سیروس همتی، بازیگر سینما و تلویزیون، در گفتوگو با ایکنا درباره سینمای کودک و شرایط حاکم بر آن اظهار کرد: فعالیتم را در عرصه بازیگری با تئاتر کودک آغاز کردم، زیرا فعالیت در این زمینه شاید یکی از جدیترین عرصههای بازیگری است و هنرمند میتواند با تکیه بر آن مسیرش را با پشتوانه محکمی بپیماید. در واقع فعالیت در حوزه کودک برای هر هنرمندی الزام است تا هنرش از پشتوانه تکنیکی هم برخوردار شود.وی افزود: متأسفانه مدتهاست از این حوزه دور شدهام زیرا مبانی فکری در هنر کودکان در حال زوال است و آثاری که برای آنها تولید میشود دیگر ارزش هنری و آموزشی ندارد و با هر ملغمهای سعی در خنداندن کودکان دارد. قطعاً با شادی میتوان مباحث آموزشی را بهتر به کودکان آموزش داد اما این موضوع دلیل بر آن نیست که آموزههایمان را در نازلترین شکل ارائه دهیم.
این بازیگر تئاتر گفت: به نظر «پیتر بورک»، از بزرگان هنر تئاتر، ویژگی تئاتر لذت بردن است، اما وی کیفیت و چگونگی لذت را هم مهم میداند. لذت میتواند هم شکل فاخر داشته باشد و هم به نازلترین شکل عرضه شود. تئاتر کودک در قیاس با اوایل انقلاب افول کرده است. کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان قبل از انقلاب تئاترهای گوناگونی را روی صحنه میبرد که بسیاری از موضوعات آموزشی را به کودکان آموزش میداد و هنوز بعد از سالها تحت تأثیر آثاری هستم که در کودکی آنها را دیدهام، مثلاً آثاری که استاد بهروز غریبپور در سال ۵۹ روی صحنه میبرد برای بسیاری همنسلان من خاطرهانگیز است.
برای اولین گام باید ارتقا سواد رسانهای را از مدیران فرهنگی آغاز کرد زیرا اگر هنرمندان در این زمینه مهارتهای کافی را داشته باشند اما مدیران ناکارآمد روی کار باشند باز هم اتفاقی که منجر به یک اثر مفید شود رخ نخواهد داد
وی درباره جایگاه سواد رسانهای در ارتقا تئاتر و سینمای کودک اظهار کرد: برای اولین گام باید ارتقای سواد رسانهای را از مدیران فرهنگی آغاز کرد، زیرا اگر هنرمندان در این زمینه مهارتهای کافی را داشته باشند، اما مدیران ناکارآمد روی کار باشند، باز هم اتفاقی که منجر به تولید اثر مفیدی شود رخ نخواهد داد. در حال حاضر هم بسیاری از مسئولان سینما و تئاتر به خصوص در امر کودک با مباحث مربوط به آنها بیگانهاند. کماطلاعی مدیران سبب شده که فقط عده خاصی در حوزه کودک ورود کنند و فضایی برای افراد خبره وجود نداشته باشد و با این شرایط نمیتوان انتظار بهبود داشت.
بازیگر فیلم دفاع مقدسی «سیزده ۵۹» یادآور شد: سالها پیش در فیلمی به نام «شیلنگ» بازی کردم که در حوزه سینمای کودک بود. این اثر به دغدغههای دانشآموزان میپرداخت اما متأسفانه این فیلم از جشنواره فیلم رشد حذف شد اما وقتی درباره دلایل این اتفاق از مسئولان جشنواره پرسوجو کردم جوابهای بیمنطقی دریافت کردم. جالب است بدانید که این فیلم توانست در جشنوارههای مختلف خارجی جوایز گوناگونی کسب کند. این امر دقیقاً یکی از مصادیق کمسوادی و کوتهنگری مدیران است.
انحصارگرایی در سینمای کودک سبب شده که بزرگانی نظیر «وحید نیکخواه آزاد»، «امیر نادری» یا «کامبوزیا پرتوی» به ندرت در این زمینه فعالیت کنند و همین کم کاری بزرگان سبب تنزل سینمای کودک شده است. متأسفانه این مشکلات شاید برای افرادی که دغدغهمند هستند مهم باشند، اما مطمئنم این مسائل برای سیاستگذاران فرهنگی اهمیتی ندارد
این مدرس بازیگری ابراز کرد: انحصارگرایی در سینمای کودک سبب شده که بزرگانی نظیر «وحید نیکخواه آزاد»، «امیر نادری» یا «کامبوزیا پرتوی» به ندرت فعالیت کنند و همین کمکاری بزرگان سبب تنزل سینمای کودک شده است. متأسفانه این مشکلات شاید برای افراد دغدغهمند مهم باشد، اما مطمئنم این مسائل برای سیاستگذاران فرهنگی اهمیتی ندارد.
وی متذکر شد: در کشورهایی که صنعت سینمای پررونقی دارند، سینمای کودک برای آنها جایگاه ویژهای دارد، مثلاً تولیدات کودک در سینمای آمریکا همواره در صدر لیست پرفروشهای دنیا قرار دارد. «هری پاتر» نمونه خوبی از این آثار است که توانسته ذائقه و فرهنگ آمریکایی را برای همگان تبیین کند. این امر بیانگر آن است که سیاستگذاری منسجمی وجود دارد و با همین مقایسه میتوان دریافت که عملکرد ما در حدی نبوده است که حتی بتوانیم مخاطب داخلی را راضی کنیم.
همتی در پایان تأکید کرد: سواد رسانهای و مخاطبشناسی ارتباط مستقیمی با اقتصاد رسانه و سینما هم دارد، زیرا فیلمی که بر مبنای اصولی ساخته شود پرفروش خواهد بود، همانطور که عمده آثار هالیوودی به عنوان منبع عظیم مالی برای صنعت سینمای آمریکا به شمار میآیند، زیرا سینما جزء اولویتهای مخاطبان است.
انتهای پیام