به گزارش ایکنا، موضوع استارتاپها در دنیای امروز و تلاش افراد فارغالتحصیل برای راهاندازی کسب و کار خود در غالب استارتاپ، باعث شده که سرمایههای زیادی به سوی این حوزه در سالهای اخیر بیاید. با وجود استارتاپهای بسیار موفقی که توانستهاند با استفاده از فناوریهای نوین رشد و نمو پیدا کرده و خود را تبدیل به یک بِرَند مطرح در حوزه فعالیت خود کنند، باید به این موضوع اشاره کرد که بیشتر استارتاپها در مدت کوتاهی شکست میخورند و به از بازار اقتصادی کشورها خارج میشوند.
در مورد دلایل و چرایی شکست استارتاپها نظرات زیادی مطرح شده است اما مهمترین دلایل آن نبود سرمایه کافی و عدم شناخت از بازار هدف و به طور کلی نداشتن دانش کافی است که باعث میشود که افراد زیادی در داشتن کسب و کار خود ناکام بمانند.
آنطور که محمد نبی مرادی، از کارآموزان اهل افغانستان در مرکز نوآوری یاس میگوید: هر کشور در حال توسعه با مشکلاتی روبهرو است و این مشکلات در مورد استارتاپها هم صحت دارد. اولین دلیل عدم موفقیت یک استارتاپ را میتوان عدم نداشتن معلومات کافی و در مرحله دوم نبود بودجه مورد نیاز دانست.
این کارآموز مرکز نوآوری یاس ادامه داد: حمایت نکردن دولت از استارتاپها و نداشتن مرکزی برای آموزش افراد برای اجرایی کردن ایدهها را میتوان به عنوان مشکلات دیگر توسعه استارتاپها در کشورها نام برد.
علیداد مصدق، دیگر کارآموز افغان این مرکز هم بر این موضوع تأکید میکند و میگوید: امروزه مشکلی که وجود دارد این است که دانشجویان در سر کلاس به صورت تئوری مسائل مختلف را میآموزند اما بعد از اتمام تحصیلات نمیتوانند به عنوان یک کارآفرین در بازار کار حضور موفقی داشته باشد.
مصدق در مورد مشکل استارتاپها برای توسعه و فعالیت در بازار کار گفت: بزرگترین مشکل استارتاپها محدودیت فعالیتهای آنها است و در مرحله دوم موضوع هزینهها و منابع مالی است که این موضوع در افغانستان هم به مانند سایر کشورها موضوعیت دارد.
صدیقه شریفی، دیگر کارآموز اهل افغانستان مرکز یاس هم میگوید: در حال حاضر با توجه به رشته تحصیلی خود (مدیریت بازرگانی) نبود شناخت لازم از بازار کار و نیازهای آن میتواند بزرگترین مانع برای شروع یک استارتاپ است. راهاندازی استارتاپ در افغانستان میتواند به مردم کمک کند. با توجه به اینکه بسیاری از افراد در مورد بازار کار اطلاعاتی ندارند، حوزه مدیریت بازرگانی و راهاندازی استارتاپهایی با استفاده از این حوزه، میتواند به مردمی که خواستار ورود به بازار کار هستند، کمک کند که هدف خود را بشناسند.
به طور کلی کشورهای در حال توسعه به دلیل جمعیت جوان خود از موقعیتها و پتانسیلهای بهتری برای توسعه حوزه استارتاپ برخوردار هستند. این موضوع به خصوص در مورد کشورهای پرجمعیتتر بیشتر به چشم میآید.
برای مثال و براساس آمار مدرسه اقتصادی مارشال در آمریکا، هند با جمعیت بیش از یک میلیارد نفر، در حدود 4.1 درصد از اقتصاد خود را متعلق به استارتاپهای گوناگون میبیند که هند را در رده سوم بزرگترین اقتصادهای استارتاپی بعد از آمریکا و چین و بالاتر از بریتانیا قرار داده است. این در مورد کشورهای در حال توسعه آفریقایی نیز صادق است.
