فناوری و پژوهش، شاخصه اصلی شرکت‌های جهاد دانشگاهی است

به گزارش ایکنا، رویداد از دانایی تا مالکیت فکری (استراتژی مالکیت فکری در شرکت‌‌ها) با حضور جلال میرداوودی، مشاور مالکیت فکری برگزار شد.

در این رویداد، میرداوودی با اشاره به فکری بر رشد و توسعه شرکت‌های بنیان گفت: عموما اقتصادهای باز براساس مالکیت فکری شکل گرفته است. کشورهایی که اقتصاد خود را براساس خام فروشی پایه‌گذاری می‌کنند عموما با کوچکترین مشکلی در بازارها دچار بحران می‌شوند. این بحران‌ها می‌تواند به صورت تحریم یا دامپینگ شکل بگیرد و به اقتصادهایی که متکی بر خام فروشی و عدم فناوری مواد خام شکل گرفته‌اند ضربه بزند.

میرداوودی گفت: توسعه اقتصادی عموما با توسعه علمی و فناوری اتفاق می‌افتد و فناوری هم با پژوهش و نوآوری رخ می‌دهد. این چیزی هست که در همه شرکت‌هایی که در جهاد دانشگاهی فعالیت می‌کنند با آن آشنا هستیم.

وی با اشاره به بحث نوشتن مقالات علمی گفت: اگر یک پژوهشی را انجام می دهیم و دستاورد علمی از این راه به دست می‌آوریم سریع تلاش می شود که به مقاله تبدیل شود تا بگوییم که در رسیدن به این دانش نفر اول بودیم و برای خود اعتبار بخریم. در حالیکه این یک اشتباه بزرگ است.

میرداوودی تصریح کرد: در تمام دنیا این شرایط ایجاد شده که برای تحقیقات علمی خود انحصار به وجود بیاورید. اگر شما دانش را تبدیل به یک دارایی فکری کنید، کسی نمی‌تواند از این دارایی فکری شما بدون اجازه استفاده یا درآمدزایی کند.

وی با اشاره به قوانین مالکیت فکری در کشور و مقایسه آن با قوانین مشابه در اروپا گفت: از سال 1386 قوانین مالکیت فکری در ایران تغییر یافته و تقریبا با قوانین مشابه در اروپا یکسان شده است. این موضوع حتی در مورد کشورهایی که ما با آنها در چالش‌ (سیاسی) هستیم صدق می‌کند و این قوانین به ما به عنوان یک شرکت ایرانی یا فرد ایرانی اجازه می‌دهد که در ساختار کشور آنها دانش خود را ثبت کنیم. در واقع از طریق این ساختار می توان در بازار هر کشوری وارد شد و برای دانش خود انحصار ایجاد کرد.

میرداوودی تاکید کرد: مباحثی مانند مالکیت فکری می‌تواند چرخه سرمایه‌گذاری را در کشور افزایش بدهد. فرض کنید شما، اگر فناوری خود را وارد ثبت اختراع کنید می توانید جذب سرمایه را از بیرون انجام دهید یا شراکت را انجام دهید و منجر به محصول شد. از طرف دیگر می توان از این طریق بحث پژوهش و نوآوری را انجام داد.

وی ادامه داد: ما در ایران، بر مبنای فرهنگ قدیمی که داریم، دارایی افراد توانمند را تنها با دارایی‌هایی مانند املاک قابل قبول می دانیم. در دنیا هم افراد بر مبنای دارایی ملموس طبقه بندی می‌شدند در حالیکه این روند در حال حاضر به تغییر پیدا کرده و سوی داشتن دارایی غیرملموس حرکت کرده است.