نتایج نظرسنجی از تهرانی‌ها درباره فرهنگ آپارتمان‌نشینی
نتایج نظرسنجی ایسپا از مردم شهر تهران با موضوع فرهنگ آپارتمان‌نشینی نشان می‌دهد؛ ارتباط پاسخگویان با همسایه‌ها و دیگر ساکنین ساختمان به گونه‌ای است که ۶۹.۴ درصد فقط با هم سلام و علیک دارند، ۱۱.۵ درصد گاهی به هم سر می‌زنند و ۹.۹ درصد با هم ارتباط و تعاملی ندارند. زنان بیشتر از مردان بیان کرده‌اند گاهی به هم سر می‌زنند. در مقابل مردان بیشتر از زنان گفته‌اند به میهمانی هم رفته و رفت‌وآمد زیادی باهم دارند.
به گزارش ایکنا، مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران(ایسپا)، با همکاری دفتر مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران طرح فرهنگ آپارتمان‌نشینی مردم تهران را در آبان‌ماه ۱۳۹۹ با جامعه آماری شهروندان بالای ۱۸ سال ساکن شهر تهران که در منازل آپارتمانی، مجتمع‌های مسکونی بزرگ و خانه‌های چندطبقه زندگی می‌کنند، اجرا کرده است. حجم نمونه طرح ۲۱۳۳ نفر و شیوه گردآوری اطلاعات تلفنی بوده است. از کل پاسخگویان ۵۰.۸ درصد مرد و ۴۹.۲ درصد زن بوده‌اند. میانگین سن پاسخگویان حدود ۴۰.۳ سال بوده است. از بین تمامی پاسخگویان ۴۵.۲ درصد دارای تحصیلات غیردانشگاهی و ۵۳.۳ درصد دارای تحصیلات دانشگاهی بوده‌اند. ۸۳.۶ درصد از شهروندان در منزل آپارتمانی، ۹.۹ درصد در مجتمع‌های مسکونی بزرگ و ۶.۲ درصد در منزل حیاط‌دار (با دو یا سه طبقه و همراه با همسایه) زندگی می‌کنند.
براساس این نظرسنجی، ۳۴ درصد از شهروندان تهرانی ناآگاهی همسایه‌ها از قوانین آپارتمان نشینی، ۲۹.۶ درصد عدم رعایت نظافت و بهداشت راه‌پله و راهرو، ۲۷.۹ درصد استفاده شخصی از فضا‌های مشاع، ۲۵.۶ درصد بازی و سروصدای کودکان، ۲۳.۶ درصد عدم پرداخت هزینه شارژ یا هزینه‌های مشترک مثل آب یا برق و گاز را از جمله عوامل مهم در ساختمان خود می‌دانند که باعث آزار و اذیت آن‌ها شده است. این عوامل برای ساکنان مجتمع‌های مسکونی عبارتند از غیرقابل‌اعتماد بودن همسایه‌ها با ۳۹ درصد، ناآگاهی همسایه‌ها از قوانین آپارتمان‌نشینی با ۳۱.۳ درصد، سروصدای میهمانی همسایه با ۳۰.۲ درصد، عدم پرداخت هزینه شارژ یا هزینه‌های مشترک مثل آب یا برق و گاز با ۲۸.۴ درصد، کشیدن سیگار و انداختن فیلتر در راهرو با ۲۷.۲ درصد و دخالت همسایه‌ها در زندگی شخصی آن‌ها با ۲۶.۳ درصد.
در مناطق توسعه‌یافته شهر تهران نیز ۲۷.۱ درصد از پاسخگویان ناآگاهی همسایه‌ها از قوانین آپارتمان‌نشینی، ۲۶.۸ درصد عدم پرداخت هزینه شارژ یا هزینه‌های مشترک مثل آب یا برق و گاز، ۲۶.۵ درصد استفاده شخصی از فضا‌های مشاع و ۲۵.۴ درصد عدم رعایت نظافت و بهداشت راه‌پله و راهرو را مهمترین عوامل آزار و اذیت خود می‌دانند.
در مناطق توسعه‌نیافته شهر تهران نیز ۳۸.۱ درصد از پاسخگویان ناآگاهی همسایه‌ها از قوانین آپارتمان‌نشینی، ۳۳.۲ درصد عدم رعایت نظافت و بهداشت راه‌پله و راهرو، ۳۲.۵ درصد استفاده شخصی از فضا‌های مشاع و ۳۲.۴ درصد بازی و سروصدای کودکان را به عنوان مهمترین عواملی ذکر کرده‌اند که موجب آزار و اذیت آن‌ها شده است.
نتایج نشان می‌دهد در ۳۵ درصد از ساختمان‌ها اصلاً جلسه‌ای برای رسیدگی به امور و مشکلات ساختمان برگزار نمی‌شود. در ۲۵.۶ درصد از ساختمان‌ها، جلسه رسیدگی به امور و مشکلات ساختمان به صورت ماهیانه برگزار می‌شود. ساکنین مناطق کمتر توسعه‌یافته و توسعه‌نیافته بیشتر از مناطق دیگر بیان کرده‌اند در ساختمان آن‌ها برای رسیدگی به امور و مشکلات ساختمان اصلاً جلسه‌ای برگزار نمی‌شود. در مقابل ساکنین مناطق توسعه‌یافته و با توسعه متوسط بیشتر از مناطق گفته‌اند در ساختمان آن‌ها برای رسیدگی به امور و مشکلات ساختمان جلسه ماهیانه برگزار می‌شود. در ۳۵ درصد از ساختمان‌ها اصلاً جلسه‌ای برای رسیدگی به امور و مشکلات ساختمان برگزار نمی‌شود. در ۲۵.۶ درصد از ساختمان‌ها، جلسه رسیدگی به امور و مشکلات ساختمان به صورت ماهیانه برگزار می‌شود. در ۱۸.۱ درصد به صورت فصلی و در ۱۳.۵ درصد از ساختمان‌ها این جلسات به صورت سالیانه برگزار می‌شود. این میزان برگزاری جلسات در مجتمع‌های مسکونی با کل نمونه متفاوت است یعنی فقط ۱۶.۵ درصد شهروندان ساکن در این مجتمع‌ها گفته‌اند که در ساختمان آن‌ها هیچ جلسه‌ای برگزار نمی‌شود. بر اساس گفته ۳۴.۹ درصد، این جلسات ماهیانه و طبق اظهار ۲۶.۷ درصد جلسات مذکور فصلی برگزار می‌شود.
ارتباط پاسخگویان با همسایه‌ها و دیگر ساکنین ساختمان به گونه‌ای است که ۶۹.۴ درصد فقط با هم سلام و علیک دارند، ۱۱.۵ درصد گاهی به هم سر می‌زنند و ۹.۹ درصد با هم ارتباط و تعاملی ندارند. زنان بیشتر از مردان بیان کرده‌اند گاهی به هم سر می‌زنند. در مقابل مردان بیشتر از زنان گفته‌اند به میهمانی هم رفته و رفت‌وآمد زیادی باهم دارند.
۸۷.۸ درصد از پاسخگویان گفته‌اند تا به حال آموزشی در خصوص اصول صحیح فرهنگ آپارتمان نشینی ندیده‌اند. تنها ۱۲ درصد بیان کرده‌اند در خصوص اصول صحیح فرهنگ آپارتمان، آموزش لازم را دیده‌اند. افراد ۳۰ تا ۴۹ سال بیشتر از دیگر گروه‌های سنی بیان کرده‌اند در مورد اصول صحیح فرهنگ آپارتمان‌نشینی آموزش دیده‌اند.
