8 حقیقت که باید در مورد آبله میمونی بدانیم
تب، سردرد شدید، دردهای عضلانی، کمردرد، ضعف، تورم غدد لنفاوی و بثورات پوستی مهم‌ترین علائم بیماری آبله میمونی است؛ اگر چنین علائمی را مشاهده کردید خود را ایزوله کنید و مراقب انتشار ترشحات پوستی باشید.
به گزارش ایکنا، با اعلام رسمی سخنگوی وزارت بهداشت نگرانی‌هایی در خصوص شیوع آبله میمونی در جامعه ایجاد شده است. اگرچه این بیماری امکان شیوع به حالت ایپدمی (همانند کرونا) را ندارد اما بهتر است در خصوص آن اطلاعات لازم را کسب کنیم.
بر همین اساس 10 حقیقت مهم که باید در خصوص این بیماری بدانیم و شامل راه‌های پیشگیری، شناسایی و درمان آن است در قالب 10 تصویر ارائه می‌شود.
1 - آبله میمونی چیست
آبله میمونی یک بیماری است که توسط ویروس آبله میمونی ایجاد می‌شود. این بیماری بین انسان و حیوان مشترک است، به این معنی که می‌تواند از حیوانات به انسان سرایت کند و همچنین از فردی به فرد دیگر منتقل شود.
2 - چرا به این بیماری آبله میمونی می‌گویند
علت انتخاب نام آبله میمونی برای این بیماری این است که اولین بار در سال 1958 در میان میمون‌هایی که برای تحقیقات و پژوهش نگهداری می‌شدند شناسایی شد. این بیماری اولین بار در سال 1970 در انسان شناسایی شد.
3 - علائم آبله میمونی چیست
معمولاً علائم آبله میمونی شامل؛ تب، سردرد شدید، دردهای عضلانی، کمردرد، ضعف، تورم غدد لنفاوی و بثورات پوستی است.
بثورات پوستی: بثورات پوستی معمولاً در عرض یک تا سه روز پس از شروع تب آشکار می‌شوند. تاول‌ها ممکن است صاف یا کمی برجسته باشند و یا با مایع شفاف یا زرد پرشده باشند. این تاول‌ها در ادامه بیماری پوسته و خشک شده و سپس می‌ریزد. تعداد تاول‌ها در یک فرد می‌تواند از چند عدد تا چند هزار متغیر باشد. بثورات روی صورت، کف دست‌ها و کف‌پاها، دهان، اندام تناسلی و چشم بروز می‌کند و بهبود علائم معمولاً بین دو تا چهار هفته طول می‌کشد و در اکثر موارد بدون درمان خود به خود از بین می‌روند.
4 - عوارض موارد شدید آبله میمونی
شامل عفونت‌های پوستی، عفونت ریه، التهاب مغزی و عفونت‌های چشمی است که می‌تواند منجر به از دست دادن بینایی شود.
5 - آیا افراد ممکن است از آبله میمونی بمیرند؟
در بیشتر موارد علائم آبله میمونی به خودی خود در عرض چند هفته از بین می‌رود، اما در برخی افراد می‌تواند منجر به عوارض جدی و حتی مرگ شود. نوزادان، کودکان و افراد مبتلا به نقص ایمنی زمینه‌ای ممکن است در معرض خطر علائم جدی‌تر و مرگ ناشی از آبله میمونی باشند. در کشورهای بومی این بیماری(آفریقای مرکزی و غربی) حدود سه تا شش درصد مرگ در مبتلایان گزارش شده است که اغلب در کودکان یا افرادی بوده است که دچار بیماری‌های زمینه‌ای دیگری بودند.
6 - بیماری آبله میمونی چگونه به انسان منتقل می‌شود
الف: انتقال از انسان به انسان
از طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی عفونی یا مخاطی؛ تماس نزدیک پوستی بین افراد از جمله در حین رابطه جنسی، تماس دهان به دهان یا دهان به پوست؛ از طریق قطرات و ترشحات تنفسی و احتمالاً آئروسل‌های کوتاه برد که نیاز به تماس نزدیک طولانی مدت دارند و حین بارداری از طریق جفت از مادر به جنین یا حین زایمان و با تماس نزدیک پس از زایمان از مادر به نوزاد.
ب: انتقال از محیط آلوده به انسان
تماس با مواد یا اشیایی که در تماس با ترشحات عفونی بیماران آلوده به ویروس شده است، نظیر لباس یا ملافه‌های آلوده، بانداژ، پانسمان آلوده و ظروف آلوده.
پ: انتقال از حیوان به انسان: (از طریق تماس مستقیم و غیر مستقیم)
تماس مستقیم با خون، مایعات بدن یا ضایعات پوستی یا مخاطی حیوانات آلوده.
خوردن گوشت خام و یا کاملاً پخته نشده و سایر محصولات حیوانی حیوانات آلوده.
گاز گرفتن یا چنگ زدن و ایجاد خراش توسط حیوانات آلوده.
استفاده از محصولات ساخته شده از حیوانات آلوده.
لمس و یا حمل حیوانات آلوده یا مرده.
7 _ چگونه از خود یا دیگران در برابر آبله میمونی محافظت کنیم؟
با محدود کردن تماس با افرادی که مشکوک به آبله میونی هستند یا ابتلای آنها تأیید شده، خطر ابتلای خود را کاهش دهید.
اگر با شخص بیمار زندگی می‌کنید، فرد مبتلا را تشویق کنید تا خود را ایزوله کند و هرگونه ضایعه پوستی را با پوشش مناسب (نظیر گاز استریل) بپوشاند.
در هنگام تماس با بیماران آنها باید از ماسک طبی استفاده کنند، به خصوص اگر سرفه می‌کنند یا ضایعاتی در دهان خود دارند.
شما هم باید ماسک بزنید، تاحد امکان از تماس پوست با پوست خودداری کرده و برای تماس مستقیم با ضایعات دستکش یکبار مصرف بپوشید.
در صورتی که خود شخص نمی‌تواند این کار را انجام دهد، هنگام تعویض لباس یا روتختی وی از ماسک استفاده کنید پس از تماس با فراد بیمار، دستان خود را با آب و صابون بشویید یا با محلول حاوی الکل ضد عفونی کنید.
لباس‌ها، روتختی‌ها، حوله‌ها و سایر وسایل یا سطوحی که فرد مبتلا لمس کرده یا ممکن است بثورات پوستی یا ترشحات تنفسی آنها با این وسایل تماس داشته باشد (مانند قاشق و چنگال و ظروف) را با آب گرم و مواد شوینده بشویید.
سطوح آلوده را تمیز و ضد عفونی کنید و زباله‌های آلوده(مانند پانسمان‌ها) را به طور مناسب در کیسه زباله و سطل زباله درب‌دار قرار دهید.
8- اگر شک به ابتلا داشتیم چه کنیم؟
اگر فکر می‌کنید علائمی دارید یا در تماس نزدیک با فردی مبتلا به آبله میمونی بودید باید برای مشاوره، آزمایش و مراقبت‌های پزشکی با پزشک یا نزدیک‌ترین مرکز خدمات جامع سلامت مراجعه کنید. در صورت امکان خود را ایزوله کنید و از تماس نزدیک با دیگران خودداری کنید. به طور مرتب دست‌ها را با آب و صابون بشویید و یا با محلول‌های حاوی الکل ضد عفونی کنید.
انتهای پیام
