إنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا

موقعیت مهدی ساخته هادی حجازی‌فر فیلمی است که موفق به دریافت پنج سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر امسال شد و البته این موضوع پیش‌بینی می‌شد چراکه فیلمی با ساختار کمتر دیده شده در سینمای ایران است و از سویی به نوعی پرتره شهید مهدی باکری و هم‌رزمان وی در وجوه فرعی روایت است که به‌خودی‌خود توجه را جلب می‌کند.

کارگردانی فیلم که در رشته بهترین کارگردانی فیلم اول یک سیمرغ برای حجازی‌فر به ارمغان آورد مناسب حال و هوای فیلم و روایت آن است و نمایانگر این موضوع که حجازی‌فر نیز چون محمدحسن مهدویان آینده درخشانی در سینما خواهد داشت. او که تجارب مختلفی در فیلم‌های مهدویان به ویژه ایستاده در غبار در این زمینه به دست آورده بود در موقعیت مهدی با ساختار اپیزودیک فیلمی درخشان و به‌یادماندنی در سینمای ایران به یادگار می‌گذارد.

جلوه‌های ویژه، موسیقی، فیلم و صدابرداری بخش‌های دیگری هستند که موقعیت مهدی در آنها نائل به دریافت سیمرغ شد و در این میان موسیقی فیلم خائن‌کشی استحقاق بیشتری برای دریافت جایزه داشت اما در بخش‌های دیگر انتخاب‌ها درست به نظر می‌رسند.

اما جدا از ساختار خوب و جذاب فیلم، مهمترین ویژگی آن به شهید باکری و سبک زندگی ساده‌زیستانه و باورهای انساندوستانه و وطن‌پرستی وی برمی‌گردد که در سخت‌ترین شرایط با توکل بر خدا به فرماندهی جهادی خود ادامه می‌دهد و فیلم بدون غلو شخصیتی معمول فیلم‌هایی ازاین‌دست چهره‌ای ملموس و انسانی از وی را به نمایش می‌گذارد. شهید باکری همان‌طور که در بخشی از فیلم بر آیه أَنْ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا تأکید می‌شود گشایش و فتح را در تحمل سختی‌ها می‌داند و در بخشی از فیلم به همسرش می‌گوید که تحمل این شرایط دشوار را فقط با فکر کردن به وی و فرزندشان تحمل می‌کند که خود نشانه علاقه و وجوه عاطفی و انسانی وی از سویی و از سوی دیگر احساس انجام وظیفه و دفاع از وطن را دارد و این کشمکش شخصیتی در تمام طول فیلم مشهود است.

به قلم: هومن اصلانی