داریوش بابائیان؛ تهیهکننده سینما در گفتوگو با ایکنا پیرامون شرایط به وجود آمده در عرصه سریالسازی در پلتفرمها اظهار کرد: با شیوع بیماری کرونا کشورهایی که دستخوش مشکلات اقتصادی بودند چندان در هنر هفتم دستخوش ضررهای آنچنانی نشدند، ولیکن در ایران وضعیت اینگونه نیست، زیرا با وجود مشکلات اقتصادی فراوان، مردم اقبال خود را از سینما برگرداندهاند و بیشتر سلیقهشان معطوف به پلتفرمها شده است.
وی افزود: پلتفرمها این امکان را برای مردم فراهم آورده که یک خانواده پنج یا شش نفره به راحتی بتواند با قیمتی پایین فیلم مورد نظرش را در خانه ببینید، درصورتیکه اگر همان خانواده قرار باشد به سالنهای سینما برود باید تا چه میزان هزینه کند؟ در چنین شرایطی طبیعی است علایق فیلمسازان نیز به این سمت کار در این حوزه معطوف شود. دلیل دیگری که برای رشد پلتفرمها میشود عنوان کرد به بحث ایمنی خانواده برمیگردد.
این تهیهکننده ادامه داد: در شرایطی که بیماری کرونا جان بسیاری از هموطنان ما را میگیرد، چندان منطقی نیست که خانوادهها خطر کرده و به سالنهای نمایش بروند، برای همین خانه بهترین محل را برای فیلم دیدن است، در همین راستا فیلمهای اکران شده در یکی دو سال اخیر شکست خوردهاند، حتی کارهایی که برای گیشه ساخته شده بودند. درضمن مخاطب امروز سینما عموماً سربازها، دانشجویان و... شدهاند، درحالیکه تا خانواده به سینماها نیاید نمیتوان ادعای سینمایی پویا را داشت.
وی با بیان اینکه آینده روشنی را برای سینما متصور نیست، گفت: با این حجم از تولید فیلم در پلتفرمها، اگر کرونا نیز ریشهکن شود هم فکر نمیکنم برای سینما فرصتی برای خودنمایی باقی بماند. برای رهایی از این مشکل، پیشنهادم این است مذاکراتی انجام شود تا روند تولید در حوزه جدید کاهش یابد تا با حفظ تعادل هم سینما بتواند به حیات خود ادامه بدهد هم پلتفرمها قادر باشند به کار خود ادامه دهند.
وی ادامه داد: حیف است سینمایی که در دنیا به عنوان سینمای پویا شناخته میشد دیگر نتواند به حیات خود ادامه دهد، البته در شرایط فعلی هم فیلمسازی در کشورمان رخ میهد، اما این اتفاق آیندهنگرانه نیست، چون در شرایطیکه فیلمهای بسیاری پشت در اکران منتظر ایستادهاند، ساخت فیلم چندان توجیه منطقی ندارد. در این میان انتظار میرود دولت نقشی مهم ایفا کند. یعنی با حمایت از کارهایی که روی پرده میروند شرایطی به وجود آورد تا صاحبان فیلم علاقهمند به نمایش کارشان باشند، والا این وضعیت نابسامان ادامه پیدا خواهد کرد.
وی با تاکید روی این نکته که برخورد جبری نمیتواند راه درمان سینما باشد، گفت: هیچگاه نمیتوان با فضاهایی جدیدی که پیش آمده برخورد قهری داشت. برای مثال در چند دهه گذشته ما شاهد گسترش ویدیوها، سیدیها، دیویدیها و ماهوارهها بودهایم. آیا توانستیم جلوی آنها را بگیریم؟ جواب خیر است، پس پیشنهاد من این است که بیایم و از ظرفیتهای تازه برای رشد سینما بهره بریم. این اتفاق در برخی کشورها رخ داده و در ایران نیز میتواند ادامه پیدا کند، به شرطی پیرامون آن برنامهریزی صحیحی صورت گیرد.
