روایت اقتصاد سیاسی موسیقی منتشر شد

به گزارش خبرنگار ایکنا؛‌ در سالی که گذشت چاپ دوم کتاب «نویز،‌ اقتصاد سیاسی موسیقی» نوشته ژاک آتالی با ترجمه امیرحسین خلیلی توسط نشر ناهید روانه بازار شد. آتالی در این کتاب در پنج فصل مختلف به شرح اقتصاد سیاسی موسیقی می‌پردازد.

فصل اول این کتاب تحت عنوان «گوش سپردن» است. در قسمت‌هایی از این بخش آمده است: موسیقی انعکاسی از تولید جامعه است؛‌ موسیقی از ارتعاشات و نشانه‌ها، باندی قابل شنیدن می‌سازد که جامعه را شکل می‌دهند. موسیقی در مقام ابزار فهم، وامی‌داردمان تا شکل صوتی دانش را رمزگشایی کنیم. از این رو قصد من در اینجا نه تنها نظریه‌پردازی درباره موسیقی که نظریه‌پردازی از طریق موسیقی است. حاصل، نتیجه‌گیری‌هایی غیرمعمول و غیرقابل پذیرش درباره موسیقی و جامعه، گذشته خواهد بود. این کتاب تلاش در راستای تحقیقی چند رشته‌ای نیست،‌ بلکه در عوض فراخوانی برای بی‌انضباطی نظری است، با گوشی برای شنیدن رخداد صوتی به مثابه منادی جامعه.  

«قربانی کردن» نام فصل دوم این کتاب است که در این بخش می‌خوانیم: نویز طنینی است که در مسیر ارسال در شنیدن پیام اخلال ایجاد می‌کند. طنین مجموعه‌ای است از اصوات ناب و متقارن که دارای‌ فرکانس‌های معین و شدت صوتی متفاوت هستند. پس نویز فی‌نفسه وجود ندارد بلکه تنها در نسبت با نظامی که در آن ثبت می‌شود؛‌ وجود دارد.

فصل سوم «بازنمایی کردن» نام دارد که آمده است: مردم را متقاعد کنید. تاریخ نهایی موسیقی تُنال، به مانند تاریخ نهایی اقتصاد سیاسی کلاسیک،‌ تلاشی است برای متقاعدساختن مردم به بازنمایی عرفی از جهان. به منظور جایگزین کردن آیین‌مندی از یاد رفته مجراسازی از خشونت همراه با نمایش غیاب خشونت. به منظور القای وجود هارمونی در نظم به ناظران به منظور ثبت تصویری از انسجام اجتماعی تمام‌عیار در اذهان‌شان که به واسطه مبادله تجاری پیشروی دانش عقلانی به دست آمده است.

اقتصاد بازنمایی موسیقایی، متکی بر اثرگذاری انجمن‌های پدیدآورندگان در شناسایی نمونه‌های بازنمایی است. به واسطه تکثر جایگاه‌های ممکن برای اجرا، هیچ پدیدآورنده‌ای به تنهایی نمی‌تواند بر پرداخت دستمزد برای ساخته‌اش نظارت داشته باشد.

فصل چهارم «تکرار کردن» نام دارد. در این فصل بیان شده: در پایان قرن نوزدهم، زمانی‌که تکنولوژی غرب امکان ضبط صوت را فراهم کرد، در وهله اول این امر همچون ابزار کمکی سیاسی برای بازنمایی تلقی شد. اما با ظهور آن، و برخلاف انتظارات مبدعین آن، ضبط صوت، به‌عوض کمک به تقویت‌ نهادها برای حفظ و تداوم‌شان موسیقی را تقویت کرد؛ همه چیز به‌نگهان تغییر کرد. جامعه‌ای نوین ظهور پیدا کرد،‌جامعه تولید انبود، تکرار و غیرقابل برنامه‌ریزی. لذت‌بردن از کارهای حاضر دیگر عملی نبود، بلکه مصرف نسخه‌های تکراری کاربرد داشت.

فصل آخر کتاب نویز به نام «تصنیف کردن» است. در این بخش آمده: ما شاهد جوانه‌زدن تدریجی و بی‌نهایت ابهام‌آمیز نویز جدیدی هستیم. نویزی بیرون از نهادها و پایگاه‌های معمول تعارضات سیاسی. نویز فستیوال و آزادی، محتملاً با ایجاد شرایط در جهت انقطاعی عظیم بستر خویش را گسترش می‌دهد. این امر محتملاً با ایجاد شرایط در جهت اقطاعی عظیم بستر خویش را گسترش می‌دهد.

کتاب نویز در 238 صفحه توسط نشر ناهید به بهای 58 هزارتومان منتشر و روانه بازار نشر شده است. علاقه‌مندان می‌توانند این کتاب را از فروشگاه‌های معتبر کتاب تهیه کنند.