کرونا پیوندهای اجتماعی را از بین برد / اثبات ناتوانی بشر

به گزارش ایکنا از گیلان، رضا علیزاده، عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان امروز، 6 مردادماه در نشست تخصصی «تحلیلی بر پیامدهای اجتماعی کرونا در استان گیلان»، با اشاره به درگیری یک ماه و 40 روزه خود با بیماری کرونا و تجربه نزدیک این رویداد ناشناخته، اظهار کرد: کرونا یک پدیده منحصر به فرد است و بسیاری از ابعاد جدید آن به مرور زمان نمایان می شود.

وی با بیان اینکه اعلام آمارهای روزانه حکایت از ابتلا و مرگ انسان های زیادی دارد، تصریح کرد: اعلام این اعداد برای گفتمان های سیاستگذاری، حاکمیتی و حتی پزشکی بسیار راحت است، اما تک تک این اعداد انسان هایی با علایق و ویژگی ها و شناخت ها و خانواده ها و دوستان و مشاغل و پیشینه های متفاوت هستند و اکنون آنان را در کنار خود نداریم.

این جامعه شناس، تبدیل اعداد کمی به مفاهیم کیفی را بسیار اثرگذار دانست و افزود: کرونا یک پدیده همه جایی و نادیدنی است و ویژگی خداگونه دارد، یعنی کرونا می تواند هر کجا باشد و ما آن را نمی بینیم، اما برخلاف وجود خدا که منشا آرامش است، این پدیده ترس و وحشت ایجاد کرده است؛ وحشت از انسان ها و وحشت از اشیاء، یعنی هر چیزی که در گذشته به سادگی با آن برخورد می کردیم، اکنون به یک امر ترسناک، دلهره آور و اضطراب آمیز تبدیل شده است.

علیزاده، با بیان اینکه جامعه شناسی بر پیوند اجتماعی تاکید می کند، گفت: در یک جامعه هرچقدر پیوند اجتماعی قوی تری وجود داشته باشد آن جامعه، جامعه سالم تری است، اما متاسفانه ویروس کرونا پیوندهای اجتماعی را ضعیف کرده؛ این در حالی است که نامگذاری نامانوس «فاصله اجتماعی» به جای «فاصله فیزیکی» از سوی سیاستگذاران این تضعیف پیوندها را تشدید می کند.

وی پیوندهای قوی اجتماعی را کارگشای جامعه در بحران ها دانست و اضافه کرد: پیوندهای قوی انسان ها را قوی تر و مشکلات را کمتر می کند، اما در بحران کرونا پیوندهای اجتماعی ما از بین رفته است.

عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان، کرونا را اثبات ناتوانی بشر دانست و یادآور شد: بشر در حال جایگزین کردن انسان خداگونه با انسان خردمند بود، اما در بحران کرونا شاهد بودیم که علیرغم همه پیشرفت های بشر، انسان دچار استیصال و درماندگی شده است. دنبال کردن آمارهای مربوط به ابتلا و مرگ از رسانه ها و شبکه های اجتماعی و انتظار کشیدن برای تولید واکسن و خلق دارو، نشان می دهد که انسان ناتوان و مستاصل شده و این استیصال و ناتوانی در همه عرصه ها مشهود است و روز به روز بیشتر می شود.

علیزاده، کرونا را یک ویروس عادل ندانست و خاطرنشان کرد: کرونا به جسمی که بر اثر ساختارهای ناسالم فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ضعیف شده بیشتر صدمه می زند و فقیر را فقیرتر می کند.

وی با بیان اینکه کرونای چین و کرونای ایران و کرونای آمریکا و کرونای فرانسه و کرونای ژاپن و... همه با هم فرق می کنند، گفت: کرونای گیلان نیز با کرونای سایر استان ها متفاوت است و این تفاوت از حیث پزشکی نیست، بلکه کرونا تاثیرات فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی متفاوتی دارد.

این جامعه شناس، کرونای گیلان را کرونای غافلگیری و ندانم کاری دانست و تاکید کرد: در جریان کرونا با فقدان تجربه پیشین در برخورد با این بیماری مواجه بودیم و هیچ اطلاعاتی در دست نبود لذا کرونای اسفندماه در گیلان کرونای آزمون و خطا بود، اما اکنون عامل درگیر شدن استان ها با کرونا از نوع غافلگیری نیست!

علیزاده، با بیان اینکه در گیلان با کرونای کمبود امکانات پزشکی و تخت های بیمارستانی مواجه شدیم، اظهار کرد: کرونای گیلان کرونای ترس و اضطراب بود و مردم از هم فرار می کردند، اما نباید از سرمایه اجتماعی شکل گرفته در جریان شیوع کرونا غفلت کنیم، زیرا بسیاری از گروه های مردم نهاد به میدان آمدند و با توزیع بسته های بهداشتی و معیشتی به داد مردم رسیدند.

وی کرونا را عامل فقر اقتصادی دانست و بیان کرد: هزاران پرونده برای دریافت تسهیلات مشاغل آسیب دیده تشکیل شد و چندین هزار نفر برای دریافت بیمه بیکاری ثبت نام کردند و بسیاری از مشاغل خانگی به خاطر ملاحظات بهداشتی به خطر افتاد.

عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان، بخش قابل توجهی از آسیب های اجتماعی را نشات گرفته از اقتصاد دانست و خاطرنشان کرد: وقتی اقتصاد ضعیف شود، خود به خود آسیب های اجتماعی بیشتر خواهد شد؛ این در حالی است که گیلان جزو استان ها اول در مرگ و میر و جزو استان های آخر در زاد و ولد است و سالمندترین استان کشور هستیم و نرخ بالای طلاق داریم و لذا پدیده کرونا موجب شده کاهش ازدواج و افزایش سرقت اولی داشته باشیم.

علیزاده، یکی از مهمترین رسالت های دانشگاهیان و فعالان فرهنگی و اجتماعی را هشدار نسبت به آینده دانست و اضافه کرد: دنیای آینده با ویروس های بیشتری مواجه خواهد شد، زیرا برخورد انسان با طبیعت امراض و ویروس ها را زیاد می کند و باید رفتارمان را با طبیعت بهتر کنیم.

وی نجات جان یک نفر را نجات بشر دانست و یادآور شد: حکمرانی نامطلوب پیامدهایی مانند کرونا به دنبال دارد و اهالی سیاست باید حکمرانی مطلوب تری نسبت به انسان و طبیعت داشته باشند.