آشنایی با بانی مسجد «جمکران دوم» + فیلم

آیت‌الله ملانصیرا مازندرانی، فرزند محمد معصوم یکی از بزرگان و رجال قرن یازدهم و دوازدهم هجری در حوالی سال 1090هجری قمری، در روستای درزی کلای نصیرایی به دنیا آمد. وی از علمای بزرگ اواخر عهد صفویه و اوایل عهد افشاریه بوده است. ملانصیرا عالمی عارف، زاهدی عابد، دارای طی الارض و کرامات و مورد احترام عموم مردم منطقه و علمای اعلام بود.

نکته‌ای که بر شهرت علمی ایشان در عصر خود و در سطح مازندران دلالت می‌کند اینکه در مجلس مؤسسانی که نادر شاه افشار در کلات نادری (اطراف دشت مغان) و در اسفند سال 1148 هجری قمری با حضور علمای طراز اول استان‌ها ترتیب داد، مرحوم ملا نصیرا به‌عنوان مجتهد طراز اول مازندران و شخصیت ممتاز این منطقه در آن مجلس حاضر بود. عظمت و اشتهار علمی این عالم چنان بر دانشمندان و علمای شهر واضح و آشکار بود که مرحوم آیت‌الله العظمی شیخ کبیر مازندرانی (متوفی 1345هجری قمری) در وصیتش چنین می‌نویسد: قبر مرا مقابل قبر استاد العلما ملا نصیرا قرار نداده و از قبر ایشان بلندتر نکنید.

تأليفات برجا مانده از آيت‌الله ملا نصير مازندرانی مشتمل بر كتاب‌های جنه الساعی فی الاخلاق است و در ابتدای اين كتاب احوال بزرگانی چون حضرت «عبدالمطلب» و حضرت «ابی طالب (ع)» و اثبات ايمان وی آورده و آنگاه احوال اصحاب رسول اكرم(ص) و ائمه اطهار(ع) چون سلمان(ره) و ابوذر(ره) و عمار(ره) و... را شرح می‌دهد، سپس كلام را در شرح جنود عقل و جهل بسط می‌دهد.

حضرت آيت الله ملانصيرا پس از عمری پربركت در حدود ۱۱۶۰ ـ ۱۱۵۰ قمری دار فانی را وداع گفته و طبق وصيت خودشان در مسجد محدثين بابل مدفون است.بنای قبر ايشان را بعضی به وثوق‌الدوله به امر ظهير الدوله در سال ۱۲۹۵ قمری و بعضی آن را به ميزرا يوسف مستوفی‌الممالک، صدر اعظم ناصرالدين شاه متوفی ۱۳۰۳ قمری نسبت می‌دهند.