مبانی معرفتی مهدویت/ حقیقت غیبت

بهزاد خدادادی، معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی کرمانشاه در گفت‌وگو با ایکنا از کرمانشاه، با اشاره به بخشی از متن کتاب «مبانی معرفتی مهدویت» با بیان اینکه شناخت امام یک شناخت معمولی نیست به روایتی از امام صادق(ع) که فرمودند: «بنده مؤمن نیست مگر آن که خدا و رسولش، جمله امامان و امام زمانش را بشناسد» اشاره کرد و گفت: لازم‌ترین موضوع درک و تصور صحیح از مقام امام زمان(عج) است چراکه اگر درک و تصور ما صحیح شد بسیاری از مسائل بُعدی روشن به خود می‌گیرند و در دعای ندبه می‌خوانیم « اًینَ السَّبَبُ‌الْمُتَّصِلُ بَینَ‌الْأرْضِ وَ السَّماءِ؛ کجاست آن سببی که بین زمین و آسمان عامل اتصال مادون به مافوق است» و این همان واسطه فیض است.
معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی کرمانشاه با اشاره به بحث اما‌م‌شناسی و دامنه گسترده آن همچنین ابعاد مختلف این موضوع و نکاتی درخصوص شناخت «امام عصر» و مباحث مهدویت و مفهوم‌شناسی غیبت امام زمان(عج)، افزود: منظور از غیبت امام زمان(عج) این نیست که حضرت در جایی مخفی باشند بلکه باید متوجه باشیم که حضرت غایب شده‌اند و براین اساس باید مفهوم غیبت را متوجه باشیم.
خدادادی تلاش فکری و قلبی برای رسیدن به حقیقت یاد شده را لازم دانست و به مسئله غیبت امام زمان(عج) و علل و آثار آن از دیدگاه اهل‌بیت(ع) اشاره کرد و افزود: تأکید بر وقوع غیبت از مسائلی است که تلاش شده قبل از ولادت امام زمان(عج) شیعه را برای آن آماده کنند از زمان پیامبر اکرم(ص) تا امامان بعدی بر روی این مسئله تأکید داشته‌اند اما امام صادق(ع) با توجه به فرصتی که برای ایشان پیش آمد بیش از امامان دیگر برمسئله غیبت و طولانی بودن و سخت بودن آن گوشزد فرموده است و یکی از آن‌ها در بحث پایداری بر امامت و ولایت در دوران غیبت است.
معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی کرمانشاه اظهار کرد: امام صادق(ع) بر ثبات قدم در مسیر امامت و ولایت تأکید داشته‌اند و در این خصوص می‌فرمایند«فَکَیْفَ اَنْتُمْ اِذا صِرْتُمْ فِی حالٍ لا تَرَوْنَ فِیها اِمامَ هُدیً وَلا عَلَما یُری وَلا یَنْجُوا مِنْها اِلاَّ مَنْ دَعا دُعاءَ الْغَرِیقِ فَقالَ لَهُ اَبِی اِذا وَقَعَ هذا لَیْلاً فَکَیْفَ نَصْنَعُ فَقالَ اَمّا اَنْتَ فَلا تُدْرِکُهُ فِاِذا کانَ ذَلِکَ فَتَمَسَّکُوا بِما فِی اَیْدِیکُمْ حَتّی یَتَّضِحَ لَکُمُ الاْاَمْرُ؛ حال شما چگونه باشد آن گاه که به حالی در آیید که امام هدایتگر را نبینید و نشانه [هدایت] را مشاهده نکنید و هیچ کس نجات نیابد مگر آنکه دعای غریق را بخواند».
وی در پایان به بحث انتظار در زمان غیبت نیز اشاره کرد و افزود: بحث انتظار بحث مفصل و دلکشی است و در جای خود باید مطرح باشد و در برخی روایات از امام صادق(ع) درخصوص انتظار در دوران غیبت آمده است«طُوبی لِشِیعَةِ قائِمِنا الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ فِی غَیْبَتِهِ وَالْمُطِیعِینَ لَهُ فِی ظُهُورِهِ اُولئِکَ اوْلِیاءُ اللّهِ الَّذِینَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلا هُمْ یَحْزَنُونَ؛ خوشا به حال شیعیان قائم ما؛ کسانی که در غیبتش منتظر ظهور او هستند و در حال ظهورش نیز فرمانبردار اویند. آنان اولیای خدا هستند که نه خوفی بر آن‌هاست و نه اندوهگین می‌شوند».