انواع مدل‌های دریافت کارمزد و هزینه توسط صندوق‌های سرمایه‌گذاری
گروه اقتصاد ــ مرکز پژوهش، توسعه و مطالعات اسلامی سازمان بورس و اوراق بهادار، گزارشی پژوهشی با عنوان «بررسی انواع مدل‌های دریافت کارمزد و هزینه توسط صندوق‌های سرمایه گذاری» به قلم سید‌امیر حسین اعتصامی منتشر کرده است.
به گزارش ایکنا، در چکیده این گزارش آمده است: صندوق‌های سرمایه‌گذاری بر اساس دارایی‌های تحت مدیریت، افق زمانی، بازده، راهبردها و نوع مدیریت وجوه به انواع مختلفی طبقه‌بندی می‌شوند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری به عنوان نهادهای مالی مستقل، در قبال سرمایه‌گذاری وجوه، مستحق دریافت کارمزد و اخذ هزینه‌های خود از سرمایه‌گذاران و یا وجوه صندوق می‌گردند.
روش بهینه تعیین کارمزد مدیران صندوق‌های سرمایه گذاری یکی از بحث‌های چالشی صندوق‌ها است. تعیین کارمزد بهینه باید به نحوی باشد که ضمن جلوگیری از افزایش بیش از حد ریسک صندوق، بیشترین بازده را برای سرمایه‌گذار به همراه داشته باشد. در این گزارش به بررسی روش‌های تعیین کارمزد مبتنی بر عملکرد توسط مدیر سرمایه‌گذاری می‌پردازد و پیشنهاداتی در این زمینه ارائه شده است.
صندوق‌های سرمایه‌گذاری به عنوان نهادهای متخصص در سرمایه‌گذاری، با فروش واحدهای سرمایه‌گذاری اقدام به جمع‌آوری وجوه سرمایه‌گذاران و سرمایه‌گذاری در ابزارهای مالی می‌کنند. در صورتی که صندوق در ابزارهای مجاز بازار سرمایه، سرمایه‌گذاری کند،
به این صندوق‌ها، صندوق‌های بازار سرمایه و در صورتی که در ابزارهای بازار پول سرمایه‌گذاری کند، جزو صندوق‌های بازار پول طبقه‌بندی می‌شود. ابزارهای کنونی قابل معامله در بازار سرمایه ایران شامل انواع اوراق مشارکت، سهام، صکوک اجاره، مرابحه، استصناع، سلف موازی استاندارد، اوراق رهنی و اسناد خزانه اسلامی می‌باشد.
در مقدمه این گزارش آمده است: یکی از معیارهای کلیدی در انتخاب صندوق‌های سرمایه‌گذاری کسب بیشترین بازدهی با تقبل کمترین ریسک است. بنابراین کسب بالاترین بازده، یکی از معیارهای سنجش مدیریت پرتفوی است؛ لذا ایجاد انگیزه و مشوق‌های الزم برای مدیریت وجوه و سرمایه‌گذاری بهینه به منظور حداکثر نمودن ارزش دارایی حائز اهمیت است.
در صورتی که کارمزد مدیر یا مدیران سرمایه‌گذاری صندوق مناسب و انگیزاننده باشد، موجب افزایش ارزش صندوق خواهد شد. ولی سوال اساسی در این است که تعیین کارمزدها بر چه مبنایی می‌تواند در جهت حداکثر سازی منافع سرمایه‌گذاران باشد و تا چه میزان می‌تواند برای مدیران صندوق مشوق و عامل انگیزشی محسوب شود و ثانیاً با ایجاد عوامل انگیزشی و تعیین نرخ‌های مبتنی بر عملکرد، آیا این اقدام منجر به سرمایه‌گذاری جسورانه مدیران صندوق و افزایش ریسک پرتفوی نخواهد شد؟. این گزارش به روش‌های مختلف محاسبه کارمزد مدیران صندوق و با تمرکز بر کارمزد مبتنی بر عملکرد می‌پردازد و با بررسی این روش‌ها، پیشنهاداتی در تعیین کارمزد بهینه برای مدیران صندوق‌ها ارائه می‌نماید.
برای مشاهده متن کامل این گزارش اینجا کلیک کنید.
انتهای پیام
