تئاتر هنری انسان‌ساز است
کارگردان نمایش «معرکه در معرکه» که بعد از 30 سال بار دیگر این اثر تئاتری را در تماشاخانه ایرانشهر به صحنه آورده است، گفت: تئاتر هنری انسان‌ساز است.
سیاوش طهمورث که بعد از بیش از سه دهه بار دیگر نمایش «معرکه در معرکه» را در تماشاخانه ایرانشهر به صحنه آورده در گفت‌وگو با ایکنا، با بیان آنکه در تمام بیش از نیم قرن عمر کاری و حرفه‌ای خود هیچ‌وقت به‌دنبال شمردن سابقه‌ام نبودم که بخواهم با آنها برای دیگران فخر بفروشم گفت: زندگی خود را پشت سرم می‌گذارم و آنچه که آموخته‌ام را عرضه می‌کنم.
وی ادامه داد: تازه‌ترین تجربه تئاتری‌ام، اثری تکراری است و بعد از 30 سال فکر کردم که باید این کار را مجدد به روی صحنه آورم. خیلی‌ها معتقد بودند و شایعه کرده‌اند نمی‌توانم این نمایش را اجرا کنم و نمی‌توانم نقش پهلوان را بازی کنم.
این بازیگر و کارگردان پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون تصریح کرد: وقتی هنرمندی مسئله‌ای را در قالب اثری هنری مطرح می‌کند قطعاً مؤلفه محوری و حرف اصلی آن اثر برآیندی از اجتماع است که گلوی هنرمند را گرفته است. وظیفه هنرمند بازتاب آن دریافت و حس دوگانه همراهی با آن اتفاق و ناهنجاری موجود در جامعه است. وقتی هنوز بعد از سه دهه می‌بینم آن ناهنجاری هنوز در جامعه وجود دارد پس باید دوباره آن را با روایت و زبانی دیگر مطرح کنم.
هنرمند معلم جامعه نیست!
طهمورث افزود: کار هنری یعنی من هنرمند تأثیرات را از اجتماع می‌گیرم؛ آن تأثیرات در من قوام پیدا می‌کند و آن را عرضه می‌کنم. به عبارت دیگر منِ هنرمند آینه‌ای برای بازتاب مسائل اجتماعی هستم. هنرمند معلم جامعه نیست او تنها مانند آینه، خوبی‌ها و بدی‌ها، فرازها و فرودها، هنجارها و ناهنجاری‌های جامعه را با نگاهی هنرمندانه و زیبایی‌شناسانه به مخاطب ارائه می‌دهد تا مخاطبان با اختیار و انتخاب و تعقل خود درست را از غلط تشخیص دهند.
وی افزود: این ماجرا و موضوع در من نهادینه شد، آن را مطرح کردم و دیدم چه بر من چه بر مخاطب تأثیر خود را گذاشت. در اجرای نخست این اثر افرادی را دیدم که تماشاگر تئاتر نبودند اما با دیدن این اثر به جمع مخاطبان این هنر مادر پیوستند. در همان سال نمایش «معرکه در معرکه» به عنوان بهترین نمایش به مفهوم مطلق خود شناخته شد. حال 30 سال گذشت ولی متأسفانه بازهم در همان زمان مانده‌ایم و باید دوباره همان حرف را مطرح کنیم.
تئاتر هنری انسان‌ساز است
بازیگر سریال‌های «نابرده رنج» و «معمای شاه» اظهار کرد: ما نویسندگان بزرگی در دنیا با وجود آنکه انسان‌های تاثیرگذاری هستند، داریم اما برخی از آنها ناشناخته مانده‌اند. شکسپیر و چخوف را داریم. شکسپیر تا عالم عالم است کهنه نمی‌شود اما چخوف کهنه شده است! دلیل آن آنست که چخوف مسائل اجتماع روز خود را مطرح می‌کند اما شکسپیر مسائل انسانی را مطرح کرده است. مسائل انسانی هیچ‌وقت کهنه نمی‌شود و «معرکه در معرکه» مسئله‌اش «انسان» است.
طهمورث در پایان یادآور شد: ضعف حوزه نمایش مدلول دلایل متعددی چون اقتصاد؛ مدیریت و هنرمندان است. اما در این میان نکته مهم آن است که هر اثر نمایشی بخواهد به صحنه بیاید باارزش است، اما هر اثری که به صحنه می‌آید تئاتر نیست. تئاتر فراتر از همه این‌هاست و هنری انسان‌ساز است.
انتهای پیام
