به گزارش ایکنا، فردا آغاز دومین محرم متفاوت سده اخیر است. ماه محرم سال گذشته به سختی گذشت و همه امیدوار بودند که آنچه سال گذشته از آن محروم ماندیم را امسال جبران کنیم اما امسال با سویه جدید و خطرناکتر کرونا و پیک پنجم آن در ایران مواجه هستیم.
ماه محرم برای مردم ایران همیشه جنبه عزاداری عمومی داشته و بیشتر یک مناسک جمعی است تا فردی اما با توجه به تأکیدات اسلام در خصوص امانت بودن جسم برای انسان و وظیفه انسان در حفظ سلامت خود و دیگران، امسال با کمک گرفتن از تجربیات سال گذشته باید تلاش کنیم محرمی ویژه با حفظ قویتر پروتکلهای بهداشتی داشته باشیم.
ماه محرم، جزو ماههای حرام قمری است که برای آن اعمال مستحبی پرفضیلتی توصیه شده است. در اعمال این ماه آمده است: زیارت عاشورا را در محرم ترک نکنید و در جلسات روضه و عزاداری شرکت کنید.(اما امسال حضور ما در جلسات روضه باید متفاوت از گذشته باشد)
نماز؛ شب اول ماه محرم چند نماز دارد که از جمله آنها نمازی دو رکعتی است که در هر رکعت بعد از حمد 11 مرتبه سوره توحید خوانده میشود. در فضیلت این نماز آمده است که خواندن این نماز و روزه داشتن روزش موجب امنیت است و کسی که این عمل را انجام دهد، گویا تمام سال بر کار نیک مداومت داشته است.
احیای شب اول محرم و انجام دعا و نیایش نیز از اعمال توصیه شده شب اول محرم الحرام است.
اول محرم هر سال اولین روز سال قمری است. از امام محمدباقر(ع) روایت شده است: آن کس که این روز را روزه بدارد، خداوند دعایش را اجابت میکند، همانگونه که دعای زکریا(ع) را اجابت کرد. همچنین برای این روز نمازی دو رکعتی توصیه شده است که پس از اقامه آن سه بار دعای «اللّهم انت الاله القدیم و هذه سنهٌ جدیدهٌ فاسئلک فیها العصمه من الشیطان و القوَّه علی هذه النّفس الامّاره بالسُّوء؛ بارالها! تو خدای قدیم و جاودانی و این سال، سال نو است، از تو میخواهم که مرا در این سال از شیطان حفظ کنی و بر نفس اماره (راهنمایی کننده) به بدی پیروز سازی»، باید خوانده شود.
از امامرضا(ع) منقول است که رسول اکرم(ص) در اعمال دهه اول محرم در روز اول، دو رکعت نماز میخواند و چون از فارغ میشد دستها را بلند میکرده و این دعا را سه دفعه میخوانده است.
«اللَّهُمَّ أَنتَ الْإِلَهُ الْقَدِیمُ وَ هَذِهِ سَنَهٌ جَدِیدَهٌ فَأَسْأَلُکَ فِیهَا الْعِصْمَهَ مِنَ الشَّیْطَانِ وَ الْقُوَّهَ عَلَی هَذِهِ النَّفْسِ الْأَمَّارَهِ بِالسُّوءِ وَ الاِشْتِغَالَ بِمَا یُقَرِّبُنِی إِلَیْکَ یَا کَرِیمُ یَا ذَا الْجَلاَلِ وَ الْإِکْرَامِ یَا عِمَادَ مَنْ لاَ عِمَادَ لَهُ یَا ذَخِیرَهَ مَنْ لاَ ذَخِیرَهَ لَهُ یَا حِرْزَ مَنْ لاَ حِرْزَ لَهُ یَا غِیَاثَ مَنْ لاَ غِیَاثَ لَهُ یَا سَنَدَ مَنْ لاَ سَنَدَ لَهُ یَا کَنْزَ مَنْ لاَ کَنْزَ لَهُ یَا حَسَنَ الْبَلاَءِ یَا عَظِیمَ الرَّجَاءِ یَا عِزَّ الضُّعَفَاءِ یَا مُنْقِذَ الْغَرْقَی یَا مُنْجِیَ الْهَلْکَی یَا مُنْعِمُ یَا مُجْمِلُ یَا مُفْضِلُ یَا مُحْسِنُ أَنتَ الَّذِی سَجَدَ لَکَ سَوَادُ اللَّیْلِ وَ نُورُ النَّهَارِ وَ ضَوْءُ الْقَمَرِ وَ شُعَاعُ الشَّمْسِ وَ دَوِیُّ الْمَاءِ وَ حَفِیفُ الشَّجَرِ یَا اللَّهُ لاَ شَرِیکَ لَکَ اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا خَیْراً مِمَّا یَظُنُّونَ وَ اغْفِرْ لَنَا مَا لاَ یَعْلَمُونَ وَ لاَ تُؤاخِذ ْ نَا بِمَا یَقُولُونَ حَسْبِیَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَ مَا یَذَّکَّرُ إِلاَّ أُولُوا الْأَلْبَابِ رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذ ْ هَدَیْتَنَا وَ هَبْ لَنَا مِنْ لَدُ نکَ رَحْمَهً إِنَّکَ أَنتَ الْوَهَّاب».
