به گزارش ایکنا، شیخ زهیر الدروره، خطیب عربستانی با اشاره به آیات قرآنی تصریح میکند که هدف از روزهداری در ماه مبارک رمضان رسیدن به تقوا و مرتبه خشوع در برابر درگاه الهی است. بنابراین هنگامی که میخواهیم بدانیم روزه بودهایم یا نه اگر در خفا و آشکارا ترس از خداوند داشتیم به غایت نهایی رسیدهایم. مشروح سخنرانی این خطیب عربستانی در ویدئوی زیر میآید:
خداوند در آیه 183 سوره بقره میفرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ: اى كسانى كه ايمان آوردهايد روزه بر شما مقرر شده است همان گونه كه بر كسانى كه پيش از شما بودند، مقرر شده بود. باشد كه پرهيزگارى كنيد.»
در این آیه دو تصویر بسیار زیبا وجود دارد: تصویر نخست اینکه ما پیرو سیرت انبیای قبلی هستیم. چیزی که در کتب تفسیر مشهور است، این است که خداوند روزه را بر ما واجب کرد، همان طور که بر امتهای قبل هم واجب کرده بود. اما از منظر اهل بیت(ع)، این آیه اشاره دیگری دارد.
امام صادق(ع) میفرماید: منظور از کسانی پیش از شما، همان انبیاء و پیامبران قبلی بوده است و این تصویر چه فوقالعاده است که جسم و روح انسان با پیامبران و اوصیای الهی در زمانهای گذشته مرتبط باشد به این معنا که این فریضه را انبیاء و پیامبران قبلی هم انجام میدادند و تو در مسیر و جرگه انبیاء هستی و گویی تو با روزهداری به آنها اقتدا میکنی و این تصویری زیبا و شگفتانگیز است.
انسان باید در جلوههای آیات تأمل و مفاهیم آیات را به خوبی درک کند تا بداند که خداوند چگونه او را گرامی داشته و او را با پیامبران و اوصیا و در جرگه آنها قرار داده است.
تصویر دوم از آیه هم که مثل تصویر اول آن جالب و مهم است؛ این که (همان طور که ارسطو گفته) علل اصلی در طبیعت چهار علت است که عبارتاند از علت مادی، علت صوری، علت فاعلی و علت غایی. هنگامی که انسان در هر زمینه در جامعه بشری تحصیل میکند، چه تحصیل آکادمیک و چه حوزوی و هر چیز دیگر هدفش از تحصیل چیست؟ در واقع وقتی که ما در ایام ماه مبارک رمضان به سر میبریم و روزه میگیریم، باید بپرسیم هدف از روزهداری چیست؟ قرآن کریم علت غایی را به وضوح برای ما توضیح میدهد، وقتی که در پایان آیه آمده است: «لعلکم تتقون: باشد که پرهیزکاری کنید.»
بنابراین هدف از روزهداری در 30 روز ماه رمضان رسیدن به تقواست. حال معنای تقوا چیست. تقوا در سه باب معنا میشود: باب اول ترس از خداست و باب دوم پیروی از دستورات خداوند است و باب سوم دوری از هر آنچه خداوند ما را از آن نهی کرده است.
بنابراین هنگامی که میخواهیم بدانیم به هدف رسیدهایم و بدانیم که به واقع روزه بودهایم یا نه اگر در خفا و آشکارا ترس از خداوند داشتیم به هدف رسیدهایم.
انتهای پیام