حاکمیت آرامش روانی؛ اقدام حداقلی مسئولان برای جلوگیری از شکاف دولت ـ ملت

ابوالقاسم رئوفیان، دبیرکل حزب اسلامی ایران زمین و فعال سیاسی اصولگرا، در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا؛ درباره برخی نگرانی‌ها نسبت به ابتلای کشور به بحران شکاف دولت ـ ملت به واسطه نابسامانی شدید در وضعیت اقتصادی و احساس نوعی رهاشدگی و عدم نظارت گفت: به اعتقاد من تا به امروز ما خیلی هم زمان را از دست داده‌ایم و هر چه فرصت‌ها از دست برود طبیعی است که با مشکلات جدی برای حل معضلات و گره‌های اقتصادی ومعیشتی مردم روبرو می‌شویم.

معیشت نباید تحت‌الشعاع هیچ مسئله‌ای قرار گیرد

وی افزود: اگرچه دولت سعی دارد با توجه به ماه‌های پایانی فعالیت خود به مانند روزهای آغازین به اداره امور کشور بپردازد، اما آنچه افکار عمومی احساس می‌کند نوعی وازدگی و بیان کلیات از سوی دولت است. البته بخشی از این مسئله ناشی از حاکم شدن فضای کرونایی بر کشور و جهان به منزله یک پدیده جهانی است که بسیاری از مسائل را تحت‌الشعاع قرار داده و در کنار تحریم‌های فزاینده توان دولت را برای رفع مطلوب این مشکلات گرفته است. اما به نظر می‌رسد مسئله اقتصاد و معیشت مردم از جمله مسائلی نیست که در هر شرایطی تحت‌الشعاع قرار گیرد. انتظار مردم آن است که حداقل نیازهای غذایی و بهداشتی آنها تأمین شود اما نه حقوق‌ها کفاف تأمین این نیازها را می‌دهد و نه دولت برنامه‌ای برای ایجاد منابع جدید تأمین هزینه‌ها‌ دارد.

رئوفیان اظهار کرد: از طرف دیگر مجلس هم تازه‌نفس است و خیالش راحت است که تا چهار سال بر سر کار است و مواجهه این مجلس نوپا با دولتی که در آخر عمر خود است به لحاظ انگیزه تفاوت دارد. در واقع عوامل انگیزشی مجلس برای فعالیت و انجام وظایفش با دولت فرق می‌کند. هرچند دولت‌ها همیشه در ماه‌های آخر فعالیت ادعا می‌کنند که به مانند روزهای اول کار می‌کنند اما همه می‌دانند این تعارفی بیش نیست، اما دولتمردان نباید تدبیر امور، برنامه‌ریزی و نظارت بر وضعیت بازار را رها کنند و چاره‌اندیشی اساسی نکنند.

ضرورت اتخاذ راهبرد همکاری فعال از سوی دولت و مجلس

دبیرکل حزب اسلامی ایران زمین بیان کرد: در این وضعیت مجلس باید سازوکار همکاری فعال با دولت را اتخاذ کند، اما وقتی صحبت از استیضاح رئیس‌جمهور یا برجسته‌شدن مسائل بی‌ارتباط با شرایط اقتصادی کشور مانند طرح اصلاح قانون انتخابات ریاست جمهوری یا طرح مدیریت فضای مجازی می‌شود بر نگاه و ذهنیت مردم نسبت به مسئولان و میزان درک آنها از وضعیت معیشتی جامعه تأثیر منفی می‌گذارد و در این وضعیت تصور مردم این است که بین دولت و مجلس فضای تنش و درگیری حاکم است.

وی یادآور شد: کمترین کاری که مجلس و دولت در این وضعیت می‌توانند در حق مردم انجام دهند این است که فضای امن روحی و روانی بر کشور حاکم کنند و به جای به چالش کشیدن همدیگر به سمت همکاری‌های سازنده و ارائه راه حل‌‌های مؤثر و عملی برای حل مشکلات اقتصادی مردم حرکت کنند، زیرا تنش در بالا به ناامیدی و کاهش اعتماد نسبت به مسئولان در پایین و توده‌ها می‌انجامد که این امر روز به روز بر فاصله میان مردم و مسئولان می‌افزاید. لذا دولت و مجلس در عین انجام وظایف اصلی، باید از هرگونه اقدام تنش‌زا و جنجالی در قالب نطق‌ها، سخنرانی‌ها و مصاحبه‌ها پرهیز کنند.