«خدایا تویی معبود ازلی و این سال تازه است، از تو خواهم در این سال نگهداریم را از شیطان و نیروی بر این نفس که پیوسته به گناه فرمان میدهد و سرگرمی بدانچه مرا به تو نزدیک کند، ای صاحب جلالت و بزرگواری، ای تکیهگاه کسی که تکیه گاهی ندارد. ای ذخیره آن کس که ذخیره ندارد، ای پناهگاه آن کس که پناهگاهی ندارد، ای فریادرس آن کس که فریادرسی ندارد، ای پشتیبان آن کس که پشتیبانی ندارد، ای گنج آن کس که گنجی ندارد، ای که آزمایشت نیکوست، ای بزرگ مایه امید، ای عزت بخش ناتوانان، ای نجات بخش غریقان، ای خلاص کننده هالکان، ای نعمتبخش، ای زیباپرور، ای فزونبخش، ای نیکوده، تویی که سجده کرد (و به کمال خضوع درآمد) برایت سیاهی شب و روشنی روز و تابش ماه و شعاع خورشید و صدای ریزش آب و بهم خوردن درخت، ای خدایی که شریک نداری، خدایا قرارمان ده بهتر از آنچه مردم گمان کنند و بیامرز از ما آنچه را که نمیدانند و مگیر ما را بدانچه گویند بس است مرا خدا، معبودی جز او نیست، بر او توکل کنم و اوست پروردگار عرش عظیم، ایمان داریم به او و هرچه هست از نزد پروردگار ماست و اندرز نگیرند جز خردمندان، پروردگارا منحرف مساز دلهای ما را پس از آن که هدایتمان کردی و ببخش به ما از پیش خود رحمتی که به راستی تویی بخشایشگر».
سومین روز از ماه محرم روزی است که حضرت یوسف(ع) از زندان آزاد شد. از پیامبر اسلام(ص) نقل شده است هر کس در این روز روزه بگیرد، خداوند دعایش را اجابت کند. همچنین روزه گرفتن در روز هفتم محرم نیز جزو اعمال مستحبی است.
برای این شب خاص چند نماز در روایات آمده است که یکی از آنها چنین است: چهار رکعت نماز که در هر رکعت بعد از سوره حمد، ۵۰ بار سوره توحید خوانده میشود. پس از پایان نماز، ۷۰ بار «سبحان الله والحمدالله و لا اله الاّ الله و الله اکبر ولا حول ولا قوه الاّ بالله العلیّ العظیم» خوانده میشود. احیای این شب در کنار قبر امام حسین(ع) و دعا و نیایش نیز از اعمال توصیه شده است.
رها کردن هر کاری و عزاداری بر امام حسین(ع) و شهدای کربلا، مهمترین عمل و شایسته هر انسانی است که انجام دهد. در این مورد از امام رضا(ع) نقل شده است هر کس کار و کوشش را در این روز رها کند خداوند خواستههایش را برآورد و هر کس این روز را با حزن و اندوه سپری کند، خداوند قیامت را روز خوشحالی او قرار دهد.
زیارت امام حسین(ع) نیز بسیار توصیه شده است. روزه گرفتن در این روز کراهت دارد؛ ولی بهتر است بدون قصد روزه، تا بعد از نماز عصر از خوردن و آشامیدن خودداری شود، آب دادن به زائران امام حسین(ع)، خواندن سوره توحید هزار مرتبه، خواندن زیارت عاشورا و گفتن هزار بار ذکر «اللّهم العن قتله الحسین(ع) دیگر اعمال این روز است. روزه روز 21 محرم نیز از اعمال توصیه شده است.
در مفاتیحالجنان آمده که شیعیان در روز دهم محرم که روز شهادت امامحسین(ع) و روز حزن ائمهاطهار(ع) است، مشغول هیچ کار دنیوی نشوند و بیشتر به گریه و نوحه برای امامحسین(ع) و یارانش بپردازند. در این مورد از امام رضا(ع) نقل شده است، «هر کس کار و کوشش را در این روز رها کند، خداوند خواستههایش را برآورده کرده و هر کس این روز را با حزن و اندوه سپری کند، خداوند قیامت را روز خوشحالی او قرار دهد».
مقتل خوانی، شب زندهداری، خواندن هزار مرتبه توحید، خواندن زیارت عاشورا، خواندن زیارت وارث و احیا گرفتن از دیگر اعمال دهه اول محرم است که فضیلت عبادت جمیع ملائکه و عبادت 70 سال را به همراه دارد؛ فرستادن هزار مرتبه لعنت بر قاتلان امامحسین(ع) و یارانشان نیز از اعمال دهه اول محرم است.
انتهای پیام