اکبری‌صحت: سرمایه‌گذاری در سینمای ایران منطق اقتصادی ندارد + صوت
یک تهیه‌کننده و کارگردان سینما گفت: با توجه به برگشت سرمایه‌ای که در هنر هفتم رخ می‌دهد سرمایه‌گذاری در این بخش امری منطقی نیست.
سینما در سه سال اخیر به واسطه اتفاقاتی که جامعه را تحت تاثیر قرار داده وضعیتی خوشایند ندارد. مشکلات عدیده هنر هفتم در شرایطی است که وضعیت سرمایه‌گذاری در هنر هفتم به دلیل نبود برگشت سرمایه مناسب نیست. این موضوع در جهان نیز به دلیل همه‌گیری کرونا اتفاق افتاد اما به دلیل زیرساخت‌های چندرسانه‌ای آماده نظیر پلتفرم‌های گسترده جهانی تا حدی جبران و اکنون نیز به سوددهی بیش از قبل رسیده اما در کشورمان اینطور نیست. شرایط فعلی باعث شده تا سینماها خالی از تماشاگر شده و هنر هفتم به سوی ورشکستگی برود.
در سومین بخش این سلسله گفت‌و‌گو پای صحبت‌های جلیل اکبری‌صحت؛ تهیه‌کننده و کارگردان سینما نشسته‌ایم.
ایکنا – سینما در چند سال اخیر دستخوش آسیب‌های فراوان شده است. برای مثال کرونا نزدیک به دو سال ونیم سینما را تعطیل کرد و هم‌اکنون نیز برخی مسائل و اعتراضات باعث خالی شدن سینماها شده است. نقش حمایتی دولتی از سینما، برای گذر از بحران‌هایی این‌چنینی چیست؟
رسالت دولت در تمامی عرصه‌ها، وظیفه پدری و حمایتی است بنابراین هر صنعتی به هر شکلی اگر آسیبی ببیند این وظیفه دولت است که از آن نگهداری کند. در این رابطه هنر هفتم در همه دنیا جز اولین بخش‌هایی است که در اپیدمی‌ها و اعتراضات اجتماعی دستخوش آسیب می‌شود. برای حمایت از سینما چند روش وجود دارند که در کشورهای اروپایی آن را انجام می‌دهند. ابتدا اینکه از زیرساخت‌ها حمایت می‌کنند.
وی افزود: دوم، حمایت‌هایی است که به تولیدکننده ربط دارد و درنهایت پشتیبانی‌هایی است که از مخاطب صورت می‌گیرد البته در تمام بخش‌هایی که حمایت صورت می‌گیرد باید اصول قانونی و اخلاقی حفظ شود. چون اگر دولت یا بخش‌هایی از آن، رانت را وارد پروسه حمایت کنند طرح موردنظر شکست خواهد خورد. برای مثال اگر قرار باشد از اشخاص یا زیرساخت‌های خاص حمایت صورت گیرد طبیعتاً آن صنف به صورت کلی ضرر خواهد کرد زیرا این امر باعث می‌شود یک بخش از صنوف قوی شده و بخش‌های دیگر ضعیف شوند؛ اتفاقی که در نهایت منجر به ضعف کلی سینما خواهد شد.
متأسفانه چنین روشی در کشورمان انجام می‌شود. این مسئله هم سبب خروج عده‌ای از سینما شده است. این رویکرد در حالی است که ما کشوری دارای سینما هستیم اما این هنرصنعت ارتباطی با مخاطب ندارد چون در ایران خلاف بالیوود یا هالیوود که کاملاً به مخاطب اتکا دارند سینما وابسته به حمایت‌های دولتی است. با توجه به این توضیحات نیاز است دولت در شرایط دشوار فعلی جایگاه خود را پذیرفته و به سرعت به سینما کمک کند تا سینماگران از سختی‌های به وجود آمده کمترین آسیب را ببینند.
ایکنا- با توجه به توضیحاتی که بیان فرمودید این نکته نتیجه گرفته می‌شود که دولتی بودن سینما باعث شده که در شرایط بحرانی سینما با آسیب رو‌به‌رو شود؟
تجربه سه صنعت سینمای هالیوود، بالیوود و نالیوود نشان داده در شرایطی که اپیدمی رایج می‌شود سینمای آنها نیز با مشکل رو‌به‌رو می‌شود.
ایکنا – با توجه به آسیب‌پذیر بودن سینما آیا سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در چنین سینمایی امری منطقی و طبیعی است؟
محصولات سینمایی دو سال بعد به درآمدزایی می‌رسد پس در حالت طبیعی منطقی نیست تهیه‌کننده در شرایط موجود در سینما سرمایه‌گذاری انجام دهد اما وقتی اجبار وجود دارد چاره‌ای برای تهیه‌کننده باقی نمی‌ماند. البته ممکن است این سؤال پیش آید چه اجباری باعث شده تا با وجود مهیا نبودن شرایط، تهیه‌کننده در سینما سرمایه‌گذاری انجام دهد؟ جواب این است که اهالی سینما کار دیگری را بلد نیستند که بخواهند آن را انجام دهند. برای مثال آیا فیلم‌برداری که کار بین‌المللی انجام داده می‌تواند خریدوفروش ملک کند یا کاری دیگر انجام دهد؟ البته یک بخش سینما همیشه خوب کار می‌کند آنهم سینمای عامه‌پسند است چون این شکل از سینما به واسطه تبلیغات و بازخورد مخاطب گردش اقتصادی دارد.
ایکنا – آیا پلتفرم‌ها به عنوان فضای جدید نمایش در شرایط فعلی به سینما و عوامل آن یاری نمی‌رسانند؟
در این رابطه مشکلی وجود دارد آنهم به مسائل مابین وزارت ارشاد و صداوسیما (ساترا) مربوط می‌شود. این امر باعث شده بخشی از کارهای سینما انجام نشود. برخی از آثاری که در حوزه جدید نمایش پخش می‌شوند بازخورد ندارند چون آن تولیدات بر اساس موازین صداوسیما تولید شده‌اند. این مسئله به واسطه درک شرایط به وجود آمده است چون اگر قرار بود مردم در پلتفرم‌ها کارهایی که در تلویزیون نشان داده می‌شود را ببینند نیازی به پلتفرم‌ها نبود.
بیشتر بخوانید:
اسماعیلی: سینمای پررونق حاصل جامعه بانشاط است
سینما به مفهوم نمایش، از دوره سنتی که فقط آثار در سالن‌ها به نمایش درمی‌آمدند تبدیل به اشکال متفاوت نمایش شده اما در کشورمان با رشد پلتفرم‌ها که در دیگر کشورها از آن به‌عنوان شبکه‌های کابلی نام برده می‌شود به تفاوت منافع درون حاکمیتی مواجه هستیم. تضادی که باعث توقف یا پایین آمدن منافع در شبکه نمایش خانگی شده است. دلیل این اتفاق این است یکی از بخش‌های حاکمیت که در دولت قرار دارد یک گونه فکر می‌کند و بخش دیگر نظیر ساترا که پاسخگویی به سینما را ندارد به نحوی دیگر. در این میان سینما است که قربانی می‌شود.
انتهای پیام
