به گزارش ایکنا، نشست علمی «فلسفه سیاسی امام خمینی و انتخابات» شامگاه 14 خرداد ماه از سوی مجمع عالی حکمت اسلامی با حضور حجج اسلام والمسلمین نجف لکزایی، محسن مهاجرنیا، مجتبی سپاهی، مدیر گروه معارف دانشگاه اصفهان و محمدعلی سوادی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و به مناسبت سالروز ارتحال امام خمینی برگزار شد.
حجتالاسلام سوادی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در سخنانی با موضوع «بایستههای نامزد اصلح» گفت: انتظار امام خمینی از حاملان و عاملان اندیشه نسبت به ایفای نقش در برگزاری پرشور انتخابات متناسب با مراتب علم و ایمان افرادی است که قرار است منتخب شوند، مثلا مرجع تقلیدی که میخواهد برای ولایت فقیه انتخاب شود شرایط متفاوتی با نمایندگان مجلس و ریاست جمهوری دارد و هرکدام متناسب با آن جایگاه باید شرایط لازم را داشته باشند.
وی با اشاره به شرایط اول انقلاب و لزوم ساختارسازی سریع برای انقلاب، اضافه کرد: بعد از پیروزی انقلاب به سرعت انتخابات همهپرسی نظام اسلامی، مدتی بعد مجلس خبرگان و تدوین قانون اساسی و همهپرسی شوراها و مجلس و ریاست جمهوری انجام شد که اینها از ابتکارات امام و اعجازآمیز بود.
سوادی تصریح کرد: در نظر داشتن اصل حفظ نظام در تمامی انتخابات با این رویکرد صورت گرفت؛ امام وحدت اجتماعی و سیاسی فراگیر را مدنظر داشتند و نسبت به مشارکت همگانی به عنوان تکلیف شرعی مینگریستند و دلسردی دیگران را برای عدم شرکت در انتخابات گناه بزرگ میدانستند. فرمودند مشارکت در انتخابات ادای بزرگترین وظایف و واجبات و وسوسه در آن ندای شیطان و ایادی آن است.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی اضافه کرد: امام بر فراهم شدن حداکثر آزادی برای همه افراد به شرط زیان نرسیدن به اسلام و مردم قائل بودند؛ روآوری عاشقانه مردم به صندوقهای رای را به همین دلیل شاهد بودیم؛ از منظر امام هیچ شرطی مهمتر از مکتبی بودن برای نامزدهای انتخابات نبود که شامل نامزدهای اقلیتها هم میشود.
سوادی تصریح کرد: البته برای ریاست جمهوری تعبیر صددرصد مکتبی را قید کردهاند و پیروی از ولایت فقیه را شرط اصلی برای تصدی پست ریاست جمهوری میدانند؛ عدم وابستگی اندیشه به مکاتب انحرافی، استقلال در اندیشه و عدم وابستگی به چپ یا راست و شرق و غرب هم از دیگر شرایطی است که امام برای رئیس جمهوری تعیین فرمودند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی بیان کرد: شرط دیگر برای تصدی این مسئولیت، شناخت اوضاع سیاسی و اقتصادی و امین و عالم و عادل بودن است؛ جامع بودن و اطلاع از دردهای جامعه و داشتن دغدغه مستمندان و مستضعفان هم از دیگر شروط امام برای نامزدها بود.
سوادی تصریح کرد: نگرش منظومهای امام را باید در انتخابات در نظر بگیریم و بیش از همه به غایات اندیشه ایشان پی ببریم؛ نزدیککردن بشر به خدا اصلیترین اندیشه امام بود و به دنبال تحقق توحید ناب در همه امور بودند.
وی تاکید کرد: فهم اندیشه امام مستلزم دیدن نگاه جهانی ایشان است زیرا رویکرد ایشان ملی نبود؛ باید تکثر لایههای اندیشه امام در کلام و فلسفه و عرفان و سیاست مورد توجه باشد.
سوادی اضافه کرد: به لحاظ آیندهنگری امام، ایشان انقلاب را به ولایت مهدوی متصل کرد و به لحاظ تعدد ساحتهای اندیشه، نگاه جامعی داشتند همچنین نگاه جهانیاندیشی و توجه به ولایت تکوینی قابل توجه است بنابراین باید به سیر عمودی تفکر امام اهتمام کنیم. توجه به فرایندی که امام طی کرد تا از طریق انتخابات مختلف مردمی شدن نظام شکل بگیرد.
