اعتقاد به تحریف قرآن با حدیث ثقلین ناسازگار است

به گزارش ایکنا؛ آیت‌الله رضا استادی، امروز سوم آبان ماه در ادامه جلسات تفسیری خود در دارالقرآن علامه طباطبایی به تشریح ویژگی‌های تفسیر تبیان پرداخت و گفت: اولین تفسیری که به قرآن نگاه جامع داشته و شأن نزول و ادبیات و مباحث مختلف را در بر گرفته تبیان است.

وی با بیان اینکه حقائق‌التأویل در ده جلد اثر سیدرضی قبل از تبیان نوشته شده و تفسیر همه قرآن نیست، افزود: تبیان از ابتدا تا انتهای قرآن را تفسیر کرده است؛ شیخ طوسی درباره علت نوشتن تفسیر گفته است که قبل از خود تفسیری ندیدم لذا اقدام کردم معلوم می‌شود که شیخ، تفسیر حقائق التاویل را حساب نکرده است.

استادی با بیان اینکه این تفسیر در طول تاریخ تشیع مورد استفاده و بهره‌برداری بوده و هست بیان کرد: این تفسیر خلاصه‌ای هم دارد که توسط ابن ادریس حلی نوشته شده و در دو جلد چاپ شده است.

 استادی ادامه داد:  شیخ طوسی در مقدمه تفسیر آورده است که آنچه سبب شد تا بنده این تفسیر را شروع کنم این بود که در گذشته و دوره خودم تفسیری در شیعه ندیدم که جامع باشد البته در دوره وی، تفسیر اهل سنت بوده ولی مورد پسند ایشان نبوده است.

استادی عنوان کرد: همچنین در این دوره تفاسیری مانند فرات کوفی، عیاشی و ... از شیعه هم بوده ولی روایی بوده است و ایشان معتقد است که این تفاسیر صرفا حدیث است و هیچکدام دنبال نوشتن تفسیر جامع نبوده‌اند.

کاهش وجاهت علمی آثار بر اثر بدگویی

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه از سابق تاکنون در میان علما دو سلیقه بوده است؛ یعنی برخی در آثارشان در مورد بدگویی به خلفا ملاحظه دارند و برخی ندارند اظهار کرد: شیخ طوسی و صاحب مجمع‌البیان هر دو معتقد بودند به هیچ وجه نباید در تفسیرشان ناسزا و بدگویی به خلفا داشته باشند به همین دلیل این دو تفسیر در میان اهل سنت مورد توجه قرار گرفت و حتی خود اهل سنت آن را چاپ کرده‌اند.

استادی با بیان اینکه علمای دلسوز در دوره ما هم به این باورند که نباید به خلفا بدگویی شود بلکه باید آیاتی مانند امامت را بیان و از اهل‌بیت(ع) دفاع کنیم ولی ناسزا نداشته باشیم تصریح کرد: علمای شیعه ابائی از اینکه از تفاسیر اهل سنت استفاده و آن را نقد کنند نداشته‌اند از این رو شیخ طوسی از تفسیر ابومسلم اصفهانی و علی بن عیسی رمانی زیاد استفاده و در عین حال مطالب خلاف عقائد شیعه را نقد کرده است.

وی با بیان اینکه این دو تفسیر در دست نیست ولی از مصادر تبیان بوده است  ادامه داد: بنا به گفته شیخ طوسی جمعی از طلاب به ایشان مراجعه و خواستار نوشتن تفسیری می‌شدند که خیلی طولانی نباشد و جمیع قرآن را هم مورد توجه قرار داده باشد.

استادی با بیان اینکه در تفاسیر اهل سنت، اعتقادات تجسیمیه و مشبهه و ... زیاد وجود دارد، گفت: یکی از دلائل نوشتن تفسیر توسط ایشان پاسخ به این نوع مسائل انحرافی بوده است که امروز هم این گونه اندیشه‌ها وجود دارد و حتی کسانی هستند که قرآن را زیر سؤال می‌برند.

استاد برجسته حوزه علمیه با اشاره به تعبیر حجاب معاصرت بیان کرد: یکی از اخلاق‌های نادرست برخی این است که ممکن است اقدام به اثری بکنند ولی به آثار عالمان و فضلای معاصر (به دلائل مختلف از جمله این که وقت نداشتم و یا شان او را نادیده بگیرد) مراجعه نکنند.

اقوال قائل به تحریف قرآن با حدیث ثقلین ناسازگار است

وی افزود: شیخ طوسی در مقدمه خود تاکید کرده که روایات متعددی داریم که قرآن را زیاد بخوانید و به آن تمسک کنید؛ ایشان با ذکر این روایات درصدد رد نظر اخباریون بوده که می‌گویند ما نمی‌توانیم قرآن را به تنهایی بفهمیم ولی این روایات موید این است که اگر مردم قرآن را نمی‌فهمیدند سفارش به خواندن و مهمتر از آن تمسک به کلام الهی نمی‌شدند.

استادی اضافه کرد: وی در تایید بیشتر نظر خود به روایت ثقلین اشاره کرده و آورده است که این حدیث فرموده: ای مردم من قرآن و اهل بیت را میان شما می‌گذارم یعنی قرآن و امام تا قیامت باقی هستند که پیامبر این دو را امانت برای مردم می‌گذارد؛ قرآن برای همه اعصار بدون تحریف تا قیامت موجود است و لازمه تحقق حدیث ثقلین این است که امام هم باید همراه قرآن تا قیامت باقی بماند و از طرفی این ملازمه اثبات می‌کند که قرآن، تحریف هم نشده است.

دبیر سابق شورای عالی حوزه‌های علمیه با اشاره به برخی سخنان در مورد کم شدن قرآن بیان کرد: برخی گفته‌اند که یک سوم قرآن افتاده و برخی دیگر نیز تعابیر دیگری ایراد کرده‌اند که با هیچ منطقی سازگار نیست و چنین کاری امکان‌پذیر نبوده است. اگر احتمال تحریف در قرآن را بپذیریم باید متعلق به قرن اول باشد که با وجود ائمه(ع) امکان آن زیر سؤال می‌رود و اگر برای قرون بعد گفته شود که با توجه به رواج فراوان قرآن در میان مردم چنین امکانی نیست و حتی کسانی مانند امام خمینی(ره) و فرزند ایشان، آقا مصطفی اختلاف قرائات را هم قبول ندارند.

وی ادامه داد: آیت‌الله شعرانی معتقد است که آنقدر از صدر اسلام به بعد به قرآن اهمیت داده شده است که امکان تحریف از میان می‌رود و اگر مواردی در اغلاط املایی دیده می‌شود به خاطر این است که  هیچ کسی اجازه نمی‌داد که اغلاط املائی اصلاح شود. آیت الله معرفت نیز 700 مورد غلط املائی را مد نظر قرار دادند و معتقد به اصلاح آن بود ولی همه مخالفت کردند از طرفی اهل سنت، شیعه را متهم به اعتقاد به تحریف می‌دانند و اگر اصلاحی انجام شود دستاویزی برای آنان خواهد شد.

وی تاکید کرد: بحث تحریف نباید در منابر و مجامع عمومی بیان و به اقوال مختلف بپردازیم و ضرورتی برای این کار وجود ندارد.

انتهای پیام