آیت‌الله صافی گلپایگانی فقیهی شجاع و بااخلاص بود

به گزارش ایکنا، متن پیام تصویری آیت‌الله العظمی نوری همدانی به این همایش به شرح زیر است:

«اَمَّا الْحَوادِثُ الْواقِعَةُ فَارْجِعوُا فیها اِلی رُواةِ حَدیثِنا، فَاِنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیْکُمْ وَاَنَا حُجَّةُ اللّهِ عَلَیْهِمْ؛ امّا در رویدادهای زمانه، به راویان حدیث ما رجوع کنید. آنان، حجت من بر شمایند و من، حجّت خدا بر آنانم». 

امام عصر(ع) برای اینکه ثابت و عملی کنند که مردم در هر کاری باید بتوانند به اهل بیت(ع) مراجعه کنند این توقیع شریف را برای دوران غیبت فرمودند که صاحب وسائل آن را در جلد 18 کتاب قضا ذکر کرده است. حضرت فرمودند در هر جریان و کاری که واقع می‌شود به افرادی رجوع کنید که اهل شناخت راویان اهل بیت(ع) و رواة احادیث آنان هستند. اینان حجت ما بر مردم و ما هم حجت خدا بر آنان هستیم.

خطاب حدیث به مردم است که به روات حدیث ما که همین فقها هستند مراجعه کنند زیرا اینها متخصص در شناخت احادیث هستند؛ براساس کلمات قصار امام علی(ع) در شماره 139، این روات احادیث تعداد اندکی هستند. امام(ع) فرمودند خداوند در سطح زمین حجت‌هایی قرار داده است که هیچگاه زمین از این حجت خالی نیستند و این حجت یا آشکار است و یا مردم باید توجه کرده و آنها را پیدا کنند.

فقها و روات احایث اهل بیت(ع) کسانی هستند که پناهگاه و محل رجوع مردم هستند و یکی از مصادیق این روایت شریف، آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی بودند که حقا از جهت تقوا، احساس مسئولیت و از ابعاد مختلف بسیار بسیار جدی و کوشا بودند و در سال 1322 شمسی که بنده به قم آمدم با ایشان آشنایی و همکاری داشتم و یکی از کارهای ما برخورد با فرق انحرافی در آن دوره به خصوص بهائیت بود. 

ایشان از جهت فقاهت و حدیث و آنچه در شان فقهای بزرگ وجود داشته است در وجود ایشان هم مجسم بود؛ شهامت  و شجاعت و اخلاص و اهتمام به تبلیغ معارف اهل بیت(ع) و  ارائه مباحث تفسیری از ویژگی‌های برجسته این فقیه مهدوی بود. حتی در بیان مطالب نهج‌البلاغه فعال بودند.

یکی از آثاری که آیت‌الله صافی گلپایگانی در دوره آیت‌الله العظمی بروجردی تالیف کردند کتاب بسیار بسیار مهم منتخب الاثر بود ؛ کسانی که به امام عصر(عج) توجه دارند می‌توانند روایات متعددی در این کتاب را بیابند؛ یکی از موضوعاتی که حوزه علمیه باید به آن اهتمام بورزند این است که این کتاب را به عنوان درس قرار دهند تا تمام خصوصیاتی که در این کتاب هست برای مردم بیان شود و شناخت آنان از امام(ع) بیشتر شود. 

خلاصه ایشان فقیهی با شهامت و شجاع و انقلابی و روشن و با اخلاص بودند و با شجاعت در موضوعاتی که نیاز بود وارد شده و اثرگذار بودند و کتاب ایشان هم بسیار کتاب خوب و قابل تمجیدی است. در گذشت ایشان فاجعه‌ای برای تشیع محسوب می‌شود.