مدیر سینمایی جدید حوزه را اکنون قضاوت نکنیم/ جوان‌گرایی در «اوج» رویکردی مثبت داشته است

حسین سلطان‌محمدی، کارشناس سینما و رسانه، در گفت‌وگو با ایکنا، عملکرد حوزه هنری را در چهار دهه گذشته چنین ارزیابی کرد: حوزه هنری در دهه ۶۰ کمتر رقیب و همراه داشت. یعنی سازمان و نهادی وجود نداشت که همانند این مرکز در مسیر تربیت نیرو و تولید قدم بردارد اما به‌تدریج وقتی وارد دهه ۸۰ و ۹۰ شدیم رقبایی چون انجمن سینمای جوانان ایران، سازمان اوج، انجمن سینمای دفاع مقدس، عمار و... وارد عرصه شدند و هر یک در مسیر آموزش و تولید قدم برداشتند. این مشارکت سبب تفکیک و در نهایت تمرکز از حوزه هنری برداشته شد.

 

وی افزود: وقتی همراهان تولید برای حوزه هنری زیاد شدند این سازمان به ‌اجبار به سمت سختگیری پیش رفت، یعنی نسبت به تولیداتش بیش از کمیت روی کیفیت تمرکز کرد. وقتی مراکز تولید گسترده‌تر شدند، بودجه حوزه هنری نیز دستخوش تغییر شد و همین عامل روی میزان تولید تأثیر گذاشت. با این توضیح کم‌کار شدن برخی بخش‌های حوزه را نمی‌توان به ‌پای منفعل بودن آن‌ها نوشت، بلکه مشارکت بخش‌های دیگر در امر آموزش و تولید سبب این امر شده است.

 

 

این مؤلف سینمایی درباره انتخاب‌های مدیریت حوزه هنری اظهار کرد: گزینش‌های ناآشنا با این‌که آن فرد قادر نیست کارایی لازم را در پستش داشته باشد، متفاوت است. درباره مدیر جدید معاونت سینمایی حوزه هنری نیز باید بگویم اگر بخواهیم سابقه حمیدرضا جعفریان را نقد کنیم، باید این کار را در مورد رأس حوزه هنری (محمدمهدی دادمان) هم انجام دهیم. در حقیقت وقتی از مدیریت ناآشنا حرف می‌زنیم باید بپرسیم که بر مبنای چه توانایی فنی یا رانتی مدیران ناآشنا برگزیده می‌شوند. این پرسش نیز به‌هیچ‌وجه به توانایی افراد مربوط نمی‌شود، چون مطمئناً آن‌ها ظرفیت‌های خود را دارند.

 

وی ادامه داد: اتفاقاتی مشابه آنچه در حوزه هنری رخ ‌داد در سازمانی چون اوج نیز به وقوع پیوست. حضور احسان محمدحسنی در اوج هم شامل این ریزبینی می‌شود. حسنی در سابقه خود تنها مدیریت فرهنگسرا را داشته اما همین مدیر جوان وقتی در اوج حضور می‌یابد، بانی تولیداتی می‌شود که نمونه آن را کمتر شاهدیم. درنتیجه هر جوانی که وارد عرصه مدیریت می‌شود بدون شک پیشینه‌اش صفر نیست. پس در ابتدا اجازه بدهیم وی کار خود را انجام دهد تا بعد واقع‌بینانه مدیریتش را بررسی کنیم.

 

این مؤلف سینمایی در پاسخ به این سؤال که آیا مدیریت مراکزی چون حوزه هنری جای تجربه‌اندوزی است؟ بیان کرد: نمی‌گویم تجربه‌اندوزی، زیرا به نظرم تجربه وجود دارد اما ما نسبت به آن ناآشنا هستیم. پس باید زمینه‌ای فراهم باشد تا مدیران بتوانند در مورد تصمیمات خود پاسخگو باشند. یعنی توضیح دهند بر چه مبنایی زیرمجموعه خود را انتخاب کرده‌اند. این امر هم کم کردن دایره اختیاراتشان نیست، بلکه به آنها اجازه می‌دهد که درباره تصمیمات خود شفاف‌سازی کند.

 

سلطان محمدی در پایان درباره سینماداری حوزه هنری تصریح کرد: با کاهش میزان تولید در حوزه هنری تنها عرصه‌ای که حوزه هنوز در آن فعالیت دارد سینما‌های مصادره‌ای است. حوزه از زمانی که سینما‌های مصادره‌ای را در اختیار گرفته بازسازی و تجهیز آنها را برعهده دارد. بنابراین خود را محق می‌داند که درباره انتخاب آثار و نمایش آنها در سینماهایش تصمیم بگیرد. این امر نیز حاشیه‌ای بوده که در چند سال اخیر پیش روی مدیر مرکز سینمایی حوزه هنری است و باید ببینیم رئیس جدید در مورد آن چه تصمیمی می‌گیرد.