شهید ابراهیم، از نیجریه که در بخش توسعه و تحلیل شرکت استارتاپی LOOK IF فعالیت میکند، میگوید: در نیجریه به دلیل جمعیت زیاد بسیاری از مسائل و مشکلات باید توسط خود مردم برطرف شوند و به همین دلیل شرکتهای استارتاپی در این کشور در حال رشد هستند. بیشتر این استارتاپها در حوزه IT فعال هستند و فناوری در این بخش در حال پیشرفت است.
توسعه اقتصادی کشورها، در دنیای امروز بیش از هر زمان دیگری به جوانان و فناوری وابسته شده است. در واقع میتوان گفت که استارتاپهایی که با تلفیق این دو به وجود میآیند میتوانند تا حد زیادی وابستگی افراد جامعه را به دولت در مورد مسائلی مانند اشتغال و درآمدزایی تا حد زیادی کم کنند.
مشکل بزرگی که در این میان وجود دارد، عدم آشنایی نسل جوان تحصیلکرده با شرایط و مقتضیات بازار کار در کشور است. این باعث شده که بسیاری از افراد فارغالتحصیل پس از اتمام تحصیلات، تنها با مسائل تئوری رشته خود آشنایی داشته باشند و نبود شناخت کافی و از مسائل دنیای اشتغال باعث میشود که بسیاری از آنها در کارهایی غیر مرتبط با تحصیلات خود فعالیت کنند.
با این همه سازمانها و نهادهایی وجود دارند که در حوزه توانمندسازی و پرورش استعدادهای افراد فعالیت دارند و در سالهای اخیر و به خصوص با فراگیر شدن موضوعی به نام استارتاپ، افراد را برای داشتن استارتاپ خود و ورود به بازار کار آماده میکنند.
محمدعلی رضا، از پاکستان دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد و از کارآموزان مرکز یاس بر این نکته تأکید دارد و میگوید: چیز جالبی که در این مرکز(مرکز یاس) دیدم این بود که دانشجویان بینالمللی در این مرکز فعالیت داشتند و ایدهها و استارتاپهای خود را عرضه میکردند تا بعد از برگشتن به کشور خود کار استارتاپ خود را داشته باشند. یکماه پیش شرکت داکتِک که شرکت عرضه کتاب آنلاین و صوتی هست در پاکستان فعالیت خود را آغاز کرد و موفق هم بود چون کتاب غیردرسی و صوتی در پاکستان کم هست و مردم چندان مطالعه ندارند. امیدوارم که بتوانم استارتاپی در این حوزه راهاندازی کنم. مشکلی که در پاکستان و در حوزه استارتاپ وجود دارد، عدم حمایت دولتی از آن است. با این همه در دولت جدید موضوع حمایت از استارتاپ و فعالان استارتاپی بسیار جدیتر از گذشته شده و دولت حمایتهایی را در این زمینه انجام داده است.
اما در این میان، مهمترین موضوعی که برای شروع هر استارتاپ لازم است، جمعآوری سرمایه مورد نیاز برای شروع کار است. این به نوعی اولین و بزرگترین چالش بر همه استارتاپهایی هست که در کشورهای مختلف فعالیت میکنند. با این همه میتوان گفت که در صورت تأمین سرمایه لازم برای شروع کار استارتاپ، اولین گام برای موفقیت یک استارتاپ برداشته خواهد شد.
این موضوعی است که حسنیه دانش، دیگر کارآموز افغانستانی مرکز نوآوری رشد تأکید کرد: کاری که میخواهید شروع کنید به دلیل مسائل مالی و سودآوری میتواند به شدت چالشبرانگیز باشد. با این همه میتوان با الگوبرداری از نمونههای موفق تا حدودی بر مشکلات مالی که در آغاز فعالیت یک استارتاپ وجود دارد غلبه کرد. به دلیل علاقه خاصی که به تجارت و بازرگانی دارم، فکر میکنم بتوانم با الگوبرداری از فعالیتهای تجاری آنلاین که در اینجا دیدهام، نمونهای را در افغانستان به وجود بیاورم زیرا در افغانستان تجارت و خرید آنلاین چندان مرسوم نیست. به همین دلیل با توجه به ارتباطاتی که با شرکتهای تجارت دیجیتال ایرانی داشتهام فکر میکنم بتوانم استارتاپ خودم را در افغانستان راهاندازی کنم.
گزارش از محمدحسن گودرزی
انتهای پیام