مؤسسات قرآنی ورود به فضای علم و فناوری را تجربه کنند + صوت
مدیرعامل مؤسسه قرآنی تسنیم لنجان با بیان اینکه مؤسسات باید فضای علم و فناوری را تجربه کنند، گفت: حتی رویکرد فضاهای سنتی به سمت فناوری تغییر کرده است و اگر این‌طور نباشد، از یکسری مزایا بهره‌مند نمی‌شویم و نمی‌توانیم مخاطبی را جذب کنیم.
«مؤسسه فرهنگی ـ مردمی قرآن و عترت تسنیم لنجان» مؤسسه‌ای است که کار خود را طبق روال دیگر مؤسسات قرآنی بر مبنای آموزش و توسعه و ترویج قرآن آغاز کرده است، اما در سال گذشته با طرح و ارائه ایده‌ای موفق به ثبت به عنوان اولین مؤسسه قرآنی دانش‌بنیان در کشور شد. بعد از گذشت چندین ماه از این اتفاق به منظور اطلاع از وضعیت کنونی آن با رضا یاوری، مدیرعامل این مؤسسه، هم‌کلام شدیم که در ادامه مشروح آن را می‌خوانید؛
ایکنا ـ فعالیت دانش‌بنیانی مؤسسه شما از کجا آغاز شد و به کجا رسیده و روند آن چگونه است؟
با توجه به شیوع کرونا، مسائل مختلفی روی فعالیت‌های مؤسسه تأثیرگذار بود. از این رو طرحی را برای آموزش و به‌کارگیری حافظان و قاریانی که در این مدت بیکار شده بودند به صورت خیلی محدود داشتیم. در نظر داشتیم کاری انجام شود تا اینها به صورت تجمیعی بتوانند در کنار هم کسب درآمدی داشته باشند و مخاطبان نیازمند از این امکانات استفاده کنند. موضوعات پژوهشی و کارهای وب‌سایت و... نیز تا اندازه‌ای آماده شد و آن را امتحان کردیم و متوجه شدیم که می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد. بر اساس آن شروع به نگارش طرح و ارائه آن به منظور قرار گرفتن در زمره شرکت‌های دانش‌بنیان کردیم. از سوی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری دفاعیه از طرحمان پذیرفته شد و فرایند صدور اعتبارنامه تقریباً شش ماه طول کشید و خرداد 1401 اعتبارنامه صادر شد.
ایکنا ـ برای ثبت‌نام و شناسایی ظرفیت‌های قرآنیان چه تمهیداتی را در نظر گرفته‌اید؟
بله، البته این کار باید در قالب یک اپلیکیشن اتفاق بیفتد، هنوز شکل نهایی آن آماده نشده است. روندش این‌گونه است که آن فرد قرآنی در اپلیکیشن ثبت‌نام می‌کند و دیگران این ظرفیت را می‌شناسند. از این رو جای دیگر به کار گرفته میشود. این ایده مناسب کسانی است که می‌خواهند قرآن را حفظ کنند و یا حافظ قرآن هستند؛ یعنی هم خودشان از لحاظ ظرفیت قرآنی رشد پیدا کنند و هم دیگران نیز از این ظرفیتشان استفاده کنند. در عین حال اگر مخاطب می‌خواهد از خدماتی استفاده کند، هزینه آن خدمات را برای آن قاری و حافظ پرداخت می‌کند، فردی که آن خدمات را اجرا می‌کند مبلغی را دریافت می‌کند و مبلغی هم به حساب مؤسسه واریز میشود.
ایکنا ـ مؤسسه شما از نظر دانش‌بنیانی چه رتبه‌ای دارد؟
سه.
ایکنا ـ در حال حاضر مهم‌ترین چالشی که با آن مواجه هستید، چیست؟
موضوع شرکت‌های دانش‌بنیان و خلاق چند سالی است که اتفاق افتاده است. در دو سال اخیر نیز امتیازاتی که به دانش‌بنیان‌ها و شرکت‌های خلاق می‌دهند کمی افزایش یافته ولی قابل توجه نیست. گاه برای پژوهش‌ها وام‌های بلاعوض پرداخت میشود، ولی اینجا می‌خواهند با مبلغ 100 میلیون تومان اتفاق دانش‌بنیانی بیفتد. یکسری وام‌هایی هم سود بالاتری دارد.
