مفهوم هدایت رساندن به مقصد است / امام تکلیف خود را از قرآن و سنت می‌گیرد
عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان با اشاره به اینکه مفهوم هدایت آدرس دادن نبوده بلکه رساندن به مقصد است، تصریح کرد: در راه هدایت امام و هادی تکلیف خود را از قرآن و سنت می‌گیرد.
به گزارش ایکنا از زنجان، ابوالقاسم اوجاقلو، عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان، شب گذشته، 2 آبان‌ماه در سلسله نشست‌های اینستاگرامی سبک زندگی با نام «چراغ راه» که به همت باشگاه علمی فرهنگی دانشجویان جهاددانشگاهی زنجان ترتیب داده شده است، اظهار کرد: بحث درباره سبک زندگی دینی و هنر زندگی درست را باید با شناخت امام و هادی آغاز کرد.
وی با اشاره به اینکه هر قومی هدایتگری دارد، بیان کرد: هدایتگری امت به عهده اوصیای رسولان بوده و از نگاه تعالیم شیعی امام کسی است که مبین و مبلغ به کتاب خدا و سنت رسول باشد. در این بین در مستندات تاریخی آمده در جریان انتخاب خلیفه سوم در شورای 6 نفره، کسی که داوطلب خلافت است باید علاوه بر توجه به کتاب و سنت، پیرو 2 خلیه پیشین باشد که علی‌بن ابی‌طالب(ع) این موضوع را نپذیرفت و فقط کتاب و سنت را اصل قرار داده است.
این کارشناس دینی ادامه داد: سیدالشهدا(ع) نیز 2 بار به شکل مستند التزام خود به قرآن و سنت را نشان داد که یک مورد آن مربوط می‌شود به نامه‌ای که به مردم بصره نوشت و در آن قسم خورد تا به کتاب خدا و سنت رسول عمل کند و دیگری نامه‌ای که برادرش محمد حنفیه نوشت که من بر اساس کتاب خدا، سیره رسول اکرم(ص) و سیره پدرم قیام می‌کنم.
وی تصریح کرد: حضور امام برای مردم حجت است و امام تکلیف خود را از علم غیب نمی‌گیرد بلکه تکلیف و جایگاه او را کتاب و سنت مشخص می‌کند و با قول و فعل مردم را راهنمایی می‌کند. این موضوع در دوران خلافت امام علی(ع) در جنگ‌ها و حتی پیش از خلافت مشخص است و مدیریت بر اساس این دو شاخص را نشان می‌دهد.
اوجاقلو یادآور شد: بیشتر افراد مفهومی که از هدایت به ذهنشان می‌آید، آدرس دادن و ارائه طریق است در حالیکه مفهوم هدایت در رساندن به مقصد می‌گنجد، همان‌طور که کسی که در منطقه‌ای ناشناخته راه را می‌شناسد از مبدأ تا مقصد افراد را هدایت می‌کند. در ولایت تکوینی و تشریعی هم اگر کسی خود را به دست اهل‌بیت(ع) دهد، آن‌ها او را رها نمی‌کنند و تا پایان به مقصد می‌رسانند.
وی استقامت و ملازمت را در رسیدن به مقصد ضروری دانست و افزود: هدایت یعنی امام دست کسی را بگیرد و او را در مقصد قرار دهد و در این بین نکته مهم دیگر شناخت مبدأ و مقصد است و برای انسان باید قابل تصور باشد که از کجا به کجا می‌رود.
استادیار گروه معارف دانشگاه زنجان اظهار کرد: هدایت از مکانتی که فرد در او قرار دارد آغاز می‌شود و تا آن مقصد اعلایی که بر اساس توانایی انسان قابل تصور است ادامه می‌یابد و در واقع هادی کمک می‌کند این قوا به فعلیت برسد و در مسیر درست قرار گیرد. همان‌گونه که تاریخ نشان می‌دهد پیامبر(ص) در دوران جاهلیت مردم را از پایین‌ترین مکان به کجا رساند.
وی در پایان با اشاره به اینکه در قرآن کریم از پایین‌ترین مکان با عنوان اسفل‌السافلین یاد شده است که امام و هادی انسان را از این مرتبه به اعلی علیین می‌رساند، بیان کرد: اسم این پلکانی که طی می‌شود، معراج است. در عرفان اسلامی هدایت از یک مکان به مکان بالاتر رفتن با تعبیر مرگ آمده است و در مسیحیت با نام تولد از آن یاد می‌کنند.
انتهای پیام