رئوفیان ابراز کرد: همانطور که گفتم امروز جامعه در شرایط کرونا و تحریم، دیگر تحمل تنش‌های شدید میان قوا و مسئولان را ندارد و آنچه نیاز اصلی امروز است حاکمیت آرامش و امنیت روانی بر مردم در سایه اتخاذ تدابیر مناسب برای رفع گرفتاری‌ها و تنگناهای اقتصادی است.

بی‌توجهی حاکمیت به ظرفیت احزاب

این فعال سیاسی اصولگرا درباره ظرفیت احزاب سیاسی و نخبگان جامعه به منزله حلقه پیوند میان حاکمیت و مردم برای کمک‌ر‌سانی به مسئولان در مجموعه قوا گفت: متأسفانه در کشور ما احزاب در حاشیه هستند و هر وقت هر دولتی بر سر کار آمده در ارتباط با تعامل احزاب وعده‌ای داده و در ابتدای کار تا حدودی به این وعده پایبند بوده اما در ادامه این تعامل بسیار کمرنگ شده و در نهایت رنگ باخته است.

وی تصریح کرد: دولت و حتی مجلس به تناسب شأنی که قانون اساسی برای احزاب در نظر گرفته، به احزاب توجهی ندارند. در حالی که احزاب و فعالان حزبی سرمایه و ظرفیت عظیمی هستند و می‌توانند مشاورانی امین و بدون تکلف برای دولت و مجلس باشند. در دولت اصلاحات احزاب رشد کمی پیدا کردند و خیلی سطحی به آنها توجه شد و نزدیک به 140 حزب و تشکل پروانه رسمی فعالیت گرفتند، در دولت نهم و دهم کلاً کرکره احزاب پایین کشیده شد و به تعبیر رئیس‌جمهور وقت احزاب باج‌گیر و اسارتگاه بودند و در دولت آقای روحانی نیز در ابتدای کار سخنان زیادی درخصوص رابطه با احزاب گفته شد و خانه احزاب احیا و فعال شد اما آن هم به مرور به محاق رفت.

دبیرکل حزب اسلامی ایران زمین تأکید کرد: اگر دولت‌ها احزاب و نقش آنها را جدی می‌گرفتند می‌توانستند از ظرفیت فکری و تجربی آنها در حوزه‌های مختلف استفاده کنند. دولت، مجلس، قوه قضائیه و حتی نهادهای فراقوه‌ای نباید نقد احزاب و گروه‌های سیاسی را به حساب تخریب و مخالفت نگذارند. برای نمونه ما در حزب اسلامی ایران زمین در کنار نقد دولت راهکار ارائه دادیم و در دولت یازدهم پیشنهاد دادیم آمادگی داریم در ستاد اقتصاد مقاومتی به مدیریت معاون اول رئیس‌جمهور در ارتباط با مسئله ساماندهی بازارچه‌های مرزی کار کنیم و در این رابطه طرح داریم که البته قرار شد به صورت آزمایشی بازارچه مرزی پرویزخان را در اختیار ما قرار دهند که متأسفانه در چرخه بوروکراسی گرفتار شد و به نتیجه نرسید.

وی افزود:‌ انتظار ما این است که دولتمردان احزاب را باور کنند و به ظرفیت‌های مؤثر آنها واقف شوند. تنها حمایتی که از احزاب می‌شود یارانه‌ای است که به آنها داده می‌شود که البته رقم ناچیز آن به جایی نمی‌رسد. به باور من نه فقط دولت و مجلس بلکه حاکمیت به نقش احزاب در کشور توجهی ندارد. همه اقشار و گروه‌ها به مناسبتی به دیدار رهبر معظم انقلاب می‌روند و از بیانات ایشان استفاده می‌کنند به جز احزاب و تشکل‌های سیاسی. این در حالی است که از نگاه شهید بهشتی حزب معبد است و همین حزب به محل شهادت او تبدیل شد.

رئوفیان با بیان اینکه حاکمیت در ارتباط با احزاب باید تعارف را کنار بگذارد، گفت: اگر واقعاً اعتقادی به احزاب ندارند یا آنها را از قانون اساسی حذف کنند یا اگر قبول دارند به احزاب توجه کنند. سؤال این است که کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور، کمیسیون امنیت ملی سیاست خارجی و کمیسیون‌های اقتصادی و همچنین سایر کمیسیون‌های مجلس چرا از دبیران کل احزاب سیاسی یا کارشناسان احزاب در حوزه‌های مختلف برای شنیدن نظرات و پیشنهادات آنها در جلسات خود دعوت نمی‌کنند. در حالی که احزاب از این ظرفیت برخوردارند که در همه حوزه‌ها به منزله یک بازوی مشورتی برای مجلس و دولت عمل کنند.