به گزارش ایکنا، «نزار قبانی» در ستایش امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی ایران چند ماه پس از پیروزی انقلاب و در شب شعری که به افتخارش در شهر ابوظبی امارات متحده عربی برپا شده بود، شعری را سرود و با صداى خود، تقدیم امام خمینی(ره) و مردم ایران کرد.
همچنین متن این شعر در ماه می ۱۹۷۹ میلادی در مجله «الاشتراکی» لبنان به چاپ رسید. ترجمه فارسی این شعر توسط «محسن رضوانی» انجام شده که در ادامه میآید:
بادام در باغهای شیراز به شکوفه نشست
و رنجکشیدگان، سرانجام، روزه را به پایان رسانیدند
اینان همان پارسیانند که کسریٰ را بعد از چیرگی به زیر کشیدهاند
و بتها را به لرزه درآوردهاند
شیعیان... سنیان
گرسنگان... تشنگان
زنجیرهایشان را شکستهاند و لگامها را گسسته
فرمانروای مصر برای شاه ایران اشک میریزد
و چه خندهدار که شهر «اسوان»
به پناهگاهی برای یتیمان! تبدیل شده است
و خمینی -که خدا شمشیرش را بلند نگاه دارد-
ندای اسلام و رسولش را سر داده است
اینچنین است که دین به آفرینشی پایدار
و به انقلاب
و به فتح
مبدّل میگردد.