سینما در سه سال اخیر به واسطه اتفاقاتی که جامعه را تحت تاثیر قرار داده وضعیتی خوشایند ندارد. مشکلات عدیده هنر هفتم در شرایطی است که وضعیت سرمایهگذاری در هنر هفتم به دلیل نبود برگشت سرمایه مناسب نیست. این موضوع در جهان نیز به دلیل همهگیری کرونا اتفاق افتاد اما به دلیل زیرساختهای چندرسانهای آماده نظیر پلتفرمهای گسترده جهانی تا حدی جبران و اکنون نیز به سوددهی بیش از قبل رسیده اما در کشورمان اینطور نیست. شرایط فعلی باعث شده تا سینماها خالی از تماشاگر شده و هنر هفتم به سوی ورشکستگی برود.
در دومین بخش این سلسله گفتوگو پای صحبتهای مهدی صباغزاده؛ کارگردان و تهیهکننده سینما نشستهایم.
ایکنا – در سه سال اخیر سینمای وضعیت چندان مطلوبی در بحث اکران ندارد زیرا کرونا و برخی از مسائل اجتماعی مردم را از سالنهای نمایش دور کرده است. ارزیابیتان از وضعیت پیش آمده چیست؟
همیشه سینما یکی از آسیبپذیرترین بخشهایی بوده که به واسطه اتفاقات اجتماعی با مشکلات متعدد مواجه شده است. برای مثال در زمان انقلاب، سینماها از بخشهایی بودند که با تعطیلی روبهرو شدند زیرا تامین امنیت مردم در یک فضای سربسته امری جدی است که باید پیرامون آن وسواس خاصی داشت. در دهه شصت هم سینماها با تعطیلی مواجه شدند زیرا بمبگذاریهای که در آن دوران توسط منافقان رخ میداد امنیت سالنهای نمایش را پایین آورده بود.
مشکلاتی که نام بردم در دوران کرونا هم رخ داد و اخیراً نیز برخی اتفاقات اجتماعی باعث دور شدن مخاطب از سینماها شد. در چنین شرایطی این وظیفه دولت است که با حمایتهای خود شرایطی را پیش بیاورد تا سینمادارن بتوانند به فعالیت خود ادامه دهند. این اتفاق خوشبختانه رخ داده اما باید با جدیت بیشتری ادامه پیدا کند. یکی از مسیرهای حمایتی از سینما در وضعیت موجود خرید بلیت توسط نهادهای دولتی است. این اتفاق درگذشته رخ داده و باز هم میتواند ادامه پیدا کند.
جدا از حمایتهای دولتی، خود سینماداران هم در وضعیت موجود باید کمی صبر و حوصله پیش گیرند چون در شرایطی که جامعه دستخوش آسیبهای طبیعی یا سیاسی میشود همه اقشار ضربه میبینند. در سینما بیش از سینماداران، فیلمسازان و دیگر عوامل پشت دوربین مدتهاست که بیکار هستند. این موضوع به شدت روی زندگی آنها تاثیر منفی داشته است، درحالیکه سینماداران به هر حال به واسطه فروشهای موقتی و حمایتهای دولتی به حیات خود ادامه میدهند. جدا از حمایتهای مالی، سینما باید به لحاظ روحی و روانی جامعه را به سمتی هدایت کند که مردم اشتیاق به سینما رفتن را داشته باشند.
موضوع دیگری که حتماً باید مد نظر قرار گیرد وضعیت تبلیغات است. بخش مهمی از هزینههای سینما را تبلیغات تامین میکند. با شرایط سخت فیلمسازی یک فیلم به تنهایی نمیتواند با فروش، هزینههای تولید را تامین کند. برای رسیدن به تبلیغات مطلوب وجود سرمایهگذار ضروری است چون سرمایهگذار است که با تزریق پول به سینما به چرخه تولید کمک میکند.
ایکنا – آیا در وضعیت کنونی ورشکستگی به عنوان یک آسیب جدی سینما را تهدید نمیکند؟
خدا را شکر کشور ما به لحاظ ثروت یکی از غنیترین کشورهای دنیا است برای همین اگر دولت بخواهد به راحتی میتواند با تامین بودجه خاص سینما را از مشکلاتی که تهدیدش میکند در امان نگاه دارد. این اتفاق تا حدودی در حال رخ دادن است اما باید باز هم به شکلی جدیتر ادامه پیدا کند. مطلب بعدی اینکه در طول حیات سینما همیشه خطرات متعددی این هنر را تهدید کردهاند ولی سینما همیشه به راه خود ادامه داده است. این بار نیز مطمئن هستم سینما مشکلات را پشت سر خواهد گذاشت.
ایکنا – چرا رونق سینما برای هر جامعهای دارای اهمیت است؟ آیا نبود هنر هفتم در کشور باعث عواقب ناخوشایند خواهد شد؟
سینما وسیله نشاط و پویایی در جامعه است پس اگر این هنر صنعت در کشور زنده نباشد جامعه دستخوش خمودگی خواهد شد. این وضعیت نه تنها روی حوزه فرهنگ تاثیر منفی خواهد گذاشت بلکه در دیگر بخشهای جامعه شاهد تاثیرات مثبت آن خواهیم بود. در چنین شرایطی سرمایهگذاری در هنر یکی از الزاماتی است که باید به صورت جدی از سوی دولتمردان پیگیری شود.
ایکنا- طی دو یا سه سالی که سینما بابت کرونا آسیب فراوان دید، پلتفرمها رونق چشمگیری یافتند. آیا شکل جدید نمایش سینما را به حاشیه خواهد راند؟
روزی که تلویزیون آمد همین تصور وجود داشت که سینما از بین میرود اما هنر هفتم به حیاط خود ادامه داد چون لذت فیلم دیدن به صورت جمعی با هیچ چیز دیگری قابل مقایسه نیست. نکته دیگر اینکه فیلم دیدن در پلتفرمها مشکلات خاص خود را دارد چراکه با وضعیت نابسامان اینترنت، فیلم دیدن از این طریق مشکلات خاص خود را دارد.
انتهای پیام