فرصت همیشگی برای اصلاح نیت + فیلم
کد خبر: 3970220
تاریخ انتشار : ۲۰ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۰۹:۰۹
اخلاق بندگی / 8

فرصت همیشگی برای اصلاح نیت + فیلم

حجت‌الاسلام والمسلمین آقاتهرانی در قسمت هشتم درس‌گفتار‌های «اخلاق بندگی» با تأکید بر فرصت همیشگی برای اصلاح نیت، گفت: خداوند متعال میدان برای کمال را به همه داده و راه بسته نیست. برخی خیال می‌کنند بعضی اشخاص هستند که به کمال نهایی می‌رسند و بعضی نمی‌توانند؛ نه این طور نیست. راه برای همه باز است به خاطر اینکه خدای تعالی قدرت اختیار و انتخاب را به همه ما داده است.

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام و المسلمین مرتضی آقاتهرانی، معلم اخلاق و رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس یازدهم، در سلسله در‌س‌گفتارهایی با عنوان «اخلاق بندگی» به بیان نکات و توصیه‌های اخلاقی برای بهره‌مندی معنوی بیشتر از فرصت ماه مبارک رمضان پرداخته که در ایام ماه مبارک بر روی خروجی خبرگزاری قرار می‌گیرد.

بخش هشتم «اخلاق بندگی» به شرح ذیل است:

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی ممکن است انسان کاری را انجام داده و تمام شده است، آیا باز نیت برای آن کار دخالت دارد؟ بله. گاهی کار خوب یا بدی را انجام می‌دهیم ولی بعد پشیمان می‌شویم. مثلاً کاری را برای دیگران انجام می‌دهیم تا بگویند آدم خوبی هستیم اما پشیمان می‌شویم و می‌گوییم می‌خواهد برای خدا باشد. این نیت آنقدر اثر دارد که حتی وضع کار قبل را عوض می‌کند.

دیدید بعضی افراد دوران جوانی خوبی را گذرانده‌اند و حالا پیر شده‌اند و وقتی کسی با آنها برخورد بدی می‌کند مثلاً می‌گویند اصلاً تقصیر من است که جبهه رفتم. هیچ وقت اینطور نگویید، از کار خوبتان پشیمان نشوید. چون شما آن کار را برای خدا انجام دادید و با خدا معامله کردید، خدا هم پاسخگوی شماست و کم نمی‌گذارد. ما انقلابی کردیم و توقع داریم این انقلاب به سلامت به صاحب اصلی آن، حضرت ولی عصر(عج) برسد، حال برخی ممکن است قدرنشناسی کنند، ما نباید از کار خوب خودمان کوتاه بیاییم.

البته گاهی هم اشتباه، کار بد یا نیت نادرستی می‌کنیم، طوری نیست نیت را اصلاح کنید. فرصت برای نیت همیشه هست و این خیلی خوب است. خداوند متعال میدان برای کمال را به همه داده است و راه بسته نیست. برخی خیال می‌کنند بعضی اشخاص هستند که به کمال نهایی می‌رسند و بعضی نمی‌توانند؛ نه این طور نیست. راه برای همه باز است به خاطر اینکه خدای تعالی قدرت اختیار و انتخاب را به همه ما داده است.

درست است که وراثت و محیط مؤثر است اما هیچ‌کدام انسان را مجبور نمی‌کند. اگر انسان مجبور باشد دیگر اختیار ندارد و کسی که اختیار ندارد دیگر تنبیه یا تشویق نمی‌شود. اما برای کارهای اختیاری تنبیه و تشویق است و انسان موجود مختاری است. گاهی ما کارها را گردن دیگران می اندازیم و این اشتباه است. گاهی مسئولان کارها را گردن مردم، زیردستان یا دولت قبل می اندازند. سؤال این است تو چه کار کردی؟ تو اختیار داشتی و پای کار بودی بگو چه کار کردی؟. پس یکی از کارهای ما باید این باشد که خود را محاسبه کنیم. در هر روزی وقتی را بگذاریم تا ببینیم چند کار درست و چند کار اشتباه داشتیم و اشتباهات را اصلاح کنیم، توبه کنیم و اگر حقی از دیگری ضایع شده حلالیت بطلبیم یا حق او را برگردانیم. در مورد کارهای خوب نیز خودمان و دیگران را تشویق کنیم.

همه مسئولان برای ما نباید یکی باشند؛ از مسئولی که به مردم خدمت می کند باید تشکر کرد و مسئولی را که خدمت نمی کند بازخواست و نهی از منکر کرد که وقت مردم، نظام و خودش را گرفته و فرصت ها را از بین برده است. برای همین نمی توان کسی را بی دلیل تشویق یا تنبیه کرد. اینکه خدای تعالی چه می‌کند جای خود را دارد، حساب خدا و قیامت در جای خودش است اما ما که با هم زندگی می‌کنیم اگر کسی کار خوبی می‌کند باید تشویقش کنیم.

موفق باشید

والسلام علیکم و رحمه الله برکاته.

انتهای پیام
captcha