاد شعبان صیاد و «محمود صدیق منشاوی» سفری به ایران داشتند. کارشناسان رادیو قرآن که در کنار این اساتید بودند، ذکر خاطره می‌کردند که وقتی با این دو استاد به شهرهای مختلف می‌رفتیم، اگر در حوزه قرائات سؤالی می‌پرسیدیم، محمود صدیق منشاوی به خوبی وارد می‌شد و سؤالات ما را پاسخ می‌داد. اما اگر سؤالی در حوزه مفاهیم داشتیم، محمود صدیق می‌گفت این سؤال را از صیاد بپرسید و صیاد به خوبی پاسخ می‌داد.
بعد از این‌که شعبان صیاد در دانشگاه الازهر شاگردی کرد و مباحث آکادمیک خود را خیلی خوب جلو برد و تحصیلات خود را به سرانجام رساند، وزارت اوقاف از این شخصیت، خیلی خوب استفاده کرد و یک منصب آموزشی خیلی قوی را در وزارت اوقاف به او دادند که معروف است به «موجه علوم قرآن» و این منصب مربوط به رشته‌های علوم قرآن و سایر مباحث علوم دیگر می‌شود و غیر از قرائت قرآن، سایر مباحث را هم پوشش می‌دهد که وی این منصب را قبول کرد و صیاد، چند سالی هم به عنوان نماینده وزارت اوقاف مسئولیت داشت.
شعبان عبدالعزیز صیاد در کنار قرائت قرآنش، جایگاه علمی و قرآنی خیلی خوبی را برای خودش درست کرد به‌گونه‌ای که این جایگاه در همه جا پیچیده بود که این شخص یک شخصیت عالم و تحصیلکرده است.
صوت صیاد از سوره مبارکه نجم آیات 31 تا 47
«حسین اخوان‌اقدم»، مدرس قرآن کریم درباره تلاوت آیات سوره کهف شعبان عبدالعزیز صیاد چنین می‌گوید: اولین باری که این تلاوت را شنیدم به دهه 60 برمی‌گردد. تلاوت‌های باشکوه و بانشاط و هیجانی را اجرا می‌کرد. یکی از اساتید مبرز استاد «سید‌محسن موسوی‌بلده» می‌گفتند من وقتی قبل از انقلاب، تلاوت‌های مصری‌ها را به سختی و با پارازیت‌های روی موج‌های رادیویی می‌شنیدم، صیاد، متفاوت از قاریان دیگر تحصیلکرده رشته اصول دین در الازهر می‌خواند. پدرش، قاری بود و مشوق‌های اصلی‌اش مصطفی اسماعیل، «ابوالعینین شعیشع» و «محمود علی‌البناء» بودند.
قسمتی از دقیقه پنجم این تلاوت «وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ..» یک اوج زیبا در مقام بیات داشت که با استفاده از روایت «ورش از نافع» اجرا کرد و خیلی جذاب و با هیجان که شنونده را سرمست می‌کند.
برخی از تکنیک‌هایش خیلی جالب است و می‌تواند برای ما درس باشد با این‌که در سوره مبارکه نجم آیات کوتاه هست برای این‌که مستمع را آماده کند، اول آیات کوتاه را مستقلاً می‌خواند، وقف می‌کند و در «وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى» وقف می‌کند بعد می‌خواند و «وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى» بعد وقف می‌کند بعد با بم و توسط صدا این اجراها را انجام می‌دهد و به‌یکباره در یک فراز، قطعات کوتاه را بهم متصل می‌کند و یک قطعه طولانی و پرنفس و با اوج صدا، جوری که مستمع را از حالت خود خارج می‌کند و با او همراهی می‌کند، می‌خواند.
در «وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى وَأَنَّ سَعْيَهُ» از آیه 42 و «وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنْتَهَى» فقط اشاره‌ای به مقام حجاز می‌کند و بعد وارد مقام صبا و عجم می‌شود که بسیار لذت‌بخش و دل‌انگیز است. آنهایی که می‌خواهند تلاوت‌شان سرعت بهتری پیدا کند و یک اتفاق زیبا و جذابی در تلاوت‌شان از جهت هیجان و تحرک و نشاط بیفتد، تلاوت شعبان را تجربه کنند. تجربه تلاوت شعبان، می‌تواند تلاوت‌ها را بارور کند و اصولاً شنیدن قرائات مختلف برای کسانی که تلاوت را به صورت حرفه‌ای کار کردند و تلاوت‌شان مستقر شده است در یک چارچوب مستحکم، می‌تواند در غنای تلاوت آنها تأثیر مثبت داشته باشد.
صوت کارشناسی حسین اخوان‌اقدم
انتهای پیام
