کودکان و کرونا

بسیاری از ما ناآگاهانه برای آنکه بچه‌ها را به رعایت نکات بهداشتی ملزم کنیم غول آدمکش کرونا را برای بچه‌ها به تصویر می‌کشیم.

وقتی چنین تصویری از کرونا برای آنان ایجاد می‌کنیم، آیا خودشان را قادر به مقاومت در برابر این غول خواهند دید؟

نتیجه چیست؟ کودک به شدت دچار استرس می‌شود و در برابر این فشار روانی که ما ناآگاهانه برایش ایجاد می‌کنیم پاسخ‌های مختلفی مثل شب‌ادراری، بی‌قراری، پرخاشگری و وابستگی نشان خواهد داد. به عنوان والدین موظفیم اخباری را که قرار است به ذهن او وارد شود مدیریت کنیم. البته خواه‌ناخواه کودکان ما احتمالا متوجه شرایط خاص شده‌اند در این شرایط وظایف ما چیست؟

در یک خیابان شلوغ یا در مواجهه با یک صدای دلخراش کودک ناخودآگاه خود را در آغوش والدین رها می‌کند این یعنی او در شرایط بحرانی ما را بهترین پناهگاه می‌داند. پس اولین چیزی که کودک در برابر کرونا نیاز دارد محبت والدین است و اطمینان به اینکه ما مراقبش هستیم. البته قبل از آن ما نیز باید والدینی مطلع و آگاه به شرایط باشیم و آرامش خود را حفظ کنیم، چون یادمان باشد که اضطراب و استرس به شدت مسری است و اگر والدین نگرانی باشیم، فرزندانمان نسخه مشابه اما قوی‌تری از یک شخصیت مضطرب خواهند بود.

قدم بعدی توضیح کودکانه و متناسب با سن او در مورد کروناست، با دقت به این نکته که در مورد تلفات و کشنده بودن ویروس به هیچ وجه حرفی نزنیم و او را مطمئن کنیم که با مراقبت‌های بهداشتی می‌توانیم سالم بمانیم.

اگر والدین خلاقی باشیم، می‌توانیم این اطمینان‌بخشی را با قصه یا ایفای نقش برای او باورپذیرتر کنیم.

فاطمه شمشیری