
مهدی زارع، مدیر پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی کشور در گفتوگو با
ایکنا، با اشاره به زلزله ۶.۴ ریشتری اخیر در کرمانشاه اظهار کرد: این زمین لرزه در همان صفحهای که زمین لرزه ۲۱ آبانماه ۹۶ اتفاق افتاد، نبوده و یک صفحه قائم بوده، اما در همان منطقه بوده و از لحاظ تنش، امکان وقوع و انتظار آن را داشتیم و هنوز نیز انتظار زلزله ۶ تا ۷ ریشتری در آن منطقه وجود دارد.
وی یادآور شد: این زمینلرزه مستقل، اما تحریکشده به دلیل خیلی زیاد به دلیل رخداد زلزله ۷.۳ ریشتری سال گذشته بوده است.
زارع در ادامه بیان کرد: ما مرتب هشدارهای پیشگیری از خسارت را به سازمانهای ذیربط به ویژه مدیریت بحران میدهیم، اما باید زیرساختی در این رابطه وجود داشته و به صورت درازمدت این پیشگیریها انجام شود که چنین زیرساختی وجود ندارد.
وی تصریح: مدیریتها در کشور ما کوتاهمدت بوده و در اینگونه مدیریت هم نمیتوان انتظار داشت که زیرساخت برای مدیریت بحران زلزله فراهم شود، ضمن اینکه زیرساختها متفاوت بوده و باید بر اساس مدل توسعهیافتگی مناطق باشد.
زارع ادامه داد: در سرپل ذهاب که بافتی کشاورزی و دامپروری دارد، بسیاری از مردم ساکن روستاها بودند و این منطقی نیست که انتظار داشته باشیم که همه خانههای آن در عرض یکسال تغییر کند، اما میتوان انتظار داشت که یک روند را دنبال کرد که با تناسبهای مختلف در جاهایی مانند سرپل ذهاب که شهری حدود ۵۰ هزار نفر است تا کلان شهری مانند تهران، هر یک به تناسب خود این زیرساختها را اصلاح کرد.
وی تأکید کرد: اینکه همه چیز را در این خلاصه کرد که ساختمانها و تأسیسات فنی باید مقاومسازی شوند فایده ندارد، باید تابآوری روانی- اجتمااعی مردم را با آموزشهای عمومی افزایش دهیم. این برنامهها معمولا زمان برده و مدیریتها ضمن مراجعه به متخصصان زمان طولانی اجرای این برنامهها را نیز در نظر بگیرند.
عضو پژوهشگاه زلزله بیان کرد: امکان ثبت رخداد، تعیین محل، بزرگی شدت و گزارش زلزله تنها از سوی پژوهشگاه زلزله و مرکز ژئوفیزیک دانشگاه تهران امکانپذیر است، اما از نظر در اختیار داشتن دستگاههای لرزهنگاری وزارت مسکن، راه و شهرسازی که در آنجا دادههای زلزلهنگاری را با هدف شتاب زلزله ثبت میکند.
وی ادامه داد: سازمانهای دیگر مانند هلال احمر و دیگر سازمانهای واکنش سریع نمیتوانند این دستگاهها را در اختیار داشته باشند و نمیتوان امکانات خاص را در اختیار سازمانهای مختلف گذاشت، مگر اینکه مجموعهها زیر نظر یک سازمان و نهاد خاص باشند؛ مانند پژوهشگاه زلزلهشناسی آمریکا که بخشی از وزارت کشور آنجا است و همه نهادهای امدادی نیز زیر نظر آن هستند، اما در ایران جریان متفاوت است.
زارع ادامه داد: از لحاظ انتقال اطلاعات، ما به عنوان نهادهایی که به ثبت زلزله میپردازیم، بلافاصله اطلاعات را در اختیار نهادها به ویژه ستاد مدیریت بحران قرار میدهیم. در زلزله دوشب گذشته اطلاعات کامل را در کمتر از ۷ دقیقه در اختیار سازمانهای ذی ربط قرار دادیم.
وی بیان کرد: در حال حاضر در زلزلههای بزرگ مشکل انتقال اطلاعات نداریم، مشکلی در دریافت اطلاعات نداریم. تنها مشکل ما زیرساختها و منابع انسانی است؛ نوع نگاه مدیریتی علمی شده و نیروهای تازهنفس در کنار نیروهای با تجربه عمل کنند.
زارع با بیان اینکه نباید مدیریت بحران را با نگاه جمع کردن آن نگاه کرد، گفت: این یک نگاه سنتی و واکنشی است؛ یک بحران دامنهدار بوده و تبعات آن تا مدتها ادامه دارد، لذا نگاه درازمدت داشته و اتفاق را به صورت فرایندی دیدهایم.
به گزارش ایکنا، در حال حاضر در ۲۶ مرکز استان و شهرستان ایران، ۱۲۵ ایستگاه لرزهنگاری در نقاط صعبالعبور کوهستانی، دشت و کویر فعال است. این در حالی است که به گفته معاون مرکز لرزه نگاری مرکز ژئوفیزیک دانشگاه تهران، برای رصد دقیقتر و پوشش کامل فلات ایران، این تعداد ایستگاه باید به ۴۵۰ ایستگاه لرزهنگاری افزایش پیدا کند.