همچنین حجتالاسلام مجتبی سپاهی در سخنانی با موضوع نسبت جمهوریت و اسلامیت در نظام فکری امام، گفت: امام علاوه بر دروس فقه، مباحث عمیق عرفانی داشتند، ولی وقتی در تبعید وارد نجف شدند عرصه عرفان تقریبا کنار گذاشته شد و وارد مباحث فقهی شدند.
وی افزود: کادرسازی و آگاهیسازی مردم از جنایات و فساد رژیم شاه در این مقطع رخ داد؛ امام هجرت از عراق به فرانسه را لطف خدا میدانستند، در این مقطع هم کادرسازی در دستور کار ایشان بود؛ بیشترین فرکانس و بسامد برای امام در این کشور، طرح جمهوری اسلامی بود و وقتی خبرنگاری در مورد نوع حکومت ایران پرسید، ایشان فرمودند که همان جمهوری مدل کشورهای دیگر فقط از نوع اسلامی است و ایشان کمتر واژه حکومت اسلامی را به کار بردند.
سپاهی افزود: در فرانسه در جمع دانشجویان ایرانی در 1357 فرمودند که برنامه ما رجوع به آراء مردم است و قطعا وقتی مردم آزاد هستند فرد صالحی را انتخاب میکنند، آراء عمومی نمیشود خطا کند، جمعیت 30 میلیونی نمیتواند اشتباه کند؛ بنابراین امام بر رای مردم تاکید زیادی دارد.
مدیرگروه معارف دانشگاه اصفهان بیان کرد: وقتی وارد ایران شدند، دورهای در مدرسه علوی بودند و این دوره آغاز دولت موقت بود، نگاه امام در این دوره فوقالعاده بود، بعد امام مقطعی وارد قم شدند و تقویت ساختارهای نظام را پیریزی کردند و بعد وارد تهران شدند که جنگ و حوادث دیگر رخ داد و امام مباحث عمیق توحیدی و عرفانی را در این مقاطع مطرح کردند.
وی افزود: وقتی بازرگان را برای دولت موقت انتخاب کردند، اصرار میکنند که مردم با تظاهرات خود در خیابان از او حمایت کنند با اینکه ایشان معتقد بود وقتی من بازرگان را انتخاب کردم مشروعیت دارد. وقتی از امام پرسیدند که شما بر اساس قانون، قدرت را به دست میگیرید فرمودند که افکار و آراء عمومی که شاه را خلع ید کرده است، قدرت را به ما میدهد.
سپاهی تصریح کرد: امام در شهریور 65 فرمودند: اساسا حکومت جزء امور فرعی دین نیست؛ فراتر است و ایشان حتی روایات مرتبط با ولایت را جعل حکومت میدانست و معتقد بود اگر کسی این روایات را درست نفهمد صرف قائل بودن به ولایت ائمه کافی نیست؛ این دستگاه سیاسی فراتر از فروع دین است و با مسائل فقهی صرف نمیتوان با آن مواجه شد.
سپاهی اضافه کرد: برای اینکه بتوانیم نسبت جمهوریت و اسلامیت را بسنجیم، باید بدانیم اگر کاری کنیم که مردم از ما فرار کنند حق پیاده نخواهد شد، ما نمیتوانیم به نام اسلام، جمهوریت و به نام جمهوریت، اسلامیت را تضعیف کنیم؛ اینها دو روی یک سکه هستند. اگر بخواهیم تکیه بر اسلامیت کرده و کاری کنیم جمهوریت مردم و مشارکت و علاقه آنها کم شود باز کار اشتباهی است.
استاد دانشگاه اصفهان اظهار کرد: امام در یکی از سخنرانیهای خود فرمودند آقای شاه پدران ما شما را انتخاب کردهاند و مردم الان شما را نمیخواهند؛ امروز هم اگر مبنای امام را بپذیریم، اگر خدای ناکرده مردمی که فعلا وجود دارند به روحانیت بگویند ما نمیخواهیم شما بر ما حکومت کنید؛ آن وقت در تعارض میان این دو چه باید بکنیم؟ امام به شورای نگهبان پدرانه نصیحت کردهاند که مصلحت نظام را در نظر بگیرند و به نقش مکان و زمان در اجتهاد توجه کنند.
وی تاکید کرد: جمهوریت و اسلامیت دو روی یک سکه هستند و همانقدر که به اسلامیت بها میدهیم باید به جمهوریت هم بها بدهیم؛ باید به این سمت و سو برویم که پیوند خود را با همه مردم و نه یک قشر خاص توسعه دهیم چون آمارهای خطرناکی در این زمینه وجود دارد.
انتهای پیام