منتخبی از نهج‌البلاغه در «ششصد جرعه» منتشر شد
کتاب «ششصد جرعه» منتخبی از نهج‌البلاغه اثر سید محسن طباطبایی به همت نشر کتاب نیستان منتشر شد.
به گزارش ایکنا به نقل از انتشارات کتاب نیستان، کتاب «ششصد جرعه» کوششی برای ارائه منتخبی از متون نهج‌البلاغه برای مخاطبان با سطح ادراک عمومی است و سید محسن طباطبایی مؤلف اثر برای این مهم در کتاب خود دست به انتخاب جملات نهج‌البلاغه بر اساس تقسیم‌بندی موضوعی مشخصی پرداخته است که شامل ۳۶ موضوع خاص می‌شود.
طباطبایی در این کتاب هدف خود را استخراج برخی از مهم‌ترین جملات نهج‌البلاغه و تنظیم آن بر اساس برخی موضوعات اصلی و فرعی انتخاب شده توسط خود قرار داده و در ادامه ترجمه‌ای ساده و روان از این جملات برای استفاده عموم نیز ارائه کرده است.
وی در مقدمه کتاب خود با اذعان به اینکه مدعی نیست که این اثر تمامی تقسیم‌بندی‌های موضوعی ممکن از نهج البلاغه را مهیا و میسر کرده است، بیان کرده که این کتاب سعی داشته برخی از موضوعات را در زمره محور‌های اصلی مورد توجه در نهج‌البلاغه استخراج و سایر موضوعاتی که زیر شاخه این موضوعات اصلی به شمار می‌روند، را در ذیل آن‌ها تعریف و توصیف کند و بر این اساس جملات را انتخاب و ترجمه کند. همچنین نسخه نهج‌البلاغه صبحی صالح، برای نگارش این کتاب مرجع نگارش بوده و مورد استفاده نویسنده قرار گرفته است.
مهم‌ترین ویژگی این کتاب را می‌توان در ترجمه دقیق و سالم و روانی دانست؛ در نتیجه فراز‌هایی از کلام امام علی(ع) را در موضوعاتی که شرح آن رفت، برای مخاطب عام و افرادی که کمتر فرصت و بخت مراجعه به متن اصلی نهج‌البلاغه را داشته و در صورت داشتن نیز توان مطالعه تمامی فراز‌های آن را نداشته‌اند، قابل استفاده کند.
نهج‌البلاغه به عنوان میراث جاودان شیعه از مولای متقیان امام علی(ع)، کتابی است که تاکنون آنچنان که شایسته و بایسته است در میان سطوح میانی جامعه شناخته نشده است. به عبارت دیگر شیفتگی مفسران و مترجمان این کتاب از دریای کلام امام علی(ع) به طور معمول آنچنان بوده است که رشته کلام در دستان آن‌ها عمومیت لازم را به دست نیاورده است و کلام به طور معمول در سطح نخبگان روایت شده است.
با این همه دریای کلام نهج‌البلاغه را در طول تاریخی بسیاری از مفسران و مترجمان ایرانی و غیر ایرانی در قالب شربت‌هایی گوارا و کوتاه در ظرف‌های مکتوبی برای نوشیدن مخاطبان محیا کرده و در اختیار آن‌ها قرار داده‌اند. این دست از آثار برخی از جملات و گفتار‌های نهج‌البلاغه را به صورت منتخب از متن خارج و ارائه داده است. این دست از آثار به طور عمده یا به زبان عربی بوده که برای مخاطبان ناآشنا با این زبان قابل استفاده نیست و در آثار منتشر شده به زبان فارسی نیز بیش از هر چیز به شرح و توضیح یک عبارت و متن پرداخته شده و در کنار آن نیز اشعار و سایر مطالب پژوهشی افزوده شده که همگی در نهایت مخاطب را از جذابیت و دریافت حقیقت متن دور کرده است.
طباطبایی در این کتاب هدف خود را استخراج برخی از مهم‌ترین جملات نهج‌البلاغه و تنظیم آن بر اساس برخی موضوعات اصلی و فرعی انتخاب شده توسط خود قرار داده و در ادامه ترجمه‌ای ساده و روان از این جملات برای استفاده عموم نیز ارائه کرده است.
وی در مقدمه کتاب خود با اذعان به اینکه مدعی نیست که این اثر تمامی تقسیم‌بندی‌های موضوعی ممکن از نهج البلاغه را مهیا و میسر کرده است، بیان کرده که این کتاب سعی داشته برخی از موضوعات را در زمره محور‌های اصلی مورد توجه در نهج‌البلاغه استخراج و سایر موضوعاتی که زیر شاخه این موضوعات اصلی به شمار می‌روند، را در ذیل آن‌ها تعریف و توصیف کند و بر این اساس جملات را انتخاب و ترجمه کند. همچنین نسخه نهج‌البلاغه صبحی صالح، برای نگارش این کتاب مرجع نگارش بوده و مورد استفاده نویسنده قرار گرفته است.
مهم‌ترین ویژگی این کتاب را می‌توان در ترجمه دقیق و سالم و روانی دانست؛ در نتیجه فراز‌هایی از کلام امام علی(ع) را در موضوعاتی که شرح آن رفت، برای مخاطب عام و افرادی که کمتر فرصت و بخت مراجعه به متن اصلی نهج‌البلاغه را داشته و در صورت داشتن نیز توان مطالعه تمامی فراز‌های آن را نداشته‌اند، قابل استفاده کند.
نهج‌البلاغه به عنوان میراث جاودان شیعه از مولای متقیان امام علی(ع)، کتابی است که تاکنون آنچنان که شایسته و بایسته است در میان سطوح میانی جامعه شناخته نشده است. به عبارت دیگر شیفتگی مفسران و مترجمان این کتاب از دریای کلام امام علی(ع) به طور معمول آنچنان بوده است که رشته کلام در دستان آن‌ها عمومیت لازم را به دست نیاورده است و کلام به طور معمول در سطح نخبگان روایت شده است.
با این همه دریای کلام نهج‌البلاغه را در طول تاریخی بسیاری از مفسران و مترجمان ایرانی و غیر ایرانی در قالب شربت‌هایی گوارا و کوتاه در ظرف‌های مکتوبی برای نوشیدن مخاطبان محیا کرده و در اختیار آن‌ها قرار داده‌اند. این دست از آثار برخی از جملات و گفتار‌های نهج‌البلاغه را به صورت منتخب از متن خارج و ارائه داده است. این دست از آثار به طور عمده یا به زبان عربی بوده که برای مخاطبان ناآشنا با این زبان قابل استفاده نیست و در آثار منتشر شده به زبان فارسی نیز بیش از هر چیز به شرح و توضیح یک عبارت و متن پرداخته شده و در کنار آن نیز اشعار و سایر مطالب پژوهشی افزوده شده که همگی در نهایت مخاطب را از جذابیت و دریافت حقیقت متن دور کرده است.
