علی‌رضا سجادپور:
حمایت نهادهای فرهنگی از فیلم‌های ارزشی تکلیف است، نه لطف/ سینمای بدنه؛ دغدغه اول سینمای ایران!
گروه هنر ــ علی‌رضا سجادپور، تهیه‌کننده سینما گفت: نهادهای فرهنگی برای حمایت از فیلم‌های دینی و انقلابی هیچ‌گونه منتی بر سر سینماگران نداشته باشند، زیرا این امر تکلیف آنهاست.
علی‌رضا سجادپور، تهیه‌کننده سینما، در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا با بیان اینکه جدیدترین فیلمش دی ماه سال گذشته اکران خصوصی شد، اظهار کرد: فیلم دفاع مقدسی «مستطیل سبز» اواخر دی ماه اکران خصوصی شد؛ در این نمایش تعدادی زیادی از ورزشکاران و هنرمندان حضور داشتند، حتی رئیس فدراسیون فوتبال هم در این مراسم حاضر بود. دلیل استقبال ورزشکاران هم به قصه فیلم مربوط می‌شود. داستان فیلم درباره بمباران زمین فوتبالی در زمان جنگ بود که عده‌ای از ورزشکاران در آن به شهادت رسیدند.
وی افزود: اکران شهرستانی این فیلم سینمایی به زودی آغاز خواهد شد، اما باید اعتراف کنم که از حالا مشخص است که اکران مناسبی به کار داده نخواهد شد. دلیلم نیز این است که جنس با آن چیزی که این روزها روی پرده سیما می‌بینیم کاملاً متفاوت است. البته بی‌توجهی به چنین فیلم‌هایی تنها در اکران رخ نمی‌دهد، بلکه در ساخت هم چنین بی‌مهری‌های مشاهده می‌شود.
مدیر سابق اداره نظارت و ارزیابی وزارت ارشاد تأکید کرد: هنگامی که می‌خواستیم این فیلم را بسازیم، فیلمنامه را نزد سازمان‌های بسیاری بردیم. جالب است که اکثر آن‌ها از سناریو تعریف فراوان کردند و به ما قول دادند زمانی که فیلمبرداری آغاز شد از کمک‌های خود دریغ نکنند، اما متأسفانه بعد از آغاز کار هیچ‌گونه کمکی از این بخش‌ها دریافت نکردیم! در مجموع باید بگویم که شاید میزان کمک‌ها به این مستطیل سبز شاید به ۱۵ درصد هم نرسد و این بخش خصوصی بود که تمام هزینه‌های کار را متقبل شد.
تهیه‌کننده «شکلات داغ» در ادامه اظهار کرد: برایم قابل درک نیست که چرا نهادهای دولتی از کمک به چنین کار‌هایی خودداری می‌کنند؟ چون آن‌ها به خوبی واقف‌اند که فیلم‌های دفاع مقدسی هزینه‌های فراوانی را طلب می‌کند. پس بی‌انصافی محض است که تمامی بار مالی این دست فیلم‌ها را برعهده سرمایه‌گذاران فیلم بگذاریم. نکته جالب‌تر اینجاست که حتی سازمان‌هایی که ماهیتشان کمک به فیلم‌های دفاع مقدسی است هم هیچ کمکی به فیلم ما نکردند.
وی اضافه کرد: شاید این سؤال در ذهن پیش بیاید که سازمان‌هایی که من از آن‌ها نقد دارم، سالانه تولیداتی در این حوزه (دفاع مقدس) تولید می‌کنند. این گفته صحیح است، اما اگر دقتی به کار‌های حمایتی آن‌ها داشته باشیم متوجه خواهیم شد که کار‌های حمایتی آن‌ها بیشتر از آنکه به سینمای دینی یا دفاع مقدس نزدیک باشد به سینمای بدنه متمایل است!
سجادپور ادامه داد: انتقاد من به عدم حمایت از فیلم‌های دفاع مقدسی به معنای نادیده گرفتن سینمای بدنه نیست، چون در دوره مدیریت خودم هم فیلم‌های بدنه تولید می‌شد و این اتفاق به نوعی بود که مخاطبان تمامی گونه‌ها بتوانند فیلم مورد نظرشان را ببینند، اما در زمان حال نهایتاً دو سلیقه سینمایی مد نظر قرار گرفته است. این مسئله در نهایت سبب خواهد شد سطح انتخاب مخاطبان کاهش یابد.
وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه با توجه به هجمه بی‌سابقه سینمای بدنه به گیشه می‌توان روز‌های خوبی را برای سینما انتظار داشت؟ اظهار کرد: از آینده نباید ناامید بود، اما مسلم است که سینما صدمات فراوانی را از این رویکرد خواهد دید. نکته بعد اینکه موفقیت فیلم‌های ارزشی در جشنواره‌ها به معنای اتمام کار نیست، چون قدم اصلی در گیشه است که برداشته می‌شود، والا اگر فقط بخواهیم به چند جایزه دلخوش باشیم، نتیجه مطلوب نخواهد بود. برای رفع این معضل راهکاری که به نظرم می‌رسد این است که از استمرار در پخش آثار سینمایی به شکل کنونی پرهیز شود.
وی افزود: اکران شهرستانی این فیلم سینمایی به زودی آغاز خواهد شد، اما باید اعتراف کنم که از حالا مشخص است که اکران مناسبی به کار داده نخواهد شد. دلیلم نیز این است که جنس با آن چیزی که این روزها روی پرده سیما می‌بینیم کاملاً متفاوت است. البته بی‌توجهی به چنین فیلم‌هایی تنها در اکران رخ نمی‌دهد، بلکه در ساخت هم چنین بی‌مهری‌های مشاهده می‌شود.
مدیر سابق اداره نظارت و ارزیابی وزارت ارشاد تأکید کرد: هنگامی که می‌خواستیم این فیلم را بسازیم، فیلمنامه را نزد سازمان‌های بسیاری بردیم. جالب است که اکثر آن‌ها از سناریو تعریف فراوان کردند و به ما قول دادند زمانی که فیلمبرداری آغاز شد از کمک‌های خود دریغ نکنند، اما متأسفانه بعد از آغاز کار هیچ‌گونه کمکی از این بخش‌ها دریافت نکردیم! در مجموع باید بگویم که شاید میزان کمک‌ها به این مستطیل سبز شاید به ۱۵ درصد هم نرسد و این بخش خصوصی بود که تمام هزینه‌های کار را متقبل شد.
تهیه‌کننده «شکلات داغ» در ادامه اظهار کرد: برایم قابل درک نیست که چرا نهادهای دولتی از کمک به چنین کار‌هایی خودداری می‌کنند؟ چون آن‌ها به خوبی واقف‌اند که فیلم‌های دفاع مقدسی هزینه‌های فراوانی را طلب می‌کند. پس بی‌انصافی محض است که تمامی بار مالی این دست فیلم‌ها را برعهده سرمایه‌گذاران فیلم بگذاریم. نکته جالب‌تر اینجاست که حتی سازمان‌هایی که ماهیتشان کمک به فیلم‌های دفاع مقدسی است هم هیچ کمکی به فیلم ما نکردند.
وی اضافه کرد: شاید این سؤال در ذهن پیش بیاید که سازمان‌هایی که من از آن‌ها نقد دارم، سالانه تولیداتی در این حوزه (دفاع مقدس) تولید می‌کنند. این گفته صحیح است، اما اگر دقتی به کار‌های حمایتی آن‌ها داشته باشیم متوجه خواهیم شد که کار‌های حمایتی آن‌ها بیشتر از آنکه به سینمای دینی یا دفاع مقدس نزدیک باشد به سینمای بدنه متمایل است!
سجادپور ادامه داد: انتقاد من به عدم حمایت از فیلم‌های دفاع مقدسی به معنای نادیده گرفتن سینمای بدنه نیست، چون در دوره مدیریت خودم هم فیلم‌های بدنه تولید می‌شد و این اتفاق به نوعی بود که مخاطبان تمامی گونه‌ها بتوانند فیلم مورد نظرشان را ببینند، اما در زمان حال نهایتاً دو سلیقه سینمایی مد نظر قرار گرفته است. این مسئله در نهایت سبب خواهد شد سطح انتخاب مخاطبان کاهش یابد.
وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه با توجه به هجمه بی‌سابقه سینمای بدنه به گیشه می‌توان روز‌های خوبی را برای سینما انتظار داشت؟ اظهار کرد: از آینده نباید ناامید بود، اما مسلم است که سینما صدمات فراوانی را از این رویکرد خواهد دید. نکته بعد اینکه موفقیت فیلم‌های ارزشی در جشنواره‌ها به معنای اتمام کار نیست، چون قدم اصلی در گیشه است که برداشته می‌شود، والا اگر فقط بخواهیم به چند جایزه دلخوش باشیم، نتیجه مطلوب نخواهد بود. برای رفع این معضل راهکاری که به نظرم می‌رسد این است که از استمرار در پخش آثار سینمایی به شکل کنونی پرهیز شود.
داود کنشلو
