بی‌توجهی به قیامت درد امروز جامعه ماست
صاحب تفسیر همگام با وحی گفت: درد امروز جامعه مسلمان و مؤمن ما بی‌توجهی به حیات دوباره و قیامت است؛ هر وقت حرفی زده و رفتاری می‌کنیم و موضعی می‌گیریم اگر بدانیم که «وَقِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ» در کار است به راحتی ستم و ظلم نمی‌کنیم.
به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالکریم بهجت‌پور، صاحب تفسیر همگام با وحی نهم اردیبهشت در ادامه مباحث تفسیری سوره مبارکه فرقان، گفت: خداوند در آیات 37 به بعد به سرنوشت اقوام نوح و رس، ایکه، ثمود و عاد که به تکذیب پیامبرانشان پرداختند اشاره کرده و به پیامبر اسلام دلداری می‌دهد.
وی اضافه کرد: در آیه 40 «وَلَقَدْ أَتَوْا عَلَى الْقَرْيَةِ الَّتِي أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ أَفَلَمْ يَكُونُوا يَرَوْنَهَا بَلْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ نُشُورًا» تاکید فرموده است که مشرکین و کفار سرزمین‌های نابودشده این اقوام را که در مسیر عبور و مرورشان است می‌بینند چون منطقه ایکه منطقه قوم لوط بود؛ قرآن فرموده است برخوردی که ما با اقوام تکذیب‌کننده رسولان کردیم صرفا گزارش تاریخی نیست؛ بلکه در معرض دید آنهاست.
بهجت‌پور تصریح کرد: قوم لوط به وسیله بارانی از سنگ گل نابود شدند، حتی در روایات نقل شده که جبرئیل شهر آنها را زیر و رو کرد و بعد بارانی از سنگ بر آنها بارید تا زیر آن دفن شوند. آیه تاکید دارد اینها این سرنوشت را با چشم خود می‌بینند ولی عبرت نمی‌گیرند زیرا به آخرت امید ندارند؛ أَفَلَمْ يَكُونُوا يَرَوْنَهَا بَلْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ نُشُورًا.
وی افزود: اینها به بازگشت به حیات جدید و زنده شدن مجدد امید ندارند، این مسئله تحلیل روان شناسی دقیقی دارد؛ اگر انسان کل زندگی را منحصر به این دوره حیات بکند، دیگر در مسیر رسول بودن و ستم نکردن و ظلم و ... معنا ندارد ولی اگر کسی زندگی دنیا را دوره انتقال دانست رفتار خود را تنظیم می‌کند؛ بنابراین زمانی انسان زمین می‌خورد که در باور مشکل دارد؛ اینها چون به زندگی مجدد امیدی ندارند، ولو اینکه خدا را هم قبول داشته باشند بسیاری از تخلفات و ستم ها را می‌کنند.
استاد حوزه بیان کرد: الان در زندگی خودمان کسانی که به بهشت و جهنم و شب اول قبر توجه دارند وارسته عمل می‌کنند، خدا وقتی خواسته به تعدادی از انبیایی که رشد و پیشرفت کرده‌اند اشاره کند، می‌فرماید «انا اخلصناهم ...؛ یعنی ما آنها را خالص کردیم با ذکر و یاد قیامت و یاد بهشت.
فراموشی معاد؛ ریشه گرفتاری‌های جامعه
بهجت‌پور اظهار کرد: با توحید انسان بنده می‌شود ولی بنده خالص شدن با ذکر قیامت و معاد است؛ این توصیه بزرگی به ما هست که در مخاطبان و جامعه هدف و فرزندان توجه به حیات دوباره قیامت را زنده نگه داریم؛ در فضای سیاسی چقدر به یکدیگر نسبت بد می‌دهیم؛ تحلیل‌های نادرست می‌کنیم و بد و بیراه در کار هست در حالی که همه هم خداپرست هستیم؛ مشکل این است که امیدی به قیامت نیست و لگر واقعا امیدی باشد انسان خودش را کنترل می‌کند.