اکثر شرکت‌های خلاق و دانش‌بنیان بر اساس وب کار می‌کنند. هزینه طراحی وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌ها بالاست، گاه به هوش مصنوعی نیاز است که طراحان محدودی در شهرستان‌ها و بعضی از استان‌ها تخصص دارند. اینها باید برون‌سپاری و اعتمادسازی شود. علاوه بر این، داستان‌های بسیار دیگری هم وجود دارد. همچنین، شما نمی‌توانید پروژه را با 100 میلیون تومان جلو ببرید، باید بودجه خوبی برای این قضیه گذاشته شود.
برای ورود شرکت‌های دانش‌بنیان و خلاق تبلیغ میشود. ما هم این حوزه‌ها را تدریس می‌کنیم، ولی وقتی به چالش استقرار برمی‌خوریم می‌بینیم که این چالش هزینه‌بر است، یعنی شما باید حداقل 500، 600 میلیون تومان برای این گزینه در نظر بگیرید. البته تورم و مسائل مختلف دیگر هم وجود دارد. حداقل باید 500 میلیون تومان وام چهار درصدی به شرکت‌های خلاق پرداخت شود تا بتوانند خود را تا حدی بالا آورده و به یک درآمد پایه‌ای برسند و بعد برای آن‌ها مباحث گردش سرمایه و مسائل مختلف ایجاد شود. از سوی دیگر متخصصان این حوزه هنگام قرارداد به چشم شرکت‌های بزرگ به شما نگاه می‌کنند. معمولاً قراردادهای شرکت‌های بزرگ در این زمینه سنگین است و یک شرکت تازه‌کار از پس آن بر نمی‌آید.
اینها چالش‌های عمده است و آن‌طور که تبلیغ میشود خدمات‌دهی وجود ندارد. واقعاً کسی که پذیرفته و وارد حیطه شرکت‌های خلاق و دانش‌بنیان میشود پایه‌هایی را گذرانده و حداقل‌هایی را بلد است. ارائه مشاوره نیروی انسانی، مالیاتی و ... خیلی عالی است، ولی اصل و پایه نیست.
ایکنا ـ منظورتان از چالش استقرار چیست؟
منظور تصمیم‌گیری برای انتخاب یک سیستم مناسب، تشکیل گروه‌ها و ... است. وقتی می‌خواهید در این زمینه استقرار پیدا کنید، شرکت‌هایی که می‌خواهند به شما خدمات دهند، با دید شرکت‌های کلان با شما قرارداد می‌بندند، به طور مثال اپلیکیشنی داریم که برای یکی از مؤسسات است و به صورت استانی کار می‌کند. هزینه‌اش پایین است ولی به چالش کدنویسی و به‌روزرسانی برخورده‌اند که همه اینها قضایای خودش را دارد. پس شما باید جست‌وجو کنید و از نیرویی که تستش را داده و توانایی‌اش اثبات شده استفاده کنید و این هزینه‌بر است. حداقل باید بالای 10 میلیون تومان برای فردی که بتواند و توانایی داشته باشد هزینه کنید. اگر قرارداد شرکتی منعقد کنید، حداقل 500، 600 میلیون تومان نیاز است.
ایکنا ـ پارک‌های علم و فناوری برای مؤسسات قرآنی مزایایی دارند؟ از مؤسسه شما که ایده هم داشته‌اید چه حمایتی شده است؟
پذیرش پارک‌های علم و فناوری جداست. کسی که در شرکت خلاق پذیرفته میشود، اگر بخواهد به پارک‌های علم و فناوری برود، باید دوباره این سیر را طی کند و دوباره ایده دهد. اگر بگویید من اعتبارنامه از معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری دارم و حالا می‌خواهم از مزایایش استفاده کنم، می‌گویند باید اینجا بیایی، دوباره پروپوزال تهیه و دفاع کنید. من یک بار این کار را کرده‌ام حالا باید دوباره یک ایده جدید بفرستم و این اصلاً قابل انجام نیست. اگر بخواهید هم از آن مسیر بروید دوباره یک مسیر طولانی است که سه ماه تا یک سال وقتتان را می‌گیرد و داستان‌های خودش را دارد. وقتی شرکتی تمام این مسیرها را رفته و توانسته اعتبارنامه را دریافت کند، پارک علم و فناوری هم باید آن را پذیرش کند، دفتری دهند و بتواند از مزایایی که هست استفاده کند. البته آن‌ها هم مزایای خیلی ویژ‌ه‌ای در اختیار قرار نمی‌دهند.
