به گزارش ایکنا، «تولید؛ پشتیبانیها، موانع زداییها» شعاری است که برای امسال برگزیده شده و تأکید دو سال اخیر بر تولید حاکی از ضرورت توجه مسئولان به این بخش است اما واقعاً چرا تولید در کشور هنوز به جایگاهی نرسیده که بتواند پشتوانه اقتصاد کشور باشد؟ موانع این امر کدامند و مجلس و مسئولان در این زمینه چه تلاشی کردهاند؟ در این زمینه با مهدی طغیانی، نماینده مردم اصفهان و عضو کمیسیون اقتصادی مجلس گفتوگوی کوتاهی داشتهایم که در ادامه آمده است:
ایکناـ شعار امسال هم مانند سال قبل بر تولید متمرکز است. نظر سیاستگذاران و مجلس که ریلگذار سیاستگذاری است، درباره تولید چیست؟ آیا تولید فقط در حوزه خاصی مثل صنعت مد نظر است؟
تولید بهماهو تولید هم شامل تولید صنعتی، هم کشاروزی و هم خدمات میشود و نمی توانیم بین آنها تفکیک قائل شویم؛ هر نوع خلق ارزشهای جدید در اقتصاد را تولید میگویند و باید از این خلق ارزشها مانعزدایی کرد.
ممکن است که این خلق ارزش خدمات آموزشی باشد؛ یعنی اصلاً جنس آن جنس ملموس نباشد مانند تولید کشاوزی یا صنعتی، اما همه تولید است و باید از آن حمایت کرد. یا اصلاً ممکن است خلق تولید هنری باشد؛ مثلاً فردی در حوزههای آفرینشهای هنری فعالیت میکند اما ممکن است تولید صنعتی و انبوه نداشته باشد یا کالایش را به زنجیره توزیع مغازهها نفروشد، بلکه خلق آثر هنری کند.
باید موانع هر نوع تولیدی که به نوعی ارزشآفرینی جدید در اقتصاد است برداشته شود و به آن کمک کرد و پشتیبانی شود تا توسعه پیدا کند. بهویژه تولیداتی که میتوانند بازارهای صادراتی داشته باشند که در سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی هم اشاره شده است؛ یعنی در کنار درونزایی، برونگرایی مدنظر باشد که محصول تولید شده هم در داخل بتواند فروخته شود و هم بتواند برای ما ارزشهای بیرونی خلق کند. اگر این اتفاق بیافتد که بسیار عالی است و مراد ما هم این است.
ایکناـ یعنی مواردی که اولویت بیشتری دارند.
بله، یعنی تولیداتی که بتواند با دیگران رقابت بکند و در بازارهای جهانی هم بتواند سر در بیاورد. به هر حال فقط منظور فقط تولیدات صادراتی و صنعتی نیست بلکه همه آن چیزهایی است که بتواند خلق ارزش در اقتصاد کشور کند.
ایکناـ برای مثال عرض می کنم با توجه به مطالعاتی که شده اگر یک دهم ارزی که به واردات محصولی مانند ذرت اختصاص داده میشود به کشت این محصول در استان خوزستان اختصاص یابد، نه تنها نیاز داخلی برآورده میشود که میتوانیم به صادرکننده این محصول هم تبدیل شویم. پرسش این است که مجلس برای این گونه کالاها آیا برنامههایی را در پیشرو دارد؟
امنیت غذایی در سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی مورد تأکید است. اتفاقاً یکی از مواردی است که ارزبری ویژهای هم دارد؛ یعنی متأسفانه ما بخشی از ارز حاصل از فروش نفت را که کالایی بدون جایگزین است صرف وارد کردن کالاهایی مانند ذرت، جو، کنجاله سویا می کنیم. مشکلی که اینجا وجود دارد این است که در بحث امنیت غذایی تولید این محصولات را به شکل یک برنامه منسجم یا به تعبیری با برنامه دنبال نمیکنیم. متأسفانه سیاستگذاری بعضاً غلط خرید تضمینی که داریم و قیمتهای پایینی که برای خرید تضمینی پیشنهاد میکنیم، عملاً تولیدکننده را از سرمایهگذاری و تولید در زمینههایی که نیاز کشور است باز میدارد.
همه موارد نیاز به مطالبه دارد. امسال که بحثهای ارزی و تأمین ارز مورد نیاز دچار مشکل شد، بیشتر ضرورت آنها حس شد که باید جدیتر وارد شویم. با توجه به اینکه در این حوزه در سال 92 سیاستهای کلی ابلاغ شده، ما همچنان وابستهایم و بلکه وابستهتر شدهایم. اینها واقعاً قابل مطالبه از وزارت جهاد کشاورزی است.
انتهای پیام