مدیر حوزه علمیه خواهران اظهار کرد: درد امروز جامعه مسلمان و مؤمن ما بی توجهی به حیات دوباره و قیامت است؛ هر وقت حرفی زده و رفتاری می‌کنیم و موضعی می‌گیریم اگر بدانیم که «وَقِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ»(24 صافات) در کار است به راحتی ستم و ظلم نمی‌کنیم ولی وقتی توجه داشتیم قدم و قلم و دل انسان می‌لرزد؛ طوفان شهوت و غضب در انسان فرو می‌نشیند و چقدر مهرهای بیجا کنار می‌رود. امام علی که به عقیل از بیت المال چیزی نداد و آتش کف دست او گذاشت به همین دلیل بود زیرا امام آتش قیامت را الان می‌بیند.
وی با تاکید بر اینکه قرآن در اینجا مزاح نکرده و توصیه عمومی نمی‌کند، اظهار کرد: متاسفانه جنبه‌های روان‌شناختی قرآن کم مورد توجه هست؛ فرموده ستمگری‌ها یک ریشه دارد و آن فراموشی قیامت است؛ چرا برخی پیامبران اواب می‌شوند؛ اواب توبه‌کننده نیست به معنای بازگشت است، یعنی در هر حادثه‌ای خدا را می‌بیند و هر حرفی می‌خواهد بزند، هر تصمیمی بگیرد و هر رفتاری بکند خدا را می‌بیند.
بهجت‌پور تصریح کرد: با اتهام زدن به دیگران قیامت خود را خراب نکنیم و از آن روز بترسیم، کسی که قلم و زبان او مهار ندارد و به دیگران ستم کند بداند نابود می‌شود ولو اینکه انقلابی‌ترین انقلابی‌ها هم باشد.
استاد حوزه با اشاره به آیه «وَإِذَا رَأَوْكَ إِنْ يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَذَا الَّذِي بَعَثَ اللَّهُ رَسُولًا» گفت: چقدر تلخ است برای رسول و مشفق و دلسوز مردم که درد سعادت آنها را دارد ولی او را تمسخر کرده و متهم به جاه‌طلبی و ابتر و ساحر و مجنون کنند. یعنی تنها کاری که درباره تو می‌کنند تمسخر است؛ می‌گویند خدا این گوسفندچران را برای رسالت انتخاب کرده است کسی که مثل بقیه در بازار راه می رود و خرید می‌کند.
چرا اینقدر به صلوات سفارش شده است؟
بهجت‌پور با اشاره به آیه«إِنْ كَادَ لَيُضِلُّنَا عَنْ آلِهَتِنَا لَوْلَا أَنْ صَبَرْنَا عَلَيْهَا وَسَوْفَ يَعْلَمُونَ حِينَ يَرَوْنَ الْعَذَابَ مَنْ أَضَلُّ سَبِيلًا» افزود: می‌گویند او با این حرف‌هایش می‌خواهد ما را از الهه‌ها و بتها جدا کند اگر صبر نمی‌کردیم؛ البته توحید در آن دوره به شفافیتی که امروز ما از آن بحث می‌کنیم نبود؛ پیامبر می‌فرمود بتها و خورشید و ستاره را کنار بگذارید و موجودی که برتر از هر چیز است بپرستید که درک این خدا برای مردم جامعه آن وقت خیلی سخت بود.
وی افزود: مکه به شدت شهر مذهبی بود البته از جنبه شرک مانند جامعه امروزی هند که در هر خانه و مغازه‌ای یک نماد بت‌پرستی وجود دارد، قرآن فرموده اینها وقتی عذاب را دیدند خواهند دید چه کسی گمراه‌تر است؟
وی تاکید کرد: ما گاهی فکر می‌کنم اینقدر سفارش برای صلوات شده چرا؟ چرا اینقدر به پیامبر توجه دارد؛ زیرا پیامبر در لحظه به لحظه زندگی آزار دید و ایشان خیلی بر ما حق و منت دارند و خیلی برای دین زحمت کشیده‌اند و خدا هم به این دلیل قدردان ایشان است.
انتهای پیام
