مرحوم «علی مرادخانی» در محضر اساتید بنام قرآنی تلمذ کرده بود

به گزارش ایکنا، روز گذشته 17 خردادماه خبر درگذشت علی مرادخانی، معاون سابق امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بر اثر عوارض ابتلا به ویروس کرونا منتشر شد، این چهره فرهنگی کشورمان از قاریان ممتاز کشورمان نیز محسوب می‌شد و در محضر اساتیدی همچون ابراهیم پورفرزیب(مولایی) و محمد غفاری شاگردی کرده است.

علاوه بر بازتاب این خبر در صفحات مجازی، افرادی از میان چهره‌های فرهنگی و هنری کشور، مانند کیهان کلهر، عبدالجبار کاکایی، محمدعلی بهمنی و ...، برخی چهره‌های قرآنی از جمله رحیم خاکی، سیدحسین موسوی‌بلده و محمدرضا پورزرگری نیز نسبت به این خبر واکنش نشان دادند. پورزرگری در کانال تلگرامی خود متنی را منتشر کرد: «حاج علی مرادخانی (جعفری) از قاریان ممتاز قرآن مجید و از شاگردان مرحوم استاد پورفرزيب(مولايی) و اولین مدرس تجوید هیئت سالار شهیدان(ع) تهران در سال‌های قبل از انقلاب و ‏معاون سابق هنری ‎وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بودند. جامعه قرآنی کشور، این مصیبت جانسوز را به خانواده ایشان و اعضای محترم هیئت تسلیت عرض نموده و از خداوند غفار برای آن عزیز سفر کرده غفران و رحمت واسعه الهی و برای بازماندگان صبر جمیل مسئلت می‌دارد.»

مرحوم مرادخانی، پیش از این در گفت‌وگویی با خبرنگار ایکنا درباره استاد مرحوم «محمدتقی مروت» گفته بود: حضور من در جلسات آموزش قرآن به سال‌های دهه ۵۰ بازمی‌گردد، بنده در جلسات قرآن استاد مرحوم ابراهیم پورفرزیب(مولایی) شرکت می‌کردم و از برپایی جلسات استاد مروت نیز مطلع بودم.

وی با اشاره به اینکه البته استاد من در زمینه آموزش قرآن مرحوم «محمد غفاری» بوده است، ادامه داد: به اتفاق استاد و تعدادی از قراء نوجوان و جوان آن زمان که در حال حاضر برای خود استادی شده‌اند چون هادی فروزان و ... و همچنین استاد مرحوم مروت در جلسات استاد مولایی شرکت می‌کردیم.

مرادخانی بیان کرد: استاد مروت در میان افراد آن زمان، جزء استادانی بود که به تازگی در این درجه و جایگاه قرار گرفته بود و با توجه به فضای جدید و نگاه نوینی که نسبت به بحث قرائت قرآن بود در این مباحث حضور جدی داشت و از همان زمان چالش‌های خاص در این زمینه پیش آمده بود.

وی افزود: خاطرم هست که مسابقات قرآن در مکان‌های مختلف برگزار می‌شد که از اساتیدی چون مرحوم مروت و ... درخواست می‌کردیم تا برای داوری مسابقات حضور پیدا کنند. به هر حال این آشنایی از همان دوره‌ها شکل گرفت و ما هم مترصد به این بودیم که از هر کدام از اساتید که نظر و نگاه متفاوتی درباره موضوع قرائت دارند، مطالبی را بیاموزیم.