تهیهکننده «پنجه در خاک» درباره تغییر مدیرت پلتفرمها، بیان کرد: درست است که ظاهراً هم اکنون ساترا مدیریت پلتفرمها را بر عهده دارد، اما هنوز هم ارشاد بهنوعی در این حوزه فعال است. نکته دیگر اینکه تصمیمی که گرفته شده به نظرم حرفهای نبود، چون اگر ارشاد در این زمینه به فعالیت خود ادامه میداد، اتفاقات بهتری را شاهد بودیم. دلیل این مسئله نیز تخصصی است و هیچ ربطی به بازیهای جناحی ندارد. ارشاد در این زمینه صاحب تخصص است، پس چرا باید اختیارات را از چنین بخشی بازستانیم؟
وی متذکر شد: نکته بعد، اگر نظارتها توسط ساترا ادامه پیدا کند باید در حوزه جدید نمایش منتظر این باشیم که کارهایی از جنس تلویزیون تولید شود. این مسئله حرکتی رو به عقب است که موجب نابودی پلفترمها خواهد شد، زیرا اگر معیارها و نظارتهای تلویزیون نتیجه داشت باید هم اکنون اتفاقات خوبی را در رسانه ملی شاهد باشیم، نه اینکه در قیاس با سریالهای ترکی، مجموعههای تلویزیونی مخاطب بسیار ناچیزی داشته باشند. اینگونه که من شنیدهام، سریالهای ترکی امروزه شاید 80 در صد مخاطب داشته باشند، اما تولیدات ایرانی رقمی نزدیک به 15 درصد را به خود اختصاص دادهاند. اگر سیما به دنبال رشد است باید به رقابت به عرصه جدید تن دهد، والا اگر بخواهد برای بیرون راندن رقیب، پلتفرمها را شبیه خود کند هر دو بخش ضربه خواهند خورد.
بابائیان در پاسخ به این سوال که آیا حواشی و ممنوعیتهایی که برای پخش برخی تولیدات نمایشی در پلتفرمها پیش میآید، دلیلش دغدغههای فرهنگی است؟ تاکید کرد: من اتفاقات که پیش میآید را بیشتر بازیهای تبلیغاتی میدانم که برای فروش بیشتر کارها رخ میدهد، زیرا کاری که از ابتدا روی فیلمنامه و ساخت آن نظارت صورت میگیرد را نمیتوان دارای اشکالی آنچنانی دانست.
تهیهکننده «بازنده» درباره تفاوت معیارهای نظارت در سیما و پلتفرمها هم چنین، توضیح داد: وقتی میگوییم کشوری اسلامی داریم یعنی تمام بخشهایش اسلامی است، برای همین متر و معیارهای نمایش نیز نمیتواند تا به این حد متفاوت باشد. دلیل این دوگانگی از آنجا نشات میگیرد که تلویزیون هنوز به دایرهای که دور خود کشیده، پایبند است، بدون اینکه بخواهد اقتضائات زمان را متوجه شود. به همین جهت تماشاگر خود را تا حد زیادی از دست داده است.
این سینماگر اضافه کرد: توضیح فوق این شائبه را به وجود نیاورد در پلتفرمها از خطوط قرمز عبور میشود، چون فیلمسازان ما با شرایط فیلمسازی در کشورشان آشنا هستند، و کاری جدا از ارزشهای جامعه تولید نمیکنند، تنها این نکته وجود دارد که آنها خود را همسو به جامعه پیش میبرند.
وی در پایان تاکید کرد: مشکل دیگر تلویزیون این است که مدیران سابق، امروز تهیهکننده تبدیل شدهاند. در چنین فضایی دیگر جایی برای تخصص باقی نمیماند. در حقیقت تهیهکنندههای تلویزیون تنها به فکر راضی کردن مدیران هستند؛ چرخهای که متاسفانه ادامه داشته و تولیدات هر روز به سمت کپیبرداری از سریالهای ترکی بیشتر متمایل میشوند.
انتهای پیام