داوودی: حمایت دولتی تنها راه بقای سینمای رنجور کشور است + صوت

سینما در سه سال اخیر به واسطه اتفاقاتی که جامعه را تحت تاثیر قرار داده وضعیتی خوشایند ندارد. مشکلات عدیده هنر هفتم در شرایطی است که وضعیت سرمایه‌گذاری در هنر هفتم به دلیل نبود برگشت سرمایه مناسب نیست. این موضوع در جهان نیز به دلیل همه‌گیری کرونا اتفاق افتاد اما به دلیل زیرساخت‌های چندرسانه‌ای آماده نظیر پلتفرم‌های گسترده جهانی تا حدی جبران و اکنون نیز به سوددهی بیش از قبل رسیده اما در کشورمان اینطور نیست. شرایط فعلی باعث شده تا سینماها خالی از تماشاگر شده و هنر هفتم به سوی ورشکستگی برود.
برای بررسی این موضوع گفت‌وگویی با ابوالحسن داوودی؛ کارگردان و تهیه‌کننده سینما داشته‌ایم.

ایکنا - سینما در چند سال اخیر بابت اتفاقات مختلف آسیب فراوان دیده است. آیا برای هنر هفتم می‌توان سیاستی اندیشید که هر پدیده اجتماعی به سینما ضربه نزند؟

اگر در شرایط عادی بخواهیم به این پرسش پاسخ دهیم باید گفت که راه‌هایی وجود دارد که به واسطه آن بتوان افت و خیزهای حاکم بر سینما را ارزیابی کرد تا بتوان مشکلات پیش‌رو را برطرف کرد اما وقتی مسائل اجتماعی از جنسی که هم اکنون درگیر آن هستیم پیش می‌آید دیگر نمی‌توان راهکارهایی سریع و آنی برای آن در نظر گرفت. جدا از این موضوع سیاست‌های آنی و فوری هیچگاه قادر نیست در مقابل برخی پدیده‌های اجتماعی راه و درمانی تاثیرگذار باشد.

ایکنا – آیا در چنین وضعیتی که سینما اولویت اصلی در سبد اقتصادی مردم نیست آنها ارتباط خود را با رسانه‌های چون سینما قطع می‌کنند؟

سینما مانند هر پدیده اجتماعی یک اتفاق جمعی است. این هنرصنعت، در درجه اول با مردم در ارتباط است. در حقیقت سینما تمام حرکت و معنای خود را از مردم وام می‌گیرد. پس وقتی اتفاقی نظیر آنچه در جامعه رخ می‌دهد پیش بیاید این مردم نیستند که ارتباطشان را با هنر هفتم قطع می‌کنند بلکه عملاً پدیده‌های اجتماعی هستند که باعث این جریان می‌شوند. در این وضعیت، حاکمیت و دولت بنا به دلایلی نگران تجمع مردم در موقعیت‌های گوناگون می‌شود که سینما هم به دلیل غیر قابل کنترل بودن یکی از این قبیل تجمعات است.

در همین رابطه می‌خواهم قیاسی بین سینما و فوتبال داشته باشم. فوتبال به عنوان جذاب‌ترین و پرمخاطب‌ترین جریان ورزشی که در جامعه وجود داشته و تاثیرگذار است مدت‌هاست به دلیل اتفاقاتی که در جامعه رخ می‌دهد بدون تماشاگر برگزار می‌شود. این اتفاق برای سینما هم به نوعی صدق پیدا کرده است. نکته بعدی اینکه سینما مرکزی تفریحی است که برای رسیدن به آن باید در وهله اول امنیت در جامعه به عنوان اصل اساسی، حکمفرما باشد بنابراین وقتی این موضوع به شکلی مطلوب وجود نداشته باشد طبیعی است هنر هفتم وضعیت مطلوب نظر را نخواهد داشت. در چنین وضعیتی از نگاه من با مسکن‌های مقطعی نمی‌توان وضعیت حاکم بر سینما را بهبود بخشید.

ایکنا – در شرایط پیش آمده وظیفه دولت به عنوان نهادی تاثیرگذار و صاحب قدرت چیست؟

دولت نسبت به حفظ ماهیت سینما مسئول است و باید برای آن سرمایه‌گذاری انجام دهد تا مانند برخی بخش‌ها، چراغ سینما تا رسیدن به وضعیت عادی روشن باقی بماند. برای مثال به خرید بلیت توسط نهادها و ارگان‌ها اشاره ‌می‌کنم. این روش شاید مقطعی باشد ولی به هر حال سینما را از ورشکستگی‌ای که هم اکنون با آن رو‌به‌روست در امان می‌دارد.

ایکنا - در انتهای این گفت‌وگو اگر موضوع نگفته‌ای باقی مانده بفرمایید.

مهمترین وجهی که روی آن تاکید دارم به دولت برمی‌گردد. سینما در سال‌های گذشته به عنوان سفیر فرهنگی برای کشورمان عمل کرده و در دولت‌های مختلف یاری‌رسان آنها بوده است در چنین شرایطی این وظیفه دولت است تا یاور سینما باشد.