اکثر مزایا به معاونت صندوق‌های توسعه خطرپذیر برمی‌گردد. مسائل مختلفی دارد که تا آن‌ها اتفاق نیفتند شرکت‌های سرمایه‌گذار سرمایه‌گذاری نمی‌کنند. برای شرکت‌های تازه‌تأسیس و مؤسسات قرآنی به صرفه نیست که برای این منظور با شرکت دیگری همکاری کنند و آن‌ها هم از آن مزایا استفاده کند. تا ایده استقرار پیدا نکرده و امتحان نشده و برای مسائل زیربنایی‌اش فکری نشده است، برای شرکت همکاری صرفه ندارد. شرکت‌هایی هم که به پارک‌ها می‌روند و از مزایای آنجا استفاده می‌کنند، گاه دچار چالش‌ها و مشکلات بسیاری می‌شوند.
ایکنا ـ مؤسسه قرآنی شما وارد فضای فناوری و دانش‌بنیانی شده است. آیا این امر را به مؤسسات قرآنی دیگر توصیه می‌کنید؟
اگر چالش‌ها و مسائل کنونی برطرف شود خوب است، ولی اگر این چالش‌ها برطرف نشود، دوباره در فضایی قرار می‌گیرند که چالش جدیدی برایشان اتفاق می‌افتد. اینکه فقط گواهی‌نامه و اعتبارنامه‌ای صادر شود و مزایا و امکاناتی در اختیار قرار نگیرد، هیچ فایده‌ای ندارد. اگر روند حمایت رو به رشد باشد، توصیه میشود و مؤسسات باید فضای علم و فناوری را تجربه کنند و نمی‌‌توان صرفاً در فضای سنتی به مسائل نگریست. حتی رویکرد فضای سنتی به سمت فناوری تغییر کرده است، یعنی در فضاهای سنتی باید از فناوری استفاده کنیم، وگرنه نمی‌توانیم از یکسری مزایا بهره‌مند شویم و مخاطب را جذب کنیم.
مؤسسات باید یک پایه دانشی پیدا کنند و نمی‌توانند بدون حساب وارد یک موضوع کسب و کار جدیدی شوند. این فضا فضای کسب و کاری 100 درصدی است. کار فرهنگی انجام میشود و همان کار ممکن است در قالب فرهنگی انجام شود، ولی یک کسب و کار است. اینکه ما مؤسسه‌ای تأسیس و چند قرآن‌آموز را آموزش دهیم چندان کسب و کار محسوب نمی‌شود. آنجا شما فضای جدیدی دارید، با متخصصان جدیدی رو‌به‌رو می‌شوید، با نیروی انسانی چالشی برخورد می‌کنید، باید حسابداری و حسابرسی دقیق باشد و بسیاری از مسائلی که مؤسسات در موردشان نظری ندارند، آنجا از ابتدا باید روی آن‌ها تمرکز شود تا دانش خود را به‌روز کنند و اگر می‌خواهند استقرار پیدا کنند، وارد این حیطه شوند.
ایکنا ـ طرح شما در چه حالی است؟ آیا به دلیل نبود بودجه راکد مانده است؟
بله، با همان فضایی که داریم کار خود را پیش می‌بریم و فعالیتمان را انجام می‌دهیم، ولی برای رشدی که مد نظر است باید زمینه آن فراهم شود تا دیگر یکسری از کارها دستی انجام نشود. هم‌اکنون 60 درصد کارمان دستی است و 40 درصد در فضای وب‌سایت و شبکه‌های اجتماعی انجام میشود، ولی باید این کار خودکار انجام شود. هنوز نتوانسته‌ایم قراردادمان را منعقد کنیم و اپلیکیشنی طراحی نشده است و در وب‌سایت مؤسسه عضوگیری میشود.
ایکنا ـ صندوق از پژوهشگران و فناوران مؤسسه شما حمایت کرد؟
فعلاً نه، حمایت خاصی نبوده است. حدود 50 و 100 میلیون تومان داده شده به ثمر مورد نظر نرسیده است.
ایکنا ـ سخن پایانی.
متشکرم از فرصتی که در اختیارم قرار دادید. ان‌شاء‌الله متولیان و دست‌اندرکاران بتوانند نگاه جدید و بازآفرینی به مسائل روز فرهنگی ایجاد کنند و نگاه مؤسسات مردمی تغییر کند.
انتهای پیام
