علی منتظری، رئیس پژوهشکده علوم بهداشتی جهاددانشگاهی در گفتوگو با ایکنا به تشریح این مسئله پرداخت که با توجه به فشارهای اقتصادی، چه راهکارهایی را به کار ببندیم تا فشار اقتصادی به فشار روانی مضاعف و بیماریهای روانی ـ جسمی تبدیل نشود و تصریح کرد: بدون شک در شرایط حاضر تحت فشارهای گوناگونی هستیم که یکی از مهمترین آنها فشارها و تنگناهای اقتصادی است، اما نکته مهم این است که نباید اثر این فشار اقتصادی را در جامعه تشدید کنیم. برای اینکه فشار اقتصادی فقط فشار اقتصادی بماند و به فشارهای دیگر تبدیل نشود، پیشنهاد من این است که مردم در تعاملات اجتماعی با همدیگر مهربانتر باشند و این مهربانی وجوه مختلفی دارد؛ یکی از این وجوه این است که وقتی فردی خطای اجتماعی را مرتکب میشود، لازم نیست که ما با پرخاش و مشاجره وارد میدان شویم؛ میتوانیم با مهربانی، از روی خیرخواهی و امر به معروف آن خطا را تذکر دهیم یا مانع انجام یک خطا شویم.
رئیس پژوهشکده علوم بهداشتی جهاددانشگاهی ادامه داد: یکی از وجوه تعامل اجتماعی درست که میتواند اثر برخی از فشارها از جمله فشار اقتصادی را در حد خود نگاه دارد و به سایر مسائل سرایت نکند این است که به نحوه برخوردهای اجتماعی خود توجه داشته باشیم.
وی یکی دیگر از وجوه مهربانی را احترام به قانون عنوان کرد و گفت: آیا اگر فشار اقتصادی هست من باید قانونشکنی کنم؟ باید در خیابان یکطرفه خلاف جهت رانندگی کنم؟ به چراغ قرمز اعتنا نکنم و.....؟ رعایت قانون نه احتیاجی به دلار دارد نه با قیمت ارز بالا و پایین میشود. چرا ما باید خلاف قانون عمل کنیم؟
منتظری با ابراز تأسف از اینکه شاهد هستیم فشارهای اقتصادی باعث بیقانونی بیشتر شده است، گفت: همین بیقانونی فشارهای روانی را مضاعف کرده و در نهایت انواع بیماریهای جسمانی و روانی را موجب میشود. چون فشار اقتصادی وجود دارد افراد فکر میکنند که مجاز هستند بیقانونی کنند و این قانونشکنیها محیط زندگی اجتماعی را برای خود آنها و خانوادهها و نزدیکانشان سختتر میکند و مهمتر از همه آثار این بیقانونی خود این افراد را درگیر خواهدکرد. عدهای معتقدند عدم تبعیت از قانون نوعی اعتراض اجتماعی است. من در پی ریشهیابی مسئله نیستم، بلکه به عنوان یک پژوهشگر سلامت عرض من این است که قانونشکنی نامهربانی با یکدیگر است و نه تنها فایده ندارد بلکه پیش و بیش از همه سلامت شخص قانونشکن را تهدید میکند.
منتظری یکی دیگر از وجوه مهربانی را بحث اخلاق عنوان کرد و گفت: باید اخلاق را رعایت کنیم؛ ما به فرهنگ خود میبالیم، چه فرهنگ اسلامی و چه فرهنگ ایرانی. ما در فرهنگ ایرانی ـ اسلامی خود همیشه برای افراد بزرگتر احترام قائل بودهایم و انتظار داریم جوانان، نوجوانان و میانسالان عزیز ما هم به همدیگر و هم به افراد بزرگتر احترام بگذارند. البته افراد سالمند و بزرگتر هم باید احترام افراد جوانتر را رعایت کنند و آنها را برای کوتاهی یا اشتباهاتشان تحقیر نکنند.
وی با تأکید بر اینکه این اقدامات میتواند بخش زیادی از فشارهای روزمره را کاهش بدهد و زندگی را در حد حداقلی برای ما قابل قبول (نمیگویم لذتبخش) کند، گفت: رعایت اخلاق، ادب و قانون خیلی مهم است. ما در محیط اجتماعی نوعی بیادبی در روابط و تعاملات را شاهد هستیم که حقیقتا آزاردهنده است و بدانید اولین نتیجه این بیادبی ضرر و زیان به روحیه خود فرد بی ادب است؛ بی ادبی انسان را بیمار میکند.
رئیس پژوهشکده علوم بهداشتی جهاددانشگاهی یک وجه دیگر از مهربانی مورد نیاز مردم و جامعه را کمک به همدیگر دانست و گفت: لازم نیست کسی دوست یا آشنای ما باشد، هر جایی به هر انسانی که نیاز دارد کمک کنیم. این کمک در سلامت روان خود ما نیز بسیار مؤثر است و زندگی را لذتبخشتر میکند.
وی در ادامه به نمونهای دیگر از وجوه مهربانی پرداخت و ادامه داد: اگر ما خلافی انجام دادیم، دو راه وجود دارد یا اینکه با فردی که مورد تعرض تخلف ما قرار گرفته مشاجره و دعوا کنیم و به سلامت روان همدیگر آسیب بزنیم و یک راه دیگر این است که فرد خاطی حداقل عذرخواهی کند. این مسئله به دو طرف آرامش میدهد و کار سادهای است. میخواهم بدانم انجام این کار ساده که به سلامت روان دو طرف کمک میکند به دلار و ارز کاری دارد؟! این مسائل را باید از طریق آموزش تمرین کنیم، به فرزندانمان یاد بدهیم و در محیط زندگی و کاری گسترش دهیم. پس یکی دیگر از وجوه مهربانی هم این است که برای کارهای خلاف ناخواستهای که انجام میدهیم از کسانی که از خلاف ما آسیب دیدهاند عذرخواهی کنیم. همه این مسائل باعث میشود زندگی حداقل به این تلخی نگذرد و آثار روحی و روانی مثبت برای ما به بار آورد و بدون شک تأثیر مستقیم این آثار روحی و روانی در جسم ما نیز بازتاب پیدا میکند و باعث شادابی ما میشود.
منتظری در پایان گفت: اقتصاد خودش به تنهایی فشار دارد اما چرا با بیقانونی و نامهربانی این فشار را تشدید میکنیم و چرا علیرغم خلاف کاری از مردم طلبکار هستیم؟
گفتوگو از زهرا ایرجی
انتهای پیام