سِر کربلایی شدن پس از زیارت 6 امام معصوم(ع)

میلاد امام حسین(ع) است و فرقی نمی‌کند کجای عالم باشیم؛ دلمان یکراست راهی کربلاست. همه ائمه(ع) معصوم هستند، همه عزیزند و همه برای مجد و عظمت اسلام تلاش کرده‌اند اما چرا وقتی به عتبات عالیات می‌رویم و شش امام معصوم را زیارت می‌کنیم، کربلایی می‌شویم؟ راز کربلایی شدن پس از زیارت در شهرهای نجف، کاظمین، سامرا و کربلا چیست؟

حجت‌الاسلام‌ والمسلمین حسین بهجتی، مسئول دفتر نمایندگی بعثه مقام معظم رهبری در عراق که سال‌هاست در شهر کربلا مشغول خدمت به زائران است و هر روز توفیق دارد به زیارت امام حسین(ع) برود، از سر این نام و کربلایی شدن برای ما می‌گوید.

ایکنا ـ چرا پس از زیارت شش امام معصوم در عراق، ما کربلایی می‌شویم؟

اگرچه توصیه شده مردم به زیارت تمام ائمه(ع) بروند اما خود ائمه توصیه زیادی به زیارت امام حسین(ع) کرده‌اند. لذا می‌بینیم این توصیه در جان و دل شیعیان امام علی(ع) نفوذ کرده و حقیقتاً این عشق را به بروز و ظهور رسانده‌اند. در عراق ابوالائمه حضرت علی(ع) هست، در سامرا قبر دو امام معصوم و خانه و محل غیبت امام زمان(عج) است و در کاظمین امامین جوادین مدفون هستند اما از هر زائری چه ایرانی و چه غیر ایرانی سؤال کنی کجا می‌خواهی بروی، می‌گوید می‌روم کربلا.

این نشئت گرفته از همان توصیه‌ای است که پیامبر(ص)، امام علی(ع) و سایر ائمه(ع) به زیارت سیدالشهداء کرده‌اند و این زیارت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. حتی برخی از علمای سلف این زیارت را واجب می‌دانستند.

در کتاب کامل‌الزیارات این روایت نقل شده است که هیچ پیامبری در زمین و آسمان نیست و در روایت دیگری دارد که هیچ مَلِکی در زمین و آسمان نیست مگر اینکه التماس می‌کنند که خداوند اجازه دهد که به زیارت حضرت سیدالشهدا(ع) بروند.

لذا این همه عشق و علاقه که زائران اباعبدالله نشان می‌دهند هم به دلیل وجود این روایت‌ها است و هم به دلیل تأثیرات عجیبی است که این زیارت بر زندگی مادی و معنوی زائران دارد. حتی پیامبر(ص) فرمودند اگر کسی امکان رفتن و برگشتن به زیارات را داشته باشد اگر به زیارت سیدالشهدا نرود، به ما جفا کرده است.

ایکنا ـ حال و هوای کسی که هر روز این فرصت را دارد که به زیارت برود چطور است؟

انسان که وارد حرم می‌شود به راستی وارد قطعه‌ای از بهشت می‌شود. در حدیث هم داریم محدوده‌ای که امام حسین(ع) به شهادت رسید قطعه‌ای از بهشت است و وقتی انسان وارد آنجا می‌شود متحیر است.

حتی برخی از زائران در حرم امام حسین(ع) از خودشان گله‌مند هستند که وقتی در وطن و در مراسم عزاداری هستند از دلتنگی امام حسین(ع) و برای سختی و مصیبت ایشان بسیار اشک می‌ریزند اما وقتی که به کربلا می‌رسند اشک گذشته را ندارند. این مسئله به این خاطر است که حضرت سیدالشهدا(ع) نظر خاصی به زائران خود دارند و به قول یکی از بزرگان حضرت در زائران خود تصرف می‌کند تا زائرانش اذیت نشوند؛ آنجا واقعاً جای تحیر است.

دلیل تأکید بر زیارت امام حسین(ع) نیز تأثیر این زیارت بر تقویت ایمان، تقوا، اعتقادات و مسائل اخلاقی و اجتماعی است و زیارت ائمه عموماً و زیارت امام حسین(ع) خصوصاً در تمام شئون زندگی تأثیر دارد.

به همین خاطر هم هست که وقتی به زیارت عتبات عراق می‌رویم، کربلایی می‌شویم. امام هادی(ع) کسالتی پیدا کردند و فردی را مأمورد کردند تا به کربلا برود و زیر قبه حضرت سیدالشهدا(ع) برای ایشان دعا کند. این فرد وقتی آماده حرکت به سمت کربلا شد، یکی از دوستانش از او سؤال کرد که به کجا می‌روی، او پاسخ داد امام هادی مرا مأمور کرده که به کربلا بروم و برای شفای ایشان دعا کنم. آن دوست به وی گفت امام هادی خودشان ولی و حجت خداوند هستند چرا برای سلامتی خودشان دعا نمی‌کنند؟

این مرد مردد شد و به خدمت امام هادی برگشت. امام پرسید چرا بازگشتی؟ پاسخ داد؛ آقا خود شما حجت و ولی خدا هستید. امام هادی فرمود برو کربلا کنار قبر جدم سیدالشهداء زیر قبه آن حضرت دعا کن که آنجا دعا مستجاب می‌شود؛ برو کربلا. یعنی زیارت کربلا در سفارشات همه ائمه(ع) بسیار زیاد تکرار شده است.

ایکنا ـ تکرار زیارت چقدر به شناخت بهتر امام و وارد شدن به وادی‌های معرفتی قوی کمک می‌کند؟

زیارتی که برای آن تأثیرات مادی و معنوی، دنیوی و اخروی ذکر شده، زیارت توأم با معرفت است. هر چه معرفت انسان به امام بیشتر باشد، تأثیر آن هم بیشتر است لذا تعابیر مختلفی در خصوص زیارت امام حسین(ع) داریم که هر کس زیارت کند امام حسین(ع) را، ثواب صد حج عمره به او داده می‌شود. از حضرت رسول(ص) نقل شده است که فرمودند هر کس حسین من را زیارت کند، خداوند 70 حج مقبول به او می‌دهد و در برخی روایت‌ها آمده است که ثواب یک میلیون حج مقبول به زائر امام حسین(ع) داده می‌شود.

دلیل متفاوت بودن میزان ثواب‌ها در این روایت‌های متعدد به میزان معرفت زائر باز می‌گردد. هر چه معرفت انسان به امامش بیشتر باشد، اجر و ثواب آن هم بیشتر است. اما تکرار زیارت امام حسین(ع) و دلیل اجر آن این است که این زیارت عین نماز است؛ ما هر روز نماز را تکرار می‌کنیم اما هر نمازی که می‌خوانیم یک پله در مسیر عروج و سعود به سمت خداوند است. زیارت حضرت سیدالشهدا(ع) نیز همینطور است.

با تکرار زیارت معرفت زائران بیشتر می‌شود و با بیشتر شدن معرفت علاقه آنها نیز بیشتر می‌شود تا این زیارت را تکرار ‌کنند. افراد زیادی را داریم که با چه زحمتی به خصوص در اربعین خود را به بارگاه امام حسین(ع) می‌رسانند و بدون توجه به شغل و جایگاهشان در خیابان می‌خوابند.

پیامبر(ص) نیز فرمودند، خداوند عشق و علاقه به حسین من را آنقدر در قلوب مومنین قرار داده است که این عشق اصلاً رو به سردی نمی‌رود؛ محبت سیدالشهدا فراموش نمی‌شود و روز به روز بیشتر می‌شود.

ایکنا ـ حال و هوای خادمان امام حسین(ع) چطور است؟

خادم امام حسین(ع) به تعبیر من یعنی دستیار امام حسین(ع) بودن که مقام بالایی دارد. وقتی میهمانانی برای فرد مهم و متشخصی می‌آیند، او افرادی را صدا می‌زند که از مهمانانش پذیرایی کنند و قدر مسلم افرادی که شایستگی و لیاقت داشته باشند را برای خدمت به مهمانانش انتخاب می‌کند تا از مهمانانش پذیرایی کنند. مهمان سیدالشهدا، مهمان ویژه است و خود حضرت به میهمانانشان نظر ویژه دارند، خادمانشان نیز توفیقات ویژه‌ای دارند.

ایکنا ـ شما هر روز به زیارت امام حسین(ع) می‌روید؛ آیا هر روز برای طلب دعایی می‌روید؟

وقتی فردی به زیارت انسان بزرگی می‌رود، مبهوت جمال و جلال او می‌شود و خواسته‌های خود را فراموش می‌کند. وقتی مبهوت عنایت و لطف آن بزرگوار می‌شود حتی نمی‌تواند خواسته‌های خود را مطرح کند؛ به خاطر اینکه آنجا جای تحیّر است و انسان به راستی متحیر می‌شود. بله دعاها و خواسته‌ها در حرم امام اجابت می‌شود و حتی سفارش شده هر خواسته‌ای دارید را از امام بخواهید، اما آنجا آنچه به نظر انسان می‌آید این است که خود حضرت و قرب امام حسین(ع) را بخواهد. قرب ائمه یعنی همه چیز و این بالاترین خواسته یک زائر امام حسین است و هرگز کهنه نمی‌شود.

زائر هر باری که به زیارت می‌رود باید احساس کند هم بار اول او و هم بار آخر اوست. بار اول به این معنا که همان حال و هوا و عشق به امام حسین(ع) را ابزار کند و بار آخر به این معنی که این فکر را بکند که شاید سال دیگر نتواند به زیارت بیاید پس از زیارت بهره کافی را ببرد.  

ایکنا ـ این زیارت برای شما تکراری نمی‌شود.

ابداً؛ درست مثل نماز است که تکراری نمی‌شود و هر زیارتی پله‌ای برای سعادت و سعود انسان است.

ایکنا ـ چطور از مقام زائر بودن خود را به مقام خادم بودن برسانیم؟

البته خود زائر مقام بالایی دارد و در روایت آمده است که روز قیامت بدون استثتا همه و حتی همه پیامبران آرزو می‌کنند که ای کاش زائر امام حسین(ع) می‌بودند. زائر امام حسین(ع) حق شفاعت دارد. خادم امام حسین(ع) نیز همینطور مقام بالایی دارد.

زائر جایگاه بالایی دارد البته اگر بتواند زیارت خود را نگه دارد. درست است که زیارت رفتن زحمت و مشقت دارد اما مهم‌تر از همه حفظ زیارت است و اینکه آن زیارت چطور ما را متحول می‌کند مهم است. تحول به این است که بعد از زیارت اگر رفتار و اخلاق ناپسندی داشتم و مرتکب گناهانی می‌شدم بعد از زیارت از این گناهان فاصله بگیرم و اگر توانستم چنین کنم، نشان دهنده مقبول بودن زیارت و قرب به امام حسین(ع) است.

زیارت فقط یک سلام دادن نیست. وقتی ما به حضرت سلام می‌دهیم حتماً ایشان پاسخ سلام ما را می‌دهند به خاطر اینکه در شرع مقدس سلام کردن مستحب است اما پاسخ سلام دادن واجب است. پس امام معصوم(ع) حتماً جواب ما را می‌دهند و اگر گوش معنوی ما باز باشد، پاسخ سلاممان را می‌شنویم و آن زیارت تحول در اخلاق، رفتار، کسب، معاشرت و ... انسان ایجاد می‌کند و ماندگار می‌شود.

گفت‌وگو از زهرا